مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

محاسبه درآمد ملی و آمار دهساله آن

 

معیارهای محاسبه درآمد ملی

محاسبه درآمد ملی و آمار دهساله آن

 

معیارهای محاسبه درآمد ملی

ميزان توليد متداولترين شاخص عملكرد يك نظام اقتصادي و مبين قدرت وبنيه اقتصادي جامعه است.

براي سنجش توان توليدي يك جامعه نمي توان مقدار كالاها وخدمات مختلف را با واحدهاي مختلف با يكديگر جمع كرد.

براي جمع بندي كالاها و خدمات مختلف مي توان از واحدي همگن و جمع پذير كه همان ارزش (ريالی) كالاهاست استفاده كرد.

در اين روش قيمت هر كالا به عنوان ضريب اهميت هر كالا در كل ارزش توليد به كار مي رود.

 

محاسبه درآمد ملی از طریق ارزش افزوده

جمع ارزش محصولات توليد شده به عنوان شاخص عملكرد اقتصادي دارای اشكال دوباره شماری يا چندباره شماری است.

علت دوباره شماري اين است كه فعاليت هاي اقتصادي به صورت زنجيره ای انجام مي گيرد.

براي جلوگيري ازبروزاين مشكل در سنجش توليد در يك نظام اقتصادي از مفهوم ارزش افزوده استفاده مي شود.

ارزش افزوده عبارت است ازارزشي كه به محصول درحين انجام يك مرحله توليدي افزوده مي شود.

 

دو روش محاسبه ارزش افزوده

روش اول: تفريق ارزش كالا های واسطه ای مورد استفاده در توليد يك كالا از ارزش محصول توليد شده.

روش دوم: محاسبه مبالغ پرداختی به عوامل توليد.

عوامل توليد عبارتند از: نيروی كار، سرمايه (ساختمان و ماشين الات)، زمين، وام بانكي يا سرمايه نقدي.

پرداختی به اين عوامل نيز به صورت مزد، حقوق، سود، اجاره، بهره يا سود بانكی است.

 

مثال: محاسبه ارزش افزوده بنگاه بر اساس صورت درآمد وهزينه

 

دريافت ها پرداخت ها

 

فروش محصول: 100000 هزينه مواد واسطه اوليه: 18000

مزد وحقوق: 20000

اجاره: 20000

هزينه استهلاك: 5000

هزينه بهره بانكي: 5000

سود: 32000

 

100000 100000

 

روش اول: 82000=18000 - 100000

 

روش دوم: 82000=32000+5000+5000+20000+20000

 

بخشهای اقتصادی

از طريق روش هاي فوق، ارزش افزوده واحدهاي توليدي وخدماتي رشته های مختلف توليدی وخدماتي محاسبه و با يكديگر جمع مي شود و ارزش افزوده بخش هاي اقتصادي به دست مي آيد.

يك بخش اقتصادي عبارت است از مجموعه واحدهاي توليدي كه فعاليت هاي مشابهي را انجام مي دهند.

بخش هاي اقتصادي درحساب های ملی ايران شامل: كشاورزي، نفت، صنايع و معادن (معدن، صنعت، برق، گاز، آب و ساختمان) و خدمات می باشد.

 

تولید ناخالص ملی

توليد ناخالص ملی ارزش مجموع توليد كالا وخدمات نهايی است كه توسط يك نظام اقتصادی در يك دوره زماني معين (يك سال، يك فصل و يا يك ماه) توليد می شود.

تولید ناخالص ملی بر مبنای جمع ارزش افزوده تمام واحدهای تولیدی و خدماتی طی دوره زمانی مورد نظر محاسبه می شود.

به طورکلی کالاها و خدماتی در احتساب ارزش افزوده و در نتیجه تولید ناخالص ملی منظور می شوند که در بازار مورد معامله و مبادله قرار گیرند. مثلاً ارزش تولید خانگی در نظر گرفته نمی شود.

 

تولید ناخالص ملی

GDP یا تولید ناخالص داخلی (به قیمت بازار)

= جمع ارزش افزوده بخشهای مختلف اقتصادی- کارمزد احتسابی+ خالص مالیاتهای غیرمستقیم

 

خالص مالیاتهای غیر مستقیم

= مالیاتهای غیر مستقیم- سوبسیدها

 

GNP یا تولید ناخالص ملی

= تولید ناخالص داخلی+ خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

 

خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

= دریافتی عوامل تولید داخلی از خارجیان– پرداختی به عوامل تولید خارجی در داخل

 

تولید خالص ملی

= تولید ناخالص ملی- هزینه استهلاک سرمایه

 

درآمد ملی (NI) یا تولید خالص ملی به قیمت عوامل

= تولید خالص ملی- مالیاتهای مستقیم

 

درآمد سرانه

= درآمد ملی تقسیم بر تعداد جمعیت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ميزان توليد متداولترين شاخص عملكرد يك نظام اقتصادي و مبين قدرت وبنيه اقتصادي جامعه است.

براي سنجش توان توليدي يك جامعه نمي توان مقدار كالاها وخدمات مختلف را با واحدهاي مختلف با يكديگر جمع كرد.

براي جمع بندي كالاها و خدمات مختلف مي توان از واحدي همگن و جمع پذير كه همان ارزش (ريالی) كالاهاست استفاده كرد.

در اين روش قيمت هر كالا به عنوان ضريب اهميت هر كالا در كل ارزش توليد به كار مي رود.

 

محاسبه درآمد ملی از طریق ارزش افزوده

جمع ارزش محصولات توليد شده به عنوان شاخص عملكرد اقتصادي دارای اشكال دوباره شماری يا چندباره شماری است.

علت دوباره شماري اين است كه فعاليت هاي اقتصادي به صورت زنجيره ای انجام مي گيرد.

براي جلوگيري ازبروزاين مشكل در سنجش توليد در يك نظام اقتصادي از مفهوم ارزش افزوده استفاده مي شود.

ارزش افزوده عبارت است ازارزشي كه به محصول درحين انجام يك مرحله توليدي افزوده مي شود.

 

دو روش محاسبه ارزش افزوده

روش اول: تفريق ارزش كالا های واسطه ای مورد استفاده در توليد يك كالا از ارزش محصول توليد شده.

روش دوم: محاسبه مبالغ پرداختی به عوامل توليد.

عوامل توليد عبارتند از: نيروی كار، سرمايه (ساختمان و ماشين الات)، زمين، وام بانكي يا سرمايه نقدي.

پرداختی به اين عوامل نيز به صورت مزد، حقوق، سود، اجاره، بهره يا سود بانكی است.

 

مثال: محاسبه ارزش افزوده بنگاه بر اساس صورت درآمد وهزينه

 

دريافت ها پرداخت ها

 

فروش محصول: 100000 هزينه مواد واسطه اوليه: 18000

مزد وحقوق: 20000

اجاره: 20000

هزينه استهلاك: 5000

هزينه بهره بانكي: 5000

سود: 32000

 

100000 100000

 

روش اول: 82000=18000 - 100000

 

روش دوم: 82000=32000+5000+5000+20000+20000

 

بخشهای اقتصادی

از طريق روش هاي فوق، ارزش افزوده واحدهاي توليدي وخدماتي رشته های مختلف توليدی وخدماتي محاسبه و با يكديگر جمع مي شود و ارزش افزوده بخش هاي اقتصادي به دست مي آيد.

يك بخش اقتصادي عبارت است از مجموعه واحدهاي توليدي كه فعاليت هاي مشابهي را انجام مي دهند.

بخش هاي اقتصادي درحساب های ملی ايران شامل: كشاورزي، نفت، صنايع و معادن (معدن، صنعت، برق، گاز، آب و ساختمان) و خدمات می باشد.

 

تولید ناخالص ملی

توليد ناخالص ملی ارزش مجموع توليد كالا وخدمات نهايی است كه توسط يك نظام اقتصادی در يك دوره زماني معين (يك سال، يك فصل و يا يك ماه) توليد می شود.

تولید ناخالص ملی بر مبنای جمع ارزش افزوده تمام واحدهای تولیدی و خدماتی طی دوره زمانی مورد نظر محاسبه می شود.

به طورکلی کالاها و خدماتی در احتساب ارزش افزوده و در نتیجه تولید ناخالص ملی منظور می شوند که در بازار مورد معامله و مبادله قرار گیرند. مثلاً ارزش تولید خانگی در نظر گرفته نمی شود.

 

تولید ناخالص ملی

GDP یا تولید ناخالص داخلی (به قیمت بازار)

= جمع ارزش افزوده بخشهای مختلف اقتصادی- کارمزد احتسابی+ خالص مالیاتهای غیرمستقیم

 

خالص مالیاتهای غیر مستقیم

= مالیاتهای غیر مستقیم- سوبسیدها

 

GNP یا تولید ناخالص ملی

= تولید ناخالص داخلی+ خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

 

خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

= دریافتی عوامل تولید داخلی از خارجیان– پرداختی به عوامل تولید خارجی در داخل

 

تولید خالص ملی

= تولید ناخالص ملی- هزینه استهلاک سرمایه

 

درآمد ملی (NI) یا تولید خالص ملی به قیمت عوامل

= تولید خالص ملی- مالیاتهای مستقیم

 

درآمد سرانه

= درآمد ملی تقسیم بر تعداد جمعیت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

محاسبه درآمد ملی و آمار دهساله آن

 

معیارهای محاسبه درآمد ملی

ميزان توليد متداولترين شاخص عملكرد يك نظام اقتصادي و مبين قدرت وبنيه اقتصادي جامعه است.

براي سنجش توان توليدي يك جامعه نمي توان مقدار كالاها وخدمات مختلف را با واحدهاي مختلف با يكديگر جمع كرد.

براي جمع بندي كالاها و خدمات مختلف مي توان از واحدي همگن و جمع پذير كه همان ارزش (ريالی) كالاهاست استفاده كرد.

در اين روش قيمت هر كالا به عنوان ضريب اهميت هر كالا در كل ارزش توليد به كار مي رود.

 

محاسبه درآمد ملی از طریق ارزش افزوده

جمع ارزش محصولات توليد شده به عنوان شاخص عملكرد اقتصادي دارای اشكال دوباره شماری يا چندباره شماری است.

علت دوباره شماري اين است كه فعاليت هاي اقتصادي به صورت زنجيره ای انجام مي گيرد.

براي جلوگيري ازبروزاين مشكل در سنجش توليد در يك نظام اقتصادي از مفهوم ارزش افزوده استفاده مي شود.

ارزش افزوده عبارت است ازارزشي كه به محصول درحين انجام يك مرحله توليدي افزوده مي شود.

 

دو روش محاسبه ارزش افزوده

روش اول: تفريق ارزش كالا های واسطه ای مورد استفاده در توليد يك كالا از ارزش محصول توليد شده.

روش دوم: محاسبه مبالغ پرداختی به عوامل توليد.

عوامل توليد عبارتند از: نيروی كار، سرمايه (ساختمان و ماشين الات)، زمين، وام بانكي يا سرمايه نقدي.

پرداختی به اين عوامل نيز به صورت مزد، حقوق، سود، اجاره، بهره يا سود بانكی است.

 

مثال: محاسبه ارزش افزوده بنگاه بر اساس صورت درآمد وهزينه

 

دريافت ها پرداخت ها

 

فروش محصول: 100000 هزينه مواد واسطه اوليه: 18000

مزد وحقوق: 20000

اجاره: 20000

هزينه استهلاك: 5000

هزينه بهره بانكي: 5000

سود: 32000

 

100000 100000

 

روش اول: 82000=18000 - 100000

 

روش دوم: 82000=32000+5000+5000+20000+20000

 

بخشهای اقتصادی

از طريق روش هاي فوق، ارزش افزوده واحدهاي توليدي وخدماتي رشته های مختلف توليدی وخدماتي محاسبه و با يكديگر جمع مي شود و ارزش افزوده بخش هاي اقتصادي به دست مي آيد.

يك بخش اقتصادي عبارت است از مجموعه واحدهاي توليدي كه فعاليت هاي مشابهي را انجام مي دهند.

بخش هاي اقتصادي درحساب های ملی ايران شامل: كشاورزي، نفت، صنايع و معادن (معدن، صنعت، برق، گاز، آب و ساختمان) و خدمات می باشد.

 

تولید ناخالص ملی

توليد ناخالص ملی ارزش مجموع توليد كالا وخدمات نهايی است كه توسط يك نظام اقتصادی در يك دوره زماني معين (يك سال، يك فصل و يا يك ماه) توليد می شود.

تولید ناخالص ملی بر مبنای جمع ارزش افزوده تمام واحدهای تولیدی و خدماتی طی دوره زمانی مورد نظر محاسبه می شود.

به طورکلی کالاها و خدماتی در احتساب ارزش افزوده و در نتیجه تولید ناخالص ملی منظور می شوند که در بازار مورد معامله و مبادله قرار گیرند. مثلاً ارزش تولید خانگی در نظر گرفته نمی شود.

 

تولید ناخالص ملی

GDP یا تولید ناخالص داخلی (به قیمت بازار)

= جمع ارزش افزوده بخشهای مختلف اقتصادی- کارمزد احتسابی+ خالص مالیاتهای غیرمستقیم

 

خالص مالیاتهای غیر مستقیم

= مالیاتهای غیر مستقیم- سوبسیدها

 

GNP یا تولید ناخالص ملی

= تولید ناخالص داخلی+ خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

 

خالص درآمد عوامل تولید داخلی از خارج

= دریافتی عوامل تولید داخلی از خارجیان– پرداختی به عوامل تولید خارجی در داخل

 

تولید خالص ملی

= تولید ناخالص ملی- هزینه استهلاک سرمایه

 

درآمد ملی (NI) یا تولید خالص ملی به قیمت عوامل

= تولید خالص ملی- مالیاتهای مستقیم

 

درآمد سرانه

= درآمد ملی تقسیم بر تعداد جمعیت