9878646556135

سلول های پشتیبان نوروگلیا (سیستم اعصاب مرکزی ، مغز و نخاع یا CNS )

 

 

در این مقاله از سایت تیرکس قصد داریم در مورد نوع خاصی از سلول ها مغز صحبت کنیم که نوروگلیا نام دارند.

مغز انسان از دو نوع سلول تشکیل شده. نوع اول نورون‌ها (NEURON) یا سلول های عصبی هستند که در زمان

جنینی تشکیل شده و پس از تولد تعداد آنها زیاد نمی شود. اما فعالیت‌های بیشتر ذهنی سبب می شود تا آنها

پربارتر و بزرگتر شوند. نوع دوم سلول‌های مغز سلول های پشتیبان یا نوروگلیا (NEUROGLIA) هستند.

 

اولین دانشمندی که این سلول ها را کشف کرد ویرخف نام داشت که مادهٔ میان بافت عصبی که سلول ها عصبی را فرا گرفته است، را نوروگلیا یا چسب عصب نامید.

 

تعریف کلی : این سلول ها در انتقال پیام عصبی نقشی ندارند. وظیفه این سلول های غیر عصبی، ترمیم و تغذیه و همچنین حفاظت و پشتیبانی از سیستم عصبی است.

 

در واقع نوروگلیا بافت پیوندی است که بافت عصبی را حمایت می کند و کار تغذیه و بازسازی اندامک‌های نورون‌ها را به عهده دارند و بر خلاف نورون‌ها می‌توانند تا لحظه مرگ تکثیر پیدا کنند. با حجیم‌تر شدن نورون‌ها، تعداد سلول‌های پشتیبان زیاد شده و با افزایش آن‌ها، نورون‌ها قابلیت بیش‌تری پیدا می‌کنند.

 

 

9879846513521521

گونه های نوروگلیا (سلول های پشتیبان) سیستم عصبی مرکزی (CNS)

 

 

دسته بندی سلول های نوروگلیا :

 

آستروسیت : سلول ها آستروسیت فضاهای بین نورون ها را پر می کنند. در شکل ها و اندازه های مختلفی وجود دارند. از ویژگی های این سلول ها داشتن زوائد متعدد است. بسیاری از زوائد آنها در ارتباط نزدیک با عروق خونی هستند که پاهای انتهایی دور عروقی می نامند. بنابراین احتمال دارد که در نگهداری عروق یا تبادل متابولیک میان نورون ها و دستگاه عروقی نقش داشته باشند.

 

الیگودندروسیت : این سلول ها وظیفه ساخت میلین را در دستگاه عصبی مرکزی (CNS) برعهده دارند.

 

میکروگلیا : این گروه از سلول ها، ماکروفاژ بوده و بیشتر آنها در بالغین دور عروق هستند.

 

سلول اپندیمی : این سلول ها دستگاه بطنی مغز و مجرای مرکزی نخاع را مفروش می کنند.

 

سلول شوان : که در ساختن میلین نورون های دستگاه عصبی محیطی (PNS) نقش دارد. ( وظیفه ساخت غلاف میلین را در دستگاه عصبی محیطی برعهده دارند ).

 

انواع نوروگلیا :

دو نوع از اين سلولها در مغز وجود دارند سلولهاي نوروگليا يا كوچك هستند كه آنها را ميكروگليا مي نامند و يا بزرگند كه آنها را ماكروگليا مي نامند.