مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

« فهرست مطالب »

عنوان صفحه

اسم (Nouns)..

ضمير (pronouns)..

فعل (verbs)..

افعال کمکي (Auxiliavies).

صفت (Adjectives)..

حروف تعريف (Articles).

قيد (Adverb).

حروف اضافه (Prepositions)

1- اسم

توصيف گرامري اسم

قبل از پرداختن به اين موضوع بايستي بدانيم که اسم چيست و نقش دستوري آن در جملات چگونه است .

تعرف : اسم کلمه ايست که براي ناميدن اشخاص. اشياء، و يا براي بيان حالت چيزي بکار مي رود . بطور کلي اسم را ميتوان بر دو نوع (ذات) و (معني) دسته بندي نمود .

اسم ذات يا Concrete noun اسمي است که موسوم آن قابل ديدن و لمس کردن باشد بعبارت ديگر اسمي است که موسوم آن وجود خارجي داشته باشد ، مانند درخت ، کوه ، ميز ، صندلي و .... .

اسم معني يا Abstract noun اسمي است که بر حالت و کيفيت انسان و يا اشياء دلالت دارد و قابليت لمس و رويت ندارد . مانند دانش ، هوش ، عدالت و ... .

در مورد نقش دستوري (اسم) بايستي به اين نکات توجه داشت :

الف: عملکرد اسم در جمله

ب: جايگاه اسم در جمله

عملکرد: اسم داراي چهار حالت است . در حقيقت اين چهار حالت رابطه اسم را نسبت به کلمات ديگر نشان ميدهد اين چهار حالت عبارتند از : فاعلي ، مفعولي ، ندايي، ملکي .

1- حالت فاعلي (Nominative case) آن است که اسم يا ضمير بعنوان فاعل جمله بکار برده شود .

به عبارت ديگر ميتوان گفت فاعل يک فعل واقع شود . مانند :

John loves Mary

در اينجا کلمه John بعنوان فاعل جمله بکار رفته است و محل و موقعيت آن قبل از فعل است .

2- حالت مفهولي (Objective case) آن است که اسم يا ضمير در جمله نقش دستوري مفعولي داشته باشد و يا ميتوان گفت که مفعول يک فعل در جمله باشد .

مانند :

John loves Mary

در اين جمله John مجدداً در نقش دستوي فاعل ظاهر گرديده اما Mary در مقام مفعول در جمله آورده شده است .

در صورتيکه اسم حالت مفعولي داشته باشد سه نقش دستوري متفاوت پيدا ميکند.

3- مفعول حرف اضافه Object of preposition. در اين حالت اسم و يا جانشين آن (ضمير) بواسطه حروف اضافه مفعول واقع مي شود .

I took it from john

در اين جمله همانطور که ملاحظه مي کنيد مفعول (John) بعد از حرف اضافه واقع شده است .

4- مکمل اسمي که در نقش دستوري مکمل در جمله ظاهر شود داراي دو حالت است .

الف: حالت فاعلي (Subjective)John is the president در اينجا کلمه President بعد از افعالي مانند to be آورده شده است .

ب: حالت مفعولي (Objective) They elected John president

5- noun adjunct (ملازم اسم) John waited at the bus stop در اينجا کلمه bus قبل از اسم ديگر stop در جمله آمده است.(stop = station)

6- appositive (بدل اسم) John president of his club gave a speech در اينجا کلمه president (John) بکار رفته است .

7- direct address اين حالت را Vocative case نيز ميگويند در اين حالت اسم مستقيماً مورد خطاب قرار مي گيرد . مانند

John , come here.

در اين حالت ملاحظه مي کنيد که (John) مورد خطاب و ندا قرار گرفته است و در آغاز جمله قرار گرفته است . با توجه به مطالبي که ذکر گرديد نقش دستوري (اسم) را در حالت مختلف و موقعيت آن را در جمله ملاحظه کرديد.

البته(اسم) ممکن است نقوش دستوري ديگري نيز در جمله داشته باشد که بتدريج به اين مقوله هم خواهيم پرداخت .

نشانه ها شکل

1-1- عملکرد اسم

اسم کلمه اصلي يک جمله گرامري است که در آن عملکرد خود را نشان ميدهد .

فاعل The house on the corner belongs to my uncle (واژه house کلمه اصلي فاعل the house on ghe corner مي باشد.)

مفعول فعل (مفعول مستقيم):

My husband sells expensive Chinese antiques.

در اين جمله antique واژه اصلي مفعول مستقيم expensive Chinese antiques است).

مفعول غير مستقيم :

My uncle sold that rich couple some expensive antiques.

(کلمه couple واژه اصلي مفعول غير مستقيم that rich couple است) توجه داشته باشيد که مفعول غير مستقيم بعد از افعالي چون :

write , teach , send , sell , pay, owe, make , give , guy , bring بکار مي رود.