مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

فهرست مطالب

فصل اول

مقدمه

بيان مسئله

اهميت و ضرورت پژوهش

فرضيات/ سوالات پژوهش

تعيين متغيرهای پژوهش و تعريف آن

تعريف مفاهيم، تعريف عملياتی واژه ها

 

 

 

 

 

مقدمه:

بازی و ورزش يکی از ارکان اصلی تعليم و تربيت هر جامعه می باشد و بطوريکه آقای هارولد، ام باور (( در کتاب انسان و حرکت )) می نويسد: افراديکه پرورش يافته در امر تربیت و ورزش هستند چون اين افراد سالم، آماده و فعالند بهتر می توانند از قوای ذهنی خود با هوشياری و آگاهی بهره ببرند.بازيهای پرورشی و مهارتی نه تنها در سنين کودکی مفيد هستند بلکه در تمام لحظات زندگی در حال رشد وتغيير است و حرکات طبيعی بدن در سلامت روح و روان نقش اساسی دارد. انسان با فکر و تدبير خود به بازي شکل می دهد . نحوه اجرای آن را ارزشيابی کرده و برای ارزشيابی نيز ضوابطی تعيين می کند.همچنين سليقه و ذوق و استعداد انسان در انتخاب بازی نقش اساسی دارد. با نگاهی به جايگاه بازی و ورزش در طول زندگی بشر و با مروری بر نوشته ها و گفته ها مشاهده می کنيم که در اين زمينه گسترده يعنی ارتباط بين بازيها و تکامل اخلاقی – اجتماعی و عاطفی نظريات متفاوتي وجود دارد که يکی از اين نظريه ها معتقد است که شرکت در فعاليتهای ورزشی و بازی مخصوصا رشته ها و بازی های گروهی از نظر تربيتی اجتماعی مفيد است.بر طبق اين نظريه بازی به توانايي و قابليتی منتهی خواهد شد که تعاون و همکاری با ديگران را بر پايه درک و ارتباط متقابل تقويت خواهد کرد.چرا که کسب يکی، توانايي حاصل حداکثر کوشش است که فرد بدون توسل به غرضهای شخصی می تواند از خود نشان دهد خصوصياتی مانند سخاوت، بزرگواری، جوانمردی، شجاعت، ثبات قدم می تواند از طريق بازی و ورزش ترويج و گسترش يابد.

در اين پژوهش که به بررسی نقش بازی در رشد عاطفی و اجتماعی کودکان پرداخته شده در چنج فصل تنظيم گرديده که در فصل اول پژوهش به طرح مساله و ضرورت و اهميت اهداف و فزضيات مورد بررسی قرار داده شده جهت تسلط بر موضوع در فصل دوم پژوهش نظريات و ديدگاههای مختلف در خصوص بازی و نقش آن در تکوين شخصيت مورد بررسی قرار گرفته و به نتايج مثبت اين رفتار اجتماعی پرداخته شده است.در فصل سوم پژوهش به چگونگی انجام پژوهش که مبتنی بر بررسی اسناد و مدارک و از طرفی مطالعات ميدانی است پرداخته شده.در فصل چهارم تجزيه و تحليل اطلاعات و فرضيه آزمايي شده است.در فصل پنجم که نتيجه گيری و همچنين پيشنهادات ومحدوديت ها قيد گرديده است.

 

 

بيان مسئله:

بسياری از روان شناسان عقيده دارند که فعاليتهای بدنی مخصوصا بازی و تمرينات رشته های ورزشی محيط مناسبی را جهت کسب ارزشهای فرهنگی، گرايشهای مثبت فردی – عاطفی و رفتاری سنجيده فراهم می آورد و آنچه که از راه فعاليتهای بدنی و ورزشی آموخته می شود به ساير جنبه های زندگی نيز قابل انتقال است.زيگموند فرويد بر پايه تحقيقات خود تاکيد می کند که کودکان در بازی با ابزار احساسات ناخوداگاه و تکرار موقعيتهای اجتماعی تلاش حيرت آوری را به منظور تسلط بر اين موقعيتهای هيجانی، شرايط و محيط را تحت تسلط خود قرار دهند و يک قربانی منفعل نباشند.

در حين بازی کودک ياد می گيرد که چگونه با ديگران ارتباط برقرار کند واز اين طريق انواع مختلف ومتنوع مهارتهای عاطفی – اجتماعی را می آموزد.بازی در دوران کودکی يکی از ابزارهای موفقيت در قضاوت اجتماعی است ابزاری که بعدها به عنوان يک عامل بنيادی در برابر رفتار و عمل در دوران بزرگسالی در جوامع مختلف به خدمت گرفته می شود.از آنجائيکه بازی جزء وجود کودکان است و نقش بسيار سازنده ای در تکوين شخصيت کودکان دارد، می تواند يک نقطه شروع جامعه پذيری تلقی گردد.

گرچه بسياری از اولياءو مربيان به اهميت نمادين وسمبوليک اين پديده رفتاری آشنايي ندارند.هر روزه مشاهده می گردد که بچه ها در جنبه هايي از رشد عاطفی دچار کمبود می باشند و اين خلاء عاطفی به علل و عوامل زيادی مربوط می شود که يکی از اين عوامل بازی به عنوان ابزار پذيری و روح جمعی و گروهی و اجتماعی است.

لذا پيرامون موضوع مورد بحث سوالات مقدماتی بشرح زير قابل طرح و بررسی است:

- بازی چه نقشی در رشد عاطفی و اجتماعی کودکان دارد.

- چگونه بازيها می توانند اين وسايل تکوين شخصيت تاثير و نقش برابر و يکسان در تکوين شخصيت بچه ها دارند و يا اينکه با تنوع بازيها رشد عاطفی و اجتماعی نيز تنوع و گوناگونی می پذيرد.

 

 

 

 

اهميت يا ضرورت پژوهش:

اهميت بازی در زندگی کودک آن چنان آشکار است که نیاز چندانی به استدلال ندارد.بازی نه تنها برای حرکت اندامهای گوناگون بدن، پرورش عضلات و صرف انرژی اضافی، که عدم مصرف آن حساسيت و عصبانيت را در پی دارد، ضروری است، بلکه ياری دهنده کودک در شناخت محيط و تسلط بر آن است.بازی، شيوه همکاری و تبادلات با ديگران و رعايت حقوق آنان را به کودک می آموزد. آن گونه رفتار اجتماعی که کودک از طريق بازی آزاد و بدون تکلف در خارج از محيط مدرسه می آموزد، بسيار فراتر از آموزشی است که از طريق تماس و بازی با کودکان ديگر در محيط مدرسه حاصل می شود.محيط خانواده بدليل تعداد اندک کودکان همسن ومحيط مدرسه، بدليل محدوديتهای فراوان، نمی توانند اين تمايل را در کودک ارضا کنند.اين تحقيق رهنمودی است در جهت توجه بيشتر به بازی کودکان هم درخانه و هم در کودکستان وهم در مدرسه بازی با فرصتی که برای بروز بيان عواطف فراهم می کند نقش پالاينده روانی را برای کودکان دارد.

اهداف يا هدف پژوهش:

با توجه به آنچه که طرح مسئله مبنی بر اهميت بازی در جامعه پذيری و رشد تکوين شخصيت کودکان بخصوص در بعد عاطفی و اجتماعی پرداخته شده است و از طرفی بعلت خلاء های ايجاد شده در کودکان عصر حاضر و عدم آگاهی والدين، مربيان، از منشا سازنده بازی در اين پژوهش اهدافی به شرح زير مدنظر است.

الف) اهداف کلی تحقيق:

بررسی نقش بازی در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

ب) اهداف جزئی تحقيق:

1. بازی و روحيه گذشت در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

2. بازی و کوشا و جدی بودن در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

3. بازی ودوستی در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

4. بازی و روحيه همکاری در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

5. بازی و آينده شغلی در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

6. بازی و روحيه کمک کردن در رشد عاطفی واجتماعی کودکان.

فرضيات/ سوالات پژوهش:

الف) بين بازی و رشد عاطفی و اجتماعی کودکان رابطه معناداری وجود دارد.

ب) فرضيات فرعی تحقيق:

1. بين بازی و روحيه گذشت رابطه معناداری وجود دارد.

2. بين بازی و کوشا و جدی بودن و عدم جدی بودن رابطه معناداری وجود دارد.

3. بين بازی و دوستی کودکان رابطه معناداری وجود دارد.

4. بين بازی و آينده شغلی رابطه معناداری وجود دارد.

الف) سوال اصلی پژوهش:

آيا بين بازی و رشد عاطفی و اجتماعی کودکان رابطه معناداری وجود دارد؟

ب) سوالات فرعی پژوهش:

1. آيا بين بازی و روحيه گذشت رابطه معناداری وجود دارد؟

2. آيا بين بازی و دوستی کودکان رابطه معناداری وجود دارد؟

3. آيا بين بازی و روحيه همکاری کودکان رابطه معناداری وجود دارد؟

4. آيا بين بازی و آينده شغلی رابطه معناداری وجود دارد؟

5. آيا بين بازی و کوشا وجدی بودن رابطه معناداری وجود دارد؟

6. آيا بين بازی و روحيه کمک کردن رابطه معناداری وجود دارد؟

 

تعيين متغيرهای پژوهشی و تعريف آنها:

متغير مستقل:

به متغيری گفته می شود که از طريق آن متغير وابسته تبيين يا پيش بينی می شود به اين متغير، متغير محرک يا درون داد گفته می شود.

متغير وابسته:

متغير وابسته، متغير پاسخ، بدون داد يا ملاک است.متغيری است که مشاهده يا اندازه گيری می شود تا تاثير متغير مستقل بر آن معلوم و مشخص شود.

متغير مستقل: نقش بازی در کودکان.

متغير وابسته: رشد عاطفی و اجتماعی کودکان.

 

تعريف مفاهيم، تعريف عملياتی واژه ها:

تعريف بازی1:بازی، که به معنی تلاش و فعاليت لذت بخش و خوشايند و تفريح است برای رشد همه جانبه کودک ضرورت تام دارد.کودک از طريق بازی احساسات و روياهای خود را بروز می دهد، استعدادهايش را شکوفا می سازد، کنترل بموقع اعمال و حرکات را می آموزد، ترسهايش را ظاهر می کند، برای زندگی برنامه می ريزد و چيزهای تازه ای می آموزد، بر تجربياتش می افزايد، پاسخ کنجکاوی ها و پرسش هايش را می يابد، حواسش را تقويت می کند، دنيای درون و اسرار و مشکلاتش را بارز می سازد، و انرژی ذخيره شده اش را در جهت مطلوب به مصرف می رساند.(شفيع آبادی، 1371)

تعريف رشد2: رشد عبارتست از همه تغييرات و تحولاتی که از زمان تشکيل سلول تخم تا هنگام مرگ در انسان روی می دهد.رشد حرکتی مستمر، دائمی و پيوسته بوده، گاهی آهسته و زمانی همراه با جوش و خروش است.ممکن است کيفيت رشد ملموس نباشد ولی نبايد تصور کرد که جريان رشد متوقف شده است.(حسن احدی، شکوه السادات بنی جمالی، 1375)

تعريف رشد عاطفی 3: عواطف نقش مهمی در در زندگی کودک بازی می کند.عواطف فعاليتهای روزانه کودک را لذت بخش می سازد و وی را به سوی فعاليتهای کودک هميشه مفيد و نيرو بخش نيست.گاهی نيز عواطف اثر منفی می گذارند.برخی از تحريکهای عاطفی بخصوص اگر شديد و مداوم باشند، رشد جسمانی کودک را دچار اختلال می سازند.اثرات مثبت و منفی در زندگی کودک، بيش از شدت و تکرار آنها، به نوع عواطف بستگی دارد.عواطف نامطلوبی مانند ترس، خشم و حسادت اثرات منفی در رشد کودک دارند، اما عواطف مطلوبی مانند محبت، شادی ، لذت و کنجکاوی برای رشد طبيعی کودک ضروری هستند.(حسن اسدی، شکوه السادات بنی جمالی، 1375)

تعريف رشد اجتماعی1:

رشد اجتماعی، تکامل روابط اجتماعی فرد است. رشد اجتماعی مستلزم هماهنگی با گروه اجتماعی و پيروی از هنجارها(موازين سلوک اجتماعی) و سنتهای آن است.احساس وحدت با گروه اجتماعی، درک روابط متقابل ميان اعضای آن و همکاری با ديگران از ديگر ملزومات رشد اجتماعی است.برای رسيدن به اين مرحله از رشد اجتماعی کودک می بايست علايق خود را دگرگون کرده، شيوه های جديد رفتار را فرا گيرد و دوستان جديدی را برگزيند. ميزان رشد اجتماعی کودک از طريق شرکت در امور جمعی به الگوی رفتار اجتماعی که پدر و مادر به او داده اند بستگی دارد.(حسن اسدی، شکوه السادات بنی جمالی، 1375)

1- 1- زمينه پژوهش

مشکلات اجتماعی از قبيل فقر ونيازمندی، بيماری و از کار افتادگی، معلوليتهای جسمی و روانی وپديده بی سرپرستی، همواره در طول تاريخ بشريت، در جوامع انسانی با شدت و ضعفهای گوناگون وجود داشته است.

بی سرپرستی که از پديده های طبيعی جامعه قلمداد می شود از ديرباز در جوامع بشری مطرح بوده است، اما موضوع اصلی، نگرشها و ديدگاهها و برخوردهای جوامع با اين پديده دردناک می باشد.( 19/ص4.)

خانواده، از قديم الايام به عنوان رکن طبيعی و اساسی جوامع انسانی به شمار می رفته که هم با ضروريات زندگی وهم با سرشت و طبيعت انسانی سازگار بوده است، خانواده نخستين آموزشگاه و پرورشگاه انسان و محل کسب ارزشها و فضايل انسانی واخلاقی است.(19/ص66.)

دانشمندان علوم تربيتی به اهميت و ضرورت نگهداری و سرپرستی و پرورش کودکان در محيط خانواده توام با عطوفت، مهربانی، دلسوزی و رفاقت نسبت به فرزندان تاکيد فراوان دارند تا از آسيبهايي چون اضطراب و پريشانی خاطر، اندوه و افسردگی و ساير اختلالات روانی و رفتاری مصون بمانند.(19/ص69.)

استمرار و تداوم ارتباط با والدين، به ويژه در سالهای نخست زندگی از اهميت ويژه ای برخوردار است و لذا کودکانی که در پرورشگاه ها به سر برده و با افراد گوناگون در تماس هستند در معرض بيشترين خطرات در اين زمينه قرار دارند(39/ص527.)

کالروفريمن1(1994) در تحقيقی که در زمينه وضعيت شناختی و اجتماعی کودکان مقيم پرورشگاه ها رومانی که در سنين 50- 23 ماهگی قرار داشتند، انجام دادند، دريافتند که تمامی اين کودکان دچار نقص تکامل اجتماعی و شناختی بوده و برخی از آنها به شدت در اين زمينه ها دچار تاخير هستند(ص 769.)

کودکان مقيم پرورشگاه ها از جنبه های مختلف تکاملی تاخير دارند ولی مقوله تکامل اجتماعی آنها، مساله ای است که ممکن است ساير جنبه ها را به ويژه در دوران شيرخوارگی تا دوران پيش از دبستان، تحت الشعاع قرار دهد(39/ص573.)

فرانک2(1996) به نقل از بولبی3 می نويسد: در شکل جديد نظريه وابستگی4، ارتباط ميان محروميتهای اجتماعی در اوايل زندگی با اختلالات شخصيتی در سالهای بعد، محرز و ثابت شده است و به فردی که دچار چنين عارضه ای باشد، ضد اجتماع بی عاطفه5 اطلاق می گردد و اين ويژگی، رکن اصلی تشخيص اختلالات شخصيت ضد اجتماعی تلقی می شود که شکلهای مختلف آن، بسته به جنسيت فرد به صورت اعتياد، تمايل به خشونت، جنايت، اقدام به خودکشی و افسردگی تظاهر می نمايد(ص573.)

اجتماعی شدن6 و تحول، اجتماعی، يکی از ابعاد تحول می باشد که کودک بايد در کنار ساير ابعاد، آن را به صورت صحيح طی کند.اين تحول، با مشارکت خود کودک و عوامل محيطی پيشرفت می نمايد.در زمينه نقش کودک در اين تحول، تا مدتها، مدل يک سويه1 مطرح بوده است.در اين مدل، عقيده براين است که جهت تاثير اجتماعی، تنها در يک جهت وتنها از محيط به سوی کودک جريان دارد.کودک به عنوان پذيرنده منفعل تاثيرات اجتماعی شدن تلقی می شود که شايد ريشه اين ديدگاه ها، در نظريه فرويد2 باشد(20/ص21.)

در سال 1968،بل3 مقاله ای کلاسيک تحت عنوان تعبير جديدی از جهت اثرات در مطالعات اجتماعی شدن منتشر کرد که هم اعتقادات و هم تحقيقات مربوط به فرآيند اجتماعی شدن را به گونه ای جدی تغيير داد.در اينجا، می توان برای نشان دادن چگونگی تعامل کودک و محيط ، شکل زير را ارائه کرد(20/ص22):

 

 

فرهپور(1368)می نويسد: ((تکامل اجتماعی کودک، هماهنگ با ساير مظاهر تکامل او صورت می پذيرد.در حقيقت، تواناييهای مختلف کودک، قلمرو فعالطتش را می افزايد و در نتيجه تماس و ارتباط، جهان کودک گسترش می يابد ومتناسب با آن، الگوهای رفتاری و اجتماعی جديدی در قلمرو و يادگيری های فرد قرار می گيرد.))

می توان گفت که يادگيری رفتار اجتماعی برای کودک يک نياز اساسی است؛ مودک در خانه ومدرسه، و ضمن بازی با ساير کودکان، ايفای نقش می کند: او به تدريج با تکامل روانی – اجتماعی خود می آموزد که چگونه در گروه همسالان خود که روابط متقابل پيچيده ای دارند، ظاهر شده و جايگاهی برای خود بيابد.

در اين ميان و در مرحله اول، خانواده نقش بسيار مهمی را در قابليت و يادگيری رفتار اجتماعی کودک بر عهده دارد.اين قابليت، به موازات شخصيت کودک و موقعيتی که او در خانواده از آن برخوردار است، قرار دارد.

منظور از تکامل اجتماعی، نضج فرد در روابط اجتماعی است به گونه ای که بتواند با افراد جامعه اش هماهنگ و سازگار باشد.زمانی فرد را اجتماعی می خوانند که نه تنها با ديگران باشد، بلکه با آنها همکاری کند و به عبارت دطگر اجتماعی شدن، به آن شکل از يادگيری گفته می شود که به سازگاری با جامعه و محيط فرهنگی بستگی دارد.

کودک، مظاهر اجتماعی شدن خود را با صرف اوقات زيادی در کنار دوستان و هم بازيها، برقراری روابط با ديگران، شرکت در فعاليت های خانه، ساختن اسباب بازيهای مختلف و شرکت در بازيهای گروهی نشان می دهد(20/ص68- 67.)

درباره بازی و نقش آن در چگونگی رشد و تکامل کودک و اصولا تکوين شخصيت او، نظايات زيادی از سوی فلاسفه و روان شناسان ابراز شده است.توکل(1371) به نقل از حيدری درباره ارزش و عملکرد بازی می نويسد: کودک در زمينه بازی، نه تنها از نظر جسمی قوی می شود، بلکه کار دستگاه های مختلف بدن به بازی تسريع می گردد.بازی به کودک امکان می دهد تا نيروی اضافی موجود در بدن را از اين طريق به مصرف رسانده و در نتيجه تعادل روانی – عصبی خود را حفظ نمايد، کودک در هنگام بازی، از طريق دستکاری اشيا وتماس با محسوسات، حقايق را شخصا کشف کرده و از اين راه، تجربه هايي می آموزد.

بازی، يک پديده اجتماعی است، زيرا بازی کودک که امر به صورت انفرادی است، رفته رفته با بزرگتر شدن کودک به سوی بازيهای گروهی گرايش پيدا می کند.(20/ص 61 – 60.)

بازی کودکان، پديده ای است که در تمدن و فرهنگ همه ملل توجه انديشمندان را به خود جلب کرده است.افلاطون از نخستين کسانی است که در آثار خود، به نقش بازی اشاره کرده است؛ وی معتقد بود که کودک از اوايل زندگی به بازی کردن می پردازد و بازيها بايد دارای قاعده باشند.

ابو علی سينا نيز در مورد بازی کودک و تاثير آن در رشد و نمو مطالبی را بيان کرده است، وی معتقد بود که کودک بايد از نظر حرکتی آزاد بوده و هيچگونه تحميلی در انجام حرکات وی صورت نگيرد.او بازی را اساس رشد و تکامل کودک می دانست و حرکات سخت و است.بازی برای کودک، وسيله ای است جهت کسب تجارب اجتماعی(7/ ص7.)

از آنجاييکه کودکان از اقشار آسيب پذير جامعه محسوب می شوند، می توان اذعان داشت که کودک بی سرپرست مقيم شير خوارگاه ها، دو چندان در معرض آسيبهای اجتماعی قرار دارند، برای اين گروه از کودکان معصوم يا واژه هايي نظير خانواده و پدر و مادر نامفهوم است و يا دارای آن چنان معانی غم انگيز و اندوهباری است که ترجيح می دهند اين کلمات را برای ابد به دست فراموشی بسپارند.کودکانی که به تعداد انگشتان دستهايشان مادر دارنداما هر زمان بيش از پيش مفهوم بی مادری را تجربه می نمايند.

کاپلان1معتقد است که محرومطت از والدين، خصوصا در دوران کودکی، عامل موثری در بروز افسردگی است و به طور معنی داری، با اختلالات رفتاری همبستگی دارد؛ از ميان عوامل روانی – اجتماعی تنش زا در کودکان، مرگ يکی از والدين، به عنوان بسيار شديد و مرگ هر دو والد، به عنوان واقعه مصيبت بار تعريف شده است.جز در سنين بزرگسالی، عواقب بعدی از دست دادن پدر ومادر از خود حادثه مرگ مهمتر بوده و حتی عواقب بعدی آن، در دوران بعدی از کودکی متناوبا به چشم می خورد.

يونيسف2، تعداد کودکان بی سرپرست را در برزيل 5/2 ميليون و در هند5/1 ميليون نفر گزارش کرده است.تعداد کل کودکان بی سرپرست در چين، حدود صد و چهل هزار مورد است.بر اساس سالنامه آمار بهزيستی سال1374، 1750 کودک بی سرپرست، تحت پوشش معاونت امور اجتماعی سازمان بهزيستی کشور قرار دارند که در هفاد و نه مرکز شبانه روزی سازمان نگهداری می شوند و از اين تعداد، چهارصد و هفتاد کودک شيرخوار يک روزه تا شش ساله و1280 کودک، شش ساله به بالا هستند.

اکثر محققان بر اين اعتقد هستند که کودکان ساکن پرورشگاه ها، به اختلالات تکاملی متعددی دچارند، به طوريکه در آغاز دومين سال زندگی، سطح تکاملی غالب اين کودکان در زير استانداردهای معمول قرار دارد.در بررسی انجام شده توسط فرانک و همکاران در سال 1996، مشخص گردطد که مشکلات و تاخير تکاملی در اين کودکان، به دليل فقدان و کمبود محبت است.

 

تعريف جامعه آماری

جامعه آماری اين پژوهش عبارت است از700 نفر دانش آموز مهدکودکها از سن(3 الي 7 ساله) و تعداد 200 دانش آموز مقطع پيش دبستانی و ابتدائي 7 الی 10 ساله مدارس شهرستان ابهر که مشغول به تحصيل می باشند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

روش نمونه گيری آماری

از ميان 700 نفر داش آموز و کودک مهد تعداد 600 نفر از اين افراد به عنوان نمونه گيری آماری اين تحقيق انتخاب شد و روش گزينش نمونه بصورت تصادفي ساده بوده است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابزار گردآوری اطلاعات

در اين پژوهش ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای است دارای ده سئوال برای دانش آموز و ده سوال برای معلم و مربی می باشد که در مورد دانش آموزان و کودکان مهد نظرات خود را بيان کنند.

 

1.play

2.Development

3. Afferctive Development

 

1.Social development

1.Kaler& freeman

2.Frank

3.Bowlby

4.Attachment theory

5.Affectionless psqchopath

6.Socialization

1.Unidirectional model

2.Frveud

3. Bell

1.Caolan

2.Unicef