چکیده
بیمه سازوکاری است که طی آن یک بیمهگر، بنا به ملاحظاتی تعهد میکند که زیان احتمالی یک بیمهگذار را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید و یا خدمات مشخصی را به وی ارائه دهد؛ بنابراین، بیمه یکی از روشهای مقابله با ریسک است.
طی یک قرارداد بیمه، ریسک مشخصی از یک طرف قرارداد (که بیمهگذار نامیده میشود) به طرف دیگر (که بیمهگر نامیده میشود) منتقل میگردد. بنا به تعریف، بیمهگر شخصی حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمهگذار، جبران خسارت و یا پرداخت مبلغ مشخصی را در صورت بروز حادثه تعهد میکند در مقابل، بیمهگذار شخصی حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، جان، مال یا مسوولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه قرار میدهد.
به موجب قانون بیمه ایران، بیمه عبارت است از قراردادی که به موجب آن یک طرف (بیمه گر) تعهد میکند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر (بیمه گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی را بپردازد. متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار و وجهی را که بیمه گذار به بیمهگر میپردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند.
واژگان کلیدی: بیمه، صنعت، خسارت، بیمه گذار، بیمه گر، تعهد، ریسک، مسئولیت
|
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول:آشنایی کلی با مکان کارورزی
1-1 مقدمه. 2
1-2 ریشههای تاریخی پیدایش صنعت بیمه. 2
1-3 تاریخچه بیمه در ایران. 3
1-4 تاریخچه شرکت بیمه آسیا7
1-5 چارت سازمانی.. 9
فصل دوم:انواع بیمه نامه
2-1 اصطلاحات بیمه. 12
2-2 انواع بیمه. 18
2-2-1 بیمه اتومبیل.. 19
2-2-2 بيمه آتش سوزي.. 26
2-2-3 بیمه درمان. 30
2-2-4 بیمه عمر و پس انداز. 31
2-2-5 بیمه عمر و حوادث... 33
2-2-6 بيمه باربري.. 34
2-2-7 بیمه مسئولیت... 38
2-2-8 بیمه مهندسی.. 41
فصل سوم:آزمون آموخته های کارورز
3-1 مقدمه. 45
3-2 بیمه نامه حوادث راننده اتومبیل.. 45
3-3 بیمه نامه بدنه اتومبیل.. 50
3-4 بیمه نامه آتش سوزی انبارها60
3-5 بیمه نامه جامع عمر و پس انداز. 63
3-6 بیمه نامه مسئولیت مدنی سازندگان ابنیه در مقابل کارکنان ساختمانی.. 72
فصل چهارم:بحث و نتیجه گیری
4-1 نتیجهگیری.. 78
4-2 تأثیر شرکتهای بیمه در اقتصاد. 79
فهرست مراجع و ماخذ.. 81
|
فهرست تصاویر
عنوان صفحه
شکل 1-1 چارت سازمانی شرکت بیمه آسیا9
شکل 3-1 فرآیند صدور بیمه نامه. 69
شکل 3-2 فرم اعلام خسارت... 71
شکل 3-3 فرآیند دریافت خسارت... 72
شکل 3-4 فرم پیشنهاد بیمه نامه. 74
شکل 3-5 فرم اعلام خسارت... 76
|
فصل اول:
آشنایی کلی با مکان کارورزی
1-1 مقدمه
بیمه، اشخاصی را که متحمل لطم ، زیان یا حادثه ناخواسته ای شده اند قادر می سازد که پیامدهای این وقایع ناگوار را جبران کنند. خسارت هایی که به این قبیل افراد پرداخت می گردد از پول هایی تأمین می شود که برای خرید بیمه نامه می پردازند و با پرداخت آن در جبران خسارت همدیگر مشارکت می کنند. به بیان دیگر همه آن هایی که خود را بیمه می کنند با مشارکت در سرمایه ای که متعلق به همه خریداران بیمه است، در جبران خسارت و زیان های هر یک از افراد بیمه شده، شریک و سهیم می شوند. بیمه گران خطرهای احتمالی را به خوبی می شناسند و احتمال وقوع آن ها رامی دانند بنابراین می توانند میزان حق بیمه ای را که هر شخص باید بپردازد به نحوی محاسبه کنند که مبلغ جمع آوری شده برای جبران خسارت هایی که پیش خواهد آمد، کافی باشد. بدیهی است که تنها تعدادی از آنان که خود را بیمه کرده اند نیاز به جبران خسارت از محل مبلغ جمع آوری شده خواهند داشت. بر این اساس، مقدار حق بیمه مربوط به هر نفر متقاضی بیمه با توجه به دو عامل مهم محاسبه می شود:
نخست این که، به طور کلی احتمال بروز خسارت در آینده چه قدر است و دوم، آن که احتمال وقوع حادثه برای بیمه گذار متقاضی بیمه بیشتر یا کمتر از میانگین احتمال خطر مزبور باشد.
1-2 ریشههای تاریخی پیدایش صنعت بیمه
به طور حتم، اولین دستاوردهای انسان در صنعت بیمه، توسط دریانوردان و بازرگانان دریایی به دست آمده است. یکی از اولین صورتهای پیدایش بیمه را میتوان به بازرگانان چینی نسبت داد. آنها دریافته بودند که احتمال غرق یا مورد دستبرد واقع شدن همه قایقها و کشتیهایی که در یک روز در یک بندر تردد میکنند، بسیار کم است؛ بنابراین برای جلوگیری از خطر نابودی همه سرمایه، بار و کالایشان را در چند کشتی و قایق مختلف بارگیری میکردند.
بازرگانان فنیقی و بابلی، صورت پیشرفتهتری از بیمه را آموخته بودند؛ آنها برای تأمین هزینه کالا و کشتی، وام دریافت میکردند. بهره وام دریافتی این بازرگانان بیشتر از حد معمول بود و در صورتی که کشتی بازرگان در دریا دچار توفان یا دستبرد دزدان دریایی واقع میشد، وام دریافتی بازرگان بخشیده میشد و به عبارت دیگر ریسک بروز حوادث غیرمترقبه برای کشتی را وامدهنده تقبل میکرد. اختلاف بهره وام پرداختی به سفرهای دریایی و وامهای معمولی در آن دوران را میتوان یکی از صورتهای اولیه حق بیمه در تمدنهای باستان تلقی نمود.
این سازوکار بعدها به یونان و در قرون وسطی به ایتالیا رفت و به روشی مرسوم برای مبادلات دریایی در بندرهای مختلف ایتالیا مانند ونیز، لمباردی و جنوآ مبدل شد. قدیمیترین گزارش مکتوبی که از قراردادهای بیمه دریایی وجود دارد نیز مربوط به یک کشتی ایتالیایی است که در سال ۱۳۴۷میلادی در جنوآ به ثبت رسیده است.
1-3 تاریخچه بیمه در ایران
در گذشتههای دور، اولین نمونههای بیمه در ایران باستان یافت شده است. طبق پژوهشهای باستان شناسان و لوحهها و اسناد به دست آمده، تخت جمشید فارغ از تمام شگفتیهایش از یک جنبه انسانی نیز نسبت به بناهای هم عصر خود برخوردار است.
عصر بانک؛ براساس خشت نوشتههای پیدا شده در تخت جمشید، تمام کسانی که در تخت جمشید کار میکردند وحقوق میگرفتند در آن زمان بیمه بودهاند.
بیمه به شکل سنتی آن به مفهوم وجود نوعی تعاون و همیاری اجتماعی بهمنظور سرشکن کردن زیان فرد و یا افراد معدود بین همه افراد گروه یا جامعه در ایران سابقه طولانی داشته و همواره مردم این مرز و بوم با الهام از تعالیم اسلامی و فرهنگی خود برای کمک به جبران خسارتهای ناخواستهای که برای دیگر هموطنان و حتی مردم دیگر کشورها پیش میآمد فعال و پیشگام بودهاند. با وجود این بیمه شکل حرفهای و امروزی آن برای اولین بار در سال 1269 هجری شمسی در کشور ما مطرح گردیده است.
در این سال مذاکراتی بین دولت ایران و سفارت روس به عمل آمد و متعاقب آن امتیاز فعالیت انحصاری در زمینه بیمه و حمل و نقل برای مدت 75 سال به یک تبعه روس بنام لازارپلیاکف واگذار شد. با این وجود نامبرده ظرف مهلت سه سالی که جهت آغاز فعالیت بیمهای برای وی در نظر گرفته شده بود قادر به تأسیس شرکت بیمه مورد نظر نگردید و به همین جهت این امتیاز از وی سلب شد. متعاقباً در سال 1289 هجری شمسی دو شرکت بیمه روسی به نامهای نادژدا و کافکازمرکوری اقدام به تأسیس نمایندگی بیمه جهت بازدید و پرداخت خسارت در ایران نمودند.
در سال ۱۳۱۰ با تصویب قانون ثبت شرکتها در ایران شرکتهای بیمهای انگلیسی، آلمانی، اتریشی، سوئیسی و امثال آن مانند : گستراخ- آلیانس- ایگل استار- یورکشایر- رویال- ویکتوریا- ناسیونال سوئیس- فنیکس- اتحاد الوطنی و ... در ایران اقدام به ایجاد شعبه و نمایندگی کرده و به فعالیت بیمهای پرداختند.
گسترش فعالیتهای شرکتهای بیمه خارجی مسئولان کشور را متوجه ضرورت تأسیس یک شرکت بیمه ایرانی کرد که تأسیس و فعالیت رسمی خود را از اواسط آبان ماه همان سال آغاز کرد.
تأسیس شرکت بیمه ایران را میتوان نقطه عطفی در تاریخ فعالیت بیمه کشور دانست زیرا از آن پس دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرائی مناسب قادر به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه خارجی گردید.
در سال ۱۳۱۴ "شرکت سهامی بیمه ایران" با سرمایه صددرصد دولتی تأسیس شد. دو سال بعد از تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال 1316 قانون بیمه در 36 ماده تدوین و به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس از آن نیز مقررات دیگری در جهت کنترل و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه از طریق الزام آنها به واگذاری 25 درصد بیمه نامههای صادره بصورت اتکائی اجباری به شرکت سهامی بیمه ایران وضع شد. شرکت سهامی ایران با حمایت دولت به فعالیت خود ادامه داد و این حمایت منجر به تقویت نقش این شرکت در بازار بیمه کشور و توقف تدریجی فعالیت شعب و نمایندگیهای شرکتهای بیمه خارجی گردیده بود بطوری که در سال 1318 بیش از 75 درصد از بازار بیمهای کشور در اختیار شرکت بیمه ایران قرار گرفت و پنج شرکت بیمه خارجی که در آن زمان در ایران فعالیت میکردند جمعاً موفق به کسب کمتر از 25 درصد از حق بیمه بازار شدند.
این روند کماکان ادامه یافت تا آنکه در سال 1331 بر اساس مصوبه هیئت دولت کلیه شرکتهای بیمه خارجی موظف شدند جهت ادامه فعالیت خود در ایران مبلغ 250 هزار دلار به عنوان ودیعه نزد بانک ملی ایران تودیع نمایند و پس از آن نیز منافع سالیانه خود را تا زمانی که این مبلغ به پانصد هزار دلار برسد بر آن بیفزایند. این تصمیم موجب تعطیل شدن کلیه نمایندگیها و شعب شرکتهای بیمه خارجی در ایران به استثنا دو شرکت بیمه یورکشایر و اینگستراخ گردید و شرایط را برای گسترش فعالیت شرکتهای بیمه ایرانی فراهم ساخت.
در سال ۱۳۲۹ نخستین شرکت بیمه خصوصی به نام "بیمه شرق" در ایران تأسیس شد و تا سال ۱۳۴۳ به تدریج هفت شرکت بیمه خصوصی دیگر به نام های آریا، پارس، ملی، آسیا، البرز، امید ، ساختمان و کار تأسیس شده و به فعالیت پرداختند.
همانطور که اشاره شد از سال 1316 کلیه شرکتهای بیمه موظف گردیدند 25 درصد از امور بیمهای خود را بهصورت اتکائی اجباری به شرکت بیمه ایران واگذار نمایند. این واگذاری عمدتاً از طریق ارسال لیستهایی به نام بردرو که حاوی کلیه اطلاعات راجع به بیمهنامههای صادره و خسارتهای پرداخت شده توسط این شرکتها بود انجام میگرفت. بدیهی است ارائه اطلاعات به شرکت بیمه رقیب هیچگاه نمیتوانست مورد رضایت و علاقه شرکتهای بیمه واگذارنده باشد. از سوی دیگر با افزایش تعداد شرکتهای بیمه ضرورت اعمال نظارت بیشتر دولت بر این صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیتهای بیمهای به منظور حفظ حقوق بیمهگذاران و بیمهشدگان احساس میگردید
در سال ۱۳۴۷ قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان و سایل نقلیه موتوری زمینی در قبال شخص ثالث که به بیمه شخص ثالث اتومبیل معروف است به تصویب رسید.
با افزایش فعالیت بیمهای در کشور در سال ۱۳۵۰ "بیمه مرکزی ایران" تأسیس شد و وظایفی مانند تنظیم بازار بیمه کشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین نامه ها و مقررات؛ توسعه و تعمیم بیمه و شبکه کارگزاری و نظارت بر فعالیت های شرکت های بیمهای به نمایندگی از دولت در بازار بیمه و انجام دادن بیمه اتکائی اجباری برای مؤسسات بیمه خصوصی به نامهای تهران، حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند.
در فاصله سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ چهار شرکت خصوصی به نامهای تهران، حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند.. تا سال ۱۳۷۳ چهار شرکت بیمه ایران، آسیا، البرز و دانا به فعالیت مشغول بودند که در سال ۱۳۷۳ شرکت بیمه تخصصی به نام بیمه صادرات و سرمایه گذاری با سرمایه بانک ها و بیمهها (بیمه معلم ) تأسیس شد.
در سال ۱۳۸۱ قانون تأسیس شرکت غیردولتی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید لذا در سال ۱۳۸۱ شرکت خصوصی حافظ در منطقه آزاد کیش و از سال ۱۳۸۲ سایر شرکتهای بیمه گرخصوصی از قبیل پارسیان، رازی، کارآفرین، توسعه، ملت، سینا، امید، سامان، پاسارگارد، دی، میهن و ... تأسیس شدند و در حال حاضر نیز تعداد شرکتهای بیمهگر رو به افزایش میباشد
1-4 تاریخچه شرکت بیمه آسیا
شـركت سهامي بيمه آسيا در30 ام تيرماه سال 1338 به منظور انجام انواع معاملات بيمه و عمليات بازرگاني تأسيس شد. در سال 1388 بر اساس سياستهاي كلي اصل 44 قانون اساسي در زمره شركتهاي مشمول واگذاري بخش خصوصي قرار گرفت و به عنوان بزرگترين شـرکت بيمه خصوصي كشور به فعالیت های خود ادامه داد. اين شـركت رتبه اول تولید و سهم بازار را در میان شـرکّتهای بیمه خصوصی کشور دارا است. بيمه آسيا با بیش از2400 نفر نیروی انسانی متخصص، باتجربه و متعهد، سرمايه 000/000/000/300/2 ريال و با بيش از نيم قرن فعاليت درعرصه صنعت بيمه يكي از صد شركت برتر و بسیار معتبر در داخل و خارج ازكشور است . همچنين براساس گزارش اخير بيمه مركزي ج. ا. ا. ،شركت بيمه آسيا در بين شركتهاي بيمه حائز رتبه يك (سطح 1) از نظر سطح توانگري مالی است. و دومين شركت بيمه مستقيم در نگهداري ريسك و قبول بيمه اتكائي در كشور محسوب مي شود .
شركت بيمه آسيا در حال حاضر با بيش از 100 شعبه و اداره پرداخت خسارت و حدود 3000 نمايندگي حقيقي و حقوقي در اقصي نقاط كشور مشغول خدمت رساني به ملت شريف ايران مي باشد. مجوز تاسیس: شركت بيمه آسيا با تاييد مراجع ذيربط در زمان تأسيس و تصويب قانون نحوه اداره امور شركتهاي بيمه توسط مجلس محترم شوراي اسلامي در تاريخ 13/09/1367 و نيز با مجوز صادره از سوي بيمه مركزي جمهوري اسالمي ايران درتاريخ 26/08/1387 فعاليت مي نمايد. فعـاليت شـركت از تاريـخ تاسيس به مدت نامحـدود ميباشد.
چشم انداز:
بيمه آسيا انتخاب هر ايراني ، افزایش سهم بازار با رعایت حداکثر سود آوری
ماموریت:
بيـمه آسـيا به عنـوان يكي از معتبرترين شركت هاي بيمه با انجام عمليات بيـمه اي در زمينه هاي زندگي ، غير زندگي و اتكایي همواره بر آن است تا با بكارگيري روش هاي نوين ارائه خدمات و با اتكا بر سرمايه انساني متخصص در جهت تامين رضايت كليه ذينفعان تلاش كرده و با بهبود مستمر تركيب سبد خدمات حضوري موثر در بازارهاي داخلي و خارجي داشته باشد .
باورها و ارزش ها:
بیمه آسیا در اجراي ماموريت و براي تحقق چشم انداز خود به ارزش هاي زير معتقداست :
1- تامين رضايت ذينفعان
2- پايبندي به اصول اخلاق حرفه اي
3- ارائه خدمات سريع و آسان
مبلغ قابل پرداخت 22,679 تومان
برچسب های مهم