مدیریت بهداشت جهانی
مسائل بهداشتی مرز نمی شناسد. جذام در قرن چهارم قبل از میلاد و در نتیجه لشکرکشی های الکساندر کبیر از آسیا به اروپا سرایت کرد.در سال 1340 مرگ سیاه از آسیای مرکزی آغاز شد و اروپا و خاورمیانه را فرا گرفت. مهاجران اروپایی قرن های هفدهم و هجدهم که با عبور از آتلانتیک، قدم به آمریکا گذاشتند، با خود امراض و بیماری های جدید را برای مردم بومی منطقه به ارمغان آوردند. در دوران جدید خطرات بهداشتی، خصلتی جهانی به خود گرفته است. در سال های 1919-1918، آنفلوآنزای اسپانیایی جان 50 تا 100 میلیون نفر را گرفت (بیشتر از تلفات جنگ جهانی اول). امروزه نیز همپیوندی شتابان جهان، گسترش بیماری هایی چون ایدز را در فراسوی مرز ها آسان تر از گذشته ساخته است. برخی کارشناسان معتقدند اگر بیماری آنفلوآنزای پرندگان از انسان به انسان سرایت کند، پیامدهای ویرانگری برای جهان به دنبال خواهد داشت.
امروزه پیامدهای رفتارهای خطرناک بشر همچون دومینو به سراسر جهان منتقل می شود. به عنوان مثال تغییرات آب وهوایی را در نظر بگیرید که مسوول اصلی آن کشورهای صنعتی و بازارهای نوظهور هستند. پیامدهای این پدیده، بروز خشکسالی و از بین رفتن پوشش گیاهی برخی نقاط جهان است (که خود کمبود مواد غذایی وسوءتغذیه را موجب می شود.) خشکسالی و کمبود مواد غذایی موجب حرکت موج های انسانی می شود که مخاطرات بهداشتی همزاد آن است. سیاستگذاری های ملی و منطقه ای مانند اختصاص سوبسید به فرآورده های کشاورزی اروپا و کمک دولت آمریکا به کشاورزان این کشور، مانعی بزرگ بر سر راه تلاش کشاورزان کشورهای در حال توسعه برای خروج از فقر و بیماری های مرتبط با آن قرار می دهد.
به موازات جهانی شدن سیستم بهداشت، نقش آفرینان جدیدی نیز وارد این صحنه می شوند. سرمایه گذاران خصوصی که تا همین اواخر نقش چندان مهمی در سیستم سلامت عمومی ایفا نمی کردند، اکنون بالغ بر یک چهارم منابع لازم را در اختیار سیستم بهداشت جهانی قرار می دهند به عنوان مثال بنیاد «بیل و ملیندا گیتس» نقش اصلی در این عرصه ایفا می کند. در حال حاضر 65 درصد از کل کمک های بخش خصوصی به بهداشت جهانی توسط این بنیاد صورت می گیرد. این مقدار بیش از نیمی از بودجه ای است که کشورهای جهان به طور رسمی در اختیار سازمان بهداشت جهانی (WHO) قرار می دهند. شایان ذکر است که بخش عمده کمک های «بیل گیتس» به توسعه تکنولوژی های جدید برای تولید داروها و واکسن های جدید اختصاص می یابد. این نقش آفرینان جدید، منابع سرشاری را برای سرمایه گذاری در عرصه بهداشت جهانی فراهم می آورند اما این سرمایه گذاران در برابر بخش عمومی پاسخگو نیستند و تصمیمات و خط مشی آنها الزاماً بر مبرم ترین معضلات بهداشتی جهانی متمرکز نیست. اگر برنامه این سازمان ها ناکارآمد یا منابع مالی آنها ناکافی باشد، کشورهای دریافت کننده از این کمک ها طرفی نخواهند بست.
مديريت عمومي
«مديريت» بهعنوان يكرشته علمي، تخصصي و دانشگاهي از ابتداي قرن بيستم ميلادي پا به عرصهي ظهور گذاشت و تا كنون تحول و تكامل درخور توجه يافت. اما پيدايش موضوع «اداره كردن و مديريت» مربوط به عصر حاضر نيست، بلكه بشر از ابتدا متوجه اين نكته بود كه با توجه به كمبود منابع انساني و مادي براي رسيدن به هدفنياز بهتأمين منابع و هدايت افراد به سوي آن هدف ميباشد.
گرچه اداره كردن و مديريت به فرهنگ و ارزشهاي موجود آن جامعه و يا سازمان بستگي دارد، و يك روش خاص، قطعاً نميتواند يك نسخهي قابل تجويز براي جوامع مختلف مطرح باشد. اما مديريت در طول قرون و اعصار با فراز و نشيب و سبك و روشهاي متعدد صورت ميگرفت.
برخي از پژوهشگران، سابقهي «مديريت» را به آغاز پيدايش انسان نسبت ميدهند و براين باورند كه «هنر مديريت» با شكلگيري نهاد خانوادگي مطرح شده است.
اين پديده، عمري به درازاي تاريخ خلقت دارد. چون از روزي كه بشر، قدم در غارهاي سنگي گذاشت و براي فرار از حوادث آن روزگار، فرار از حملات حيوانات درنده و گوشتخوار، يا رهايي از گرماي تابستان و سرماي زمستان به غارها پناه برد كه تا امروز همچنان وجود دارد. گاهي سازنده و كارآمد و زماني ديگر مخرب و ناسازگار، جرياني كه بي هيچ ترديد تا فردا و فرداهاي بسيار ديگري هم در برابر اقوام و ملتهاي بيشمار جهان عرض اندام خواهد كرد.
تعريف مديريت مالي
اداره منابع سرمايه اي و استفاده از آن به گونه اي كه اهداف مود نظر يك مؤسسه تامین گردد . این رشته از مدیریت که شاخه ای از مدیریت بازرگانی است به مباحث نقدینگی ، برنامه ریزی مالی ، سرمايه گذاري و روش هاي مختلف تامين مالي مربوط مي شود . در واقع مديران مالي مؤسسات و شرکتها دو وظیفه مهم را دنبال می نمایند :
1- تامین مالی
2- سرمایه گذاری