مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

بيماري الزايمر چيست؟

 

مقدمه

بيماري الزايمر(AHLZ-high-merz)يك اختلال پيشروندةمغز است كه بتدريج حافظه و توانايي آموختن, عقل, توانايي قضاوت, گفتگو و فعاليتهاي روزانة خارج از منزل در يك شخص را تخريب مي كند. همانند الزايمر در حال پيشروي شخص ممكن است همچنين بطور تجربي تغييراتي در شخصيت و رفتار داشته باشد از قبيل اضطراب, بدگماني يا هيجان, توهم و افكار آشفته.

اگر چه درمان درستي براي الزايمر وجود ندارد. درمانهاي جديد در سطح تفكر به عنوان يك نتيجةسريع قابل رويت در بيولوژي بيماري هستند. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مواظبت موثر و حمايت كردن از بيمار مي تواند كيفيت زندگي شخص بيمار و پرستاران آنها را در طي مراحل بيماري از تشخيص تا پايان زندگي را بهبود بخشد.

 

ديوانگي (جنون) (Dementia)

بيماري الزايمر معمولي ترين شكل جنون (Dementia) مي باشد. يك دسته از حالت هايي كه به تدريج سلولهاي مغزي را تخريب كرده و به طرف زوال پيشرفته در فعاليت هاي مغزي مي برد. ديوانگي آوندي ديگر شكل شايع است كه از كاهش جريان خون به سلولهاي عقبي مغز بوجود مي آيد. بيماري الزايمر و ديوانگي آونديمي توانند با يكديگر در يك حالت كه ديوانگي مختلط گفته مي شود اتفاق بيافتد.

دلايل ديگر در ديوانگي شامل ديوانگي فرونتوتمپورال, ديوانگي همراه اجسام لووي( Lewy bodies) بيماري creutz feldt- lakob و بيماري پاركينسون مي باشند.

براي اطلاعات بيشتر اختلال وابسته در قسمت اختلالات مربوطه را ببينيد.

 

پيشرفت بيماري الزايمر

بيماري الزايمر با سرعتهاي متفاوت زيادي پيشرفت مي كند. مدت بيماري ممكن است از 3 تا 20 سال تغيير كند. نواحي مغزي كه حافظه و مهارتهاي فكري را كنترل مي كنند در وحلة اول تحت تأثير قرار مي گيرند. اما به عنوان پيشرفت بيماري, سلولهاي در ديگر نواحي مغز هم مي ميرند. سرانجام شخص مبتلا به بيماري الزايمر نياز شديد و كامل به مراقبت دارد. اگر شخص بيماري خطرناك ديگري نداشت كاهش فعاليت مغزي به تنهايي باعث مرگ مي شود. براي اطلاعات بيشتر لطفاَ مراحل بيماري را ببينيد.

 

تشخيص بيماري الزايمر(AD)

شايع ترين شكل ديوانگي

بيماري الزايمر يك شكل از ديوانگي است. اصطلاحي كه براي توصيف يك گروه از اختلالات مغزي بكار مي رود كه باعث ضايعات حافظه اي و يك اختلال در عملكرد مغزي مي شود. در حقيقت بيماري الزايمر شايعترين شكل ديوانگي مي باشد. در حدود 5/4 ميليون زن و مرد در ايالات متحده مبتلا به الزايمر هستند.

شيوع بيماري الزايمر با افزايش سن زياد مي شود و در افراد پيرتر از 85 سال بيشتر اتفاق مي افتد. و در افراد جوانتر از 60 سال خيلي نادر است. و خطر آن با افزايش سن زياد مي شود كه 50 درصد در افراد بالاي 85 سال اتفاق مي افتد. براي مثال براي هر 5 سال سن بيشتر از 65 سال در صد افراد مبتلا به بيماري الزايمر دو برابر مي شود. اگر چه اولين علائم بيماري الزايمر اغلب با تغييراتي كه در پيري نرمال اتفاق مي افتد با هم اشتباه مي شوند. مهم است بخاطر داشته باشيد كه بيماري الزايمر يك قسمت طبيعي از كهنسالي نيست.

پزشكان و محققان پيشرفتهايي در درك تعدادي از راههايي كه بيماري الزايمر روي مغز اثر مي گذارند را ثابت كرده اند. اما دليل آن هنوز ناشناخته است. آنها همچنين مي دانند كه ژنتيك ممكن است در اين بيماري نقش بازي كند. يك ژن كه مربوط به بيماري الزايمر است و چندين تحقيق نشان داده است كه داشتن كلسترول خون بالا و فشار خون بالا ممكن است خطر گسترش بيماري الزايمر را افزايش دهد.

براي پي بردن به اينكه داخل مغز يك شخص مبتلا به بيماري الزايمر چه اتفاقي مي افتد. دانستن اساس چگونگي كارهاي مغزي مهم است.

تخمین تعداد نمونه های جدید بیماری الزایمر در هزار

مواظبت از فردي كه بيماري الزايمر دارد

بيماري الزايمر يك بيماري خانوادگي

بيماري الزايمر اغلب به عنوان يك بيماري خانوادگي برآورد مي شود. زيرا تا زماني كه يك شخص ممكن دچار آن شود. بيماري خانواده, دوستان و اجتماع درگير مي شود. مراقبت مورد نياز براي يك فرد مبتلا به بيماري الزايمر مي تواند محدوده هاي زماني, توجه و انرژي را مطالبه كند. آموختن اينكه يك فرد مبتلا به بيماري الزايمر تشخيص داده شده مي تواند در وحله اول مضمحل كننده باشد. اما تعدادي از همسران, فرزندان و فرزندان بزرگتر خود نشان مراقبت هاي روزانه ميّسر در منزل راحتي بعضي مواقع براي چندين سال را پيدا مي كنند.

با گذشت زمان تغييراتي كه در مغز يك شخص مبتلا به بيماري الزايمر رخ داده اند مي توانند آنها را در معرض رفتارهاي فيزيكي و هيجاني غير معمول قرار دهند. براي مثال يك فرد مبتلا ممكن است علائمي از جمله آشفتگي, حالت حمله داشتن يا رفتارهاي بدون فكر و آني را از خود نشان دهند كه مي تواند براي افراد خانواده و دوستان مشكل باشد كه با آنها خو بگيرند. مهم است بخاطر داشته باشيم كه افراد مبتلا به الزايمر نمي توانند رفتارشان را كنترل كنند كه ممكن است براي آنها نااميد كننده باشد.

 

عادت كردن به تغييرات جديد

با تشخيص بيماري الزايمر كه به آهستگي انجام مي شود و بعد تغييرات افزايش مي يابد. براي مثال, پرستاران ممكن است لازم داشته باشند كه يك برنامه جديد را پيدا كرده و نقش هاي جديد را انجام دهند. آنها ممكن است همچنين نياز به تغيير رفتار بدست آمده براي كمك به حمايت و مواظبت براي فرد مبتلا به الزايمر داشته باشند. عادت كردن به اين تغييرات آسان نبوده و نياز به اندازة زيادي درك و انعطاف و بردباري و شكيبايي دارند.

 

 

درمان بيماري الزايمر با ناميندا (NAMENDA)

نامیندا براي زندگي متأثر از بيماري الزايمر

نامیندا (ممانتينHCL) كه بوسيله FDA در شانزدهم اكتبر سال 2003 آزمايش شده است. يك پيشرفت مهم را در درمان بيماري الزايمر بيان مي كند. نامیندا اولين و تنها داروي آزمايش شده در درمان مناسب در يك مسير متفاوت مي باشد كه بدرستي مداواي سودمندي مي باشد و اثر آن با استفاده در بيش از يك ميليون نفر در سرتاسر جهان ثابت شده است. با پزشكتان در مورد نامیندا و انتخاب درمان جديد براي زندگي متأثر از بيماري الزايمر صحبت كنيد.

 

چرا نامیندا مورد رسيدگي قرار گرفته است؟

درماني كه بتواند جلوي پيشرفت تغييرات زيان آور را كه در مغز رخ مي دهد و باعث بيماري الزايمر مي شود را بگيرد وجود ندارد. اما مطالعات كلينيكي اصولي نشان داده است كه نامیندا وقتي كه به تنهايي يا همراه با دنوپزيل استفاده شود موثر است.

نامیندا مي تواند خودش تنهايي يا با تركيب دارويي دنوپزيل(Denepezil) استفاده شود. در مطالعات بيماران مبتلا به الزايمر ملايم يا شديد, ‌آنهايي كه نامیندا را به تنهايي مصرف مي كنند. يك زوال آهسته هر در فعاليتهاي متعددي مشاهده مي شود. تا زماني كه با كساني كه يك قرص مخصوص مصرف مي كنند, مقايسه شوند. در يك مطالعه جداگانه, آنهايي كه نامیندا را در تركيب با دنوپزيل مصرف مي كنند در مقايسه با دنوپزيل تنها, اغلب يك زوال آهسته هر در عملكرد متحرك را نشان مي دهند.

با يك پزشك در مورد اينكه نامیندا ممكن است انتخاب درست درماني باشد صحبت كنيد.

اطلاعات مهم سلامتي

نامیندا (Memantine HCL) در بيماران با حساسيت بالا شناخته شده به ممانتين HCL يا به هر مادة استفاده شده در فرمولاسيون آن اشاره مي كند. شايع ترين رويداد ناسازگار با نامیندا در برابر دارو بي اثر گزارش شده است.( بيشتر يا برابر با 5درصد و بيشتر از داروي بي اثر) كه گيج كننده مي باشد, اغتشاش, گيجي, سردرد, يبوست همراه آن گزارش شده است.

در بيماران با خرابي كليه اي شديد استفاده از نامیندا بطور سيتميك ارزيابي و توصيه نمي شود.

 

زندگي با بيماري الزايمر

اولين مرحله:

تشخيص اينكه يك شخص بيماري الزايمر دارد مي تواند يك كشف بسيار سخت باشد. شما ممكن است احساس دلتنگي, غمگيني, وحشت و حتي احساس درماندگي كنيد. اينها بطور نرمال هيجانات نرمال مي باشند, هر چند براي بهتر احساس كردن آن بهتر است زودتر فعاليت خود را شروع كنيد, نه آنرا به زمان ديگري موكول كنيد و بهتر است از آن اطلاع يابيد. اطلاعات در اين قسمت آماده شده است كه يك درك بهتري از راههايي را به شما نشان خواهد داد كه شما مي توانيد با بيماري كنار بياييد و ممكن است هر روز با آن درگير شويد.

وقتي در مورد بيماري الزايمر اطلاعات كسب كرديد. درست است كه به پزشك تان, پرستارتان يا ديگر مراقبان سلامتي تان براي تكرار هرگونه آموزش با مصاحبات پزشكي بگوييد كه شما نمي توانيد درك كنيد يا بياد بياوريد. آنها ممكن است معمولاَ قادر به پاسخگويي به سوالات شما و دليل نگراني شما باشند.به علاوه بخاطر داشته باشيد آن مقدار كه شما مي توانيد در مورد بيماري تشخيص دهيد و در مورد آن با دوستان و خانواده تان گفتگو كنيد. شما به آنها نياز خواهيد داشت و آنها مي خواهند در كمك كردن براي بدست آوردن سلامتي تان دخيل باشند.

 

Getting a Diagnosis

تشخيص بيماري الزايمر:

يك پزشك بايد در مورد ارتباط بيماري با حافظه مشورت كرده در مورد كارايي حافظه و تغييرات در رفتار فكر كند. براي افراد با جنون و خانواده شان يك شخص سريع خيلي سودمند است.

- زماني را كه تاحد ممكن دركيفيت زندگي اثر گذاشته را انتخاب كنيد

- از اضطراب و تشويش در مورد مشكلات ناشناخته بكاهيد.

- بهترين شانس از مفيد بودن درمان را در نظر داشته باشيد.

- بيشتر وقت براي آينده نقشه بكشيد.

اين نيز براي يك پزشك در تعيين دليل كاهش حافظه يا ديگرعلائم مهم است.

بعضي ديوانگي ها مثل علائمي كه مي تواند معكوس جلوه كند آنهايي كه بوسيلة موقعيت هاي درمان پذير از قبيل افسردگي, اثرات متقابل دارويي, مشكلات تيروئيدي, زياده روي در مصرف الكل يا فقدان ويتامين مخصوص بوجود آمده باشند.

از عهدة مشكلات رفتاري برآمدن

بعضي مواقع افراد مبتلا به بيماري الزايمر به شدت واكنش نشان مي دهند. اين مي تواند براي پرستار سخت باشد. وجود اطلاعات محرمانه ممكن است به شما در انجام وظايف تان كمك كند. فرد به اين منظور واكنش نشان نمي دهد. اگر فردي كه از او مراقبت مي كنيد هركدام از اينها را مشاهده كرديد به پزشك بگوييد.

 

مشكلات موجود در خواب

مشكلات خوابيدن در افراد مبتلا به الزايمر و خستگي پرستاران از مشكلات واقعي هستند. آنها دليلي براي ماندن فرد مبتلا به الزايمر در خانه پرستاران مي باشند. تعدادي از افراد الزايمري درشب مي ترسند.

اگر فردي كه شما از او مراقبت مي كنيد ضعيف و آشفته بود, بطور آرام به او نزديك شويد. اگرآنها چيزي را نياز داشتند آن را تشخيص دهيد. با ملايمت زمان را به آنها يادآوري كنيد. سعي كنيد با آنها بحث نكنيد يا از آنها توضيح نخواهيد. به آنها بگوييد كه همه چيز مرتب است و همه افراد در سلامت مي باشند.

ممكن است در طرح ريزي روزهاي فعال كمك شود. سعي نكنيد آنها در بعداز ظهر چرت بزنند, فعاليتهايي را از قبيل راه رفتن در طول روز, اندازة شيريني و كافئين را در ساعت صبح بررسي كنيد. ناهار را زودتر بخوريد و فقط كمي غذا قبل از خواب به آنها بدهيد.

سعي كنيد خواب به تنهايي در يك اطاق خواب متفاوت, روي يك صندلي دلخواه يا هر جايي كه راحتر است داشته باشند. يك چراغ روشن كنيد, اين آنها را آشفته خواهد كرد اگر آنها در تاريكي يا در يك جاي ناشناخته بيدارشوند.

 

آوارگي

يك فرد مبتلا به الزايمر ممكن است وقتي از او مراقبت نشود سرگردان شود. شخص ممكن است وقتي پياده روي مي كند سرگردان شود. آنها همچنين مي توانند بوسيلة ماشين يا ديگر اشكال حمل و نقل گم شوند. آنها را در اطراف بگردانيد و در طول روز آنها را تمرين دهيد. اين به آنها كمك مي كند كمتر بي قراري كنند. به آنها با كمك به وظايف روزانه مثل تا كردن رخت هاي شستني و درست كردن ناهار اجازه بدهيد.

فكر كردن با فرد دوست داشتني تان, خواه شما مايل باشيد در مورد وضعيت فردي كه دوستش داريد با همسايه ها صحبت كنيد, تماس هاي تلفني آنها را انجام دهيد. علائم را براي برنامة انجمن برگشت سلامتي الزايمر مورد رسيدگي قرار دهيد اين برنامه اي است به افراد مبتلا به الزايمر بدرستي كمك مي كند.

شما ممكن است شخص گم شده اي را پيدا كنيد. آنها ممكن است احساس گمشدن يا رها شدن را داشته باشند. به آنها بگوييد همه چيز خيلي خوب است.

 

 

 

 

حمله كردن و حالت جنگيدن داشتن

افراد مبتلا به الزايمر ممكن است سريعاَ عصباني شوند. آنها مي توانند حتي عمل خشونت آميز انجام دهند يا وارد زد و خورد شوند. اين معمولاَ يعني اينكه شخص مبتلا به الزايمر نااميد و هراسان مي باشد و نمي تواند بگويد كه او چه چيز مي خواهد.

دقت در علائم زود هنگام در طول زمان از قبيل حمام كردن, لباس پوشيدن يا خوردن. اين موارد در يك مسير آرام و بي سرو صدا و قوت قلب دادن بكار مي رود. اگر فرد آشفته است چون كه او نمي تواند دكمه هاي پيراهن خود را ببندد, آنها را به كار ديگري وادار كنيد.

بطور مستقيم با شخص صحبت كنيد, سعي نكنيد عصبانيت يا بي حوصلگي را در صدايتان يا در چگونگي حركاتتان نشان دهيد.خودتان را در مسيري كه به آنها آسيب وارد كند قرار ندهيد. شما اغلب مي توانيد از آسيب زدن خودداري كنيد اگر شما به سادگي يك قدم به عقب برداريد. دور از فرد بايستيد.

 

توهم(Hallucination)

توهم يك عقيده اي است كه چيزي اتفاق مي افتد وقتي وجود ندارد. وقتي يك فرد مبتلا به الزايمر يك توهمي دارد او مشاهده مي كند مي شنود, استشمام مي كند, طعم ‌آن را مي چشد يا چيزي را احساس مي كنند كه وجود خارجي ندارد. اگر فرد مبتلا به الزايمر يك توهم داشت, او را در يك مسير حمايتي و ‌آرامشي قرار دهيد. سعي نكنيد با شخص در مورد آنچه كه او مي بيند مشاجره كنيد.

شلوغي و سرو صدايي كه او را آشفته مي كند را مورد رسيدگي قرار دهيد. اين مي تواند صدايي از تلوزيون يا يك كامپيوتر باشد. چراغ هايي كه از خود سايه توليد مي كنند با شكلهاي عجيب و غريب روي ديوار و سقف درست مي كنند, دور كنيد.

 

 

دلايل بيماري(causes)

 

مقدمه

بيماري الزايمر دليل واحد شناخته شده اي ندارد. اما در 15 سال گذشته دانشمندان به مقدار زيادي درباره عواملي كه ممكن است نقشي در بيماري بازي كنند را آموخته اند.

 

بيولوژي بيماري الزايمر

دانشمندان عقيده دارند كه هر چند بيماري الزايمر شروع به تخريب مغز سالها قبل از ظاهر شدن علائم كرده است وقتي علائم پديدار مي شوند, سلولهاي عصبي كه فرايند ذخيره و بازيافت اطلاعات را قبلاَ شروع كرده بودند فاسد و از بين مي روند. دانشمندان دو ساختمان ميكروسكوپي غيرنرمال صفحه اي (plaques) و درهم برهم (tangles) را به عنوان نشانهاي بيماري الزايمر مورد توجه قرار داده اند.

صفحه هاي آميولوئيدي(Amyloid plaque) (AM-uh-loyd plaks) انبوهي از پروتئين هستند كه بيرون از سلولهاي عصبي مغز جمع مي شوند. Tangles ها رشته هاي پيچ داري از ديگر پروتئين ها هستند كه در داخل سلولهاي عصبي تشكيل مي شوند. دانشمندان هنوز نفهميده اند كه چگونه plaque و tangle باعث بيماري الزايمر مي شوند يا باعث بعضي از ديگر فرايند ها مي شوند.

آزمايش كلينيكي ساختمان هاي از داروهاي آزمايشي آميولوئيدي نشان داده شده تحت بررسي است و مي تواند به روشن شدن نقشي كه ساختمان هاي صفحه اي بازي مي كنند, كمك كند.

 

عوامل خطرزاي Risk ractors

شروع دير هنگام بيماري الزايمر كه اثرات ‌آن روي افراد بالاي 65 سال شروع مي شود, بيشتر شكل شايع بيماري است كه بيشتر اغلب با دورة بيماري الزايمر مربوط مي شود. بزرگترين عامل خطرزاي شناخته شده براي شروع دير هنگام بيماري الزايمر افزايش سن و يك تاريخچة خانوادگي از اين بيماري است. احتمال گسترش دير هنگام بيماري الزايمر تقريباَ هر پنج سال بعد از 65 سالگي دو برابر مي شود. در سن 85 سالگي خطرزايي به حدود 50% افزايش مي يابد. دانشمندان قبلاَ ژني را كه خطر بيماري را در بيماري دير هنگام را افزايش مي دهد را كشف كرده بودند.

انواع بيماري الزايمر نادر و خانوادگي كه در حدود چند صد خانواده, در سراسر جهان پيدا شده است بستگي به ژنهاي ويژه اي دارند. افرادي كه اين ژنها را به ارث مي برند بطور بالقوه بيماري را معمولاَ قبل از 65 سالگي افزايش مي دهند.

محققان سراسر جهان براي كشف عوامل كه باعث خطر بيماري الزايمر مي شوند تلاش مي كنند. تعدادي از بيشتري از مدارك محرك موجود بيان مي كند كه ديگر استراتژي ها براي سلامت عمومي كهنسالي ممكن است. همچنين به افزايش ريسك گسترش بيماري الزايمر كمك كند. اين اندازه گيريها شامل كنترل فشار خون, وزن و حدود كلسترول, بكارگيري همه بدن و همه مغز و ماندن در فعاليت اجتماعي است.

دور كردن موهومات در مورد الزايمر و از جمله توهومات زير:

1- كاهش حافظه يك قسمت طبيعي از كهنسالي است.

واقعيت: در گذشته مردم اعتقاد داشتند كاهش حافظه يك قسمت نرمال از كهنسالي است. اغلب راجع به حتي الزايمر كه زوال طبيعي مربوط به سن مي باشد. كارشناسان اكنون مشخص كرده اند كه كاهش شديد حافظه به عنوان يك علامت بيماري خطرناك مي باشد.

زوال حافظه بطور طبيعي حدودي از يك سوال را باقي مي گذارد. هر چند تعدادي از مردم احساس مي كنند كه حافظه شان با افزايش سن شان كمتر مي شود. اما تعيين اينكه هيچ پايه و اساس مخصوصي براي اين عقيده وجود دارد يك تحقيق درگير و رقابتي مي باشد كه هنوز مورد توجه است.

2- بيماري الزايمر يك بيماري كشنده نيست.

واقعيت موجود: بيماري الزايمر كشنده است. آن با تخريب سلولها در نواحي مغزي كه براي حافظه مهمند, شروع مي شود. هر چند كاهش احتمالي سلولها در ديگر نواحي مغزي به طرف خرابي ديگر سيستم هاي ضروري در بدن پيش مي رود. همچنين چون تعدادي از مردم با بيماري الزايمر بيماري هاي مشترك ديگر در سنين بالا دارند, علت واقعي مرگ ممكن است بر علت تنهايي نباشد.

3- نوشيدن در حلبي هاي آلومينيومي يا پختن در ديگها و ماهي تابه هاي آلومينيومي مي تواند باعث بيماري الزايمر شود.

واقعيت موجود: بر اساس تحقيقات صحيح, رها شدن از حلبي ها, ديگها و ماهي تابه هاي آلومينيومي شما را از بيماري الزايمر حفاظت نخواهد كرد. نقش صحيح (اگرباشد) آلومينيوم در بيماري الزايمر هنوز درحال تحقيق و بحث مي باشد. هر چند, بيشتر محققان عقيده دارند كه مدرك كافي براي رسيدگي و ملاحظة آلومينيوم به عنوان خطرزا براي بيماري الزايمر يا يك دليلي براي ديوانگي موجود نمي باشد.

 

4- اسپارتما(Aspartame) باعث كاهش حافظه مي شود.

واقعيت موجود: تعداد زيادي مطالعات روي اثر اسپارتما در عملكرد شناختي هم در حيوانات و هم در انسان بررسي شده است, اين مطالعات مدرك علمي در ارتباط بين اسپارتما و كاهش حافظه پيدا نكرده است.

اسپارتما بوسيلة ادارة غذا و داروي امريكا (FDA) در سال 1996 براي استفاده در تمام غذاها و نوشيدنيها آزمايش شده است. قنادي ها, نوترارسويت(Nutrasweet) و اكوال(Equal) كه از تركيب دو پروتئين اسيد ‌آسپارتيك و فنيل آلانين با 10 درصد متانول ساخته مي شد را فروختند. متانول بطور زياد در ميوه ها, سبزيجات و ديگر غذاهاي گياهي يافت مي شود.

5- معالجات نيرومندي براي توقف و پيشرفت بيماري الزايمر وجود دارند.

واقعيت: در اين زمان درمان پزشكي براي بهبود يا توقف پيشرفت بيماري الزايمر وجود ندارد.

ادارة غذا و داروي امريكا(FDA) داروهايي را كه ممكن است بطور موقتي حافظه را بهبود يا تثبيت كند را آزمايش كرد و كارايي را در بعضي افراد مشاهده كرده است.

 

مراحل بيماري الزايمرStages of Alzheimer Disease

مرحله 1: دراين مرحله تخريب سلولها را نداريم.

مرحله 2: زوال خيلي ضعيف سلولها.

مرحله 3: زوال خفيف.

مرحله4: زوال متوسط سلولها (مرحله ملايم يا اولية بيماري الزايمر)

مرحله5: زوال متوسط شديدتر سلولها (مرحله متوسط يا مياني بيماري الزايمر)

مرحله 6: زوال شديد (مرحله شديد محدود يا مرحله مياني شديد بيماري الزايمر)

مرحله 7: زوال خيلي شديد سلولها ( مرحله شديد يا پاياني بيماري الزايمر)

متخصصين الگوههاي مشتركي از علائم پيشرفت بيماري را ملاك قرار داده اند كه در تعدادي از افراد با بيماري الزايمر رخ مي دهند و روشهاي زيادي از مرحله بندي كردن براساس اين الگوها را گسترش داده اند. پيشرفت علائم يك مسير عمومي در تخريل سلولهاي عصبي اصولي مربوط مي شود كه در بيماري الزايمر جايگزين شده است. آسيب سلولهاي عصبي بطور مشخص در سلولهايي كه در ارتباط با يادگيري و حافظه است شروع مي شود و بتدريج در سلولهايي كه تعدادي از وضعيت هاي فكر كردن, قضاوت كردن و رفتار را كنترل مي كنند پخش مي شود. آسيب سرانجام سلولهايي را كه حركت را كنترل و هماهنگ مي كنند درگير مي كنند.

مرحله بندي كردن علائم قالبندي مفيدي از مراجع براي فهم چگونگي بيماري را فراهم مي كنند كه ممكن است ترسيم طرحهاي در آينده را آشكار كند. اما مهم است كه توجه شود كه تمام مراحل بطور مصنوعي محك هايي در يك فرايند مداوم هستند كه مي توانند بطور عظيم از يك شخص به شخص ديگر تغيير كنند. هر شخصي نخواهد توانست هر علامتي يا علائم را كه ممكن است در زمان هاي مختلف درافراد متفاوت اتفاق مي افتند را تجربه كند. افراد با بيماري الزايمر به طور متوسط 8 سال بعد از تشخيص زنده مي مانند اما ممكن است هر جايي از 3 سال تا 20 زنده بمانند.

استخوان بندي براي اين قسمت يك سيستم است كه پيرامون علائم كليدي مراحل هفت گانه در محدودة عملكرد عدم تخريل يلوي تا زوال خيلي شديد ادراكي مشخص مي كند. اين چارچوب بر اساس يك سيستم كه بوسيله باري رايزبرگ (Barry Reisberg MD) رييس كلينيك دانشگاه پزشكي سيلبريستن كهنسالي و مركز تحقيقات ديوانگي توسعه يافته است مي باشد.

در كنار اين چارچوب, ما توجه داريم كه مراحل بطور وسيعي در استفاده از مفهوم هاي بيماري الزايمر ملايم, متوسط, متوسط شديد و شديد مربوط مي شود. ما همچنين متوجه مي شويم كه مراحل در قسمتهاي خيلي عمومي مرحله اولي, مرحله متوسط و مرحله پاياني دسته بندي شده اند.

 

مرحله 1: عدم وجود محسوس تخريب سلولي

افراد بطور غير محسوس مشكلات حافظه را تجربه نمي كنند و هيچ كدام يك مراقبت سلامتي حرفه اي را در مصاحبات پزشكي ذكر نمي كنند.

مرحله 2: درك خيلي ملايم زوال سلولها

افراد در اين مرحله احساس مي كنند حافظه شان دچار زوال و احساس خرف شدن مي كنند. بويژه درلغات فاميلي يا اسم ها يا جايگاه كليدها, عينك يا ديگر اشيا هر روز را فراموش مي كنند. اما اين مشكلات در حين آزمايشات پزشكي مشهود نمي باشد يا براي دوستان خانواده يا همكاران نمايان نمي شود.

مرحله 3: تشخص زوال ملايم سلولها

مرحله زود هنگام بيماري الزايمر مي تواند در بعضي افراد تشخيص داده شود, اما نه در همة افرادداراي اين علائم.

دوستان, خانواده يا همكاران شروع به متوجه شدن اين نقايص مي شوند. مشكلات حافظه اي يا تمركز حواس ممكن است در سيستمهاي كلينكي قابل اندازه گيري يا قابل تشخص در حين يك مصاحبة جزئيات پزشكي باشد. گرفتارها ي مشترك شامل:

- مشكلات قابل توجه يافتن لغت ها يا اسم فاميلي يا كاهش معاشرتها

- كاهش توانايي براي بخاطر آوردن اسامي وقتي كه به افراد جديد معرفي مي شوند

- انجام كردار در جامعه يا كار بصورت ظاهري كه قابل توجه براي فاميل, دوستان يا همكاران است

- خواندن يك متن و حفظ كردن اندك مطالب آن

- مفقود شدن يا كم شدن يك موضوع قابل ارزيابي است

- زوال و تخريب در توانايي در طرح يا سازمان

مرحله 4: تشخيص زوال متوسط سلولها (مرحله اوليه يا ملايم بيماري الزايمر)

در اين مرحله, يك شرح حال با دقت پزشكي مي تواند تشخيص شفاف ناكارایي در نواحي زير را مشخص كند:

- كاهش آگاهي از فرصتهای مناسب اخير يا رويدادهاي صحيح

- زيان به توانايي دراجراي رقابتهای فكري و رياضي براي مثال شمارش بطرف عقب از شماره 100 تا 7

- كاهش ظرفيت در اجراي وظايف كامل از قبيل خريد كردن, درست كردن ناهار براي میهمانان يا پرداخت قبضها و اداره كردن مالياتي

- كاهش حافظه در تاريخ شخصي

- اثرات روي افراد ممكن است بنظر مطيع وقابل پس گرفتن باشد بويژه در حالات رقابتي بطور فكري يا اجتماعي

مرحله 5: تشخيص زوال شديد ملايم تر سلولها (مرحله متوسط يا معتدل بيماري الزايمر)

وقفه هاي بزرگ در حافظه و نقصان در عملكرد تشخيصي پديدار مي شود بعضي مواظبت ها در فعاليتهاي روز به روز ضروري بنظر مي رسد, در اين مرحله افراد ممكن است:

- قادر نباشند در حين مصاحبة پزشكي جزئيات مهمي را بياد بياورند از قبيل آدرس دوست شان, شماره تلفن شان يا نام دانشكده يا دبيرستاني كه از آنجا فارغ التحصيل شده اند.

- آنها در مورد اينكه كجا هستند يا در مورد تاريخ, روز هفته يا فصل سال گيج مي شوند

- زحمت هايي با كاهش رقابت رياضي و فكري دارند. براي مثال شمارش به عقب از 40 تا 4 و از 20 تا2 براي آنها مشكل است

- نياز به كمك براي انتخاب لباس مناسب براي فصل يا فرصت هاي مناسب دارند

- معمولاَ دانش ذاتي در مورد خودشان و دانستن اسم خودشان و اسامي همسر يا فرزندشان راحفظ مي كنند

- معمولاَ نياز به كمك و ياري در خوردن يا استفاده از دستشويي ندارند

مرحله 6: تشخيص زوال شديد سلولها (مرحله متوسط يا معتدل شديد بيماري الزايمر)

مشكلات حافظه اي بدتر, قابل توجه از نظر تغييرات شخصيتي ممكن است پديدار شوند و باعث نياز افراد به كمك بسيار زياد در فعاليتهاي روزانه عادي نشود. در اين مرحله افراد ممكن است:

- هشياري بيشتري از تجربيات و رويدادها اخير كه در اطرافشان اتفاق مي افتد را از دست بدهند

- بخاط آوردن داستان زندگي شخصي شان بصورت ناقص است, اگرچه آنها بطور عمومي اسم خودشان را بياد مي آورند

- بعضي مواقع اسم همسرشان يا پرستارشان را فراموش مي كنند اما بطور عمومي مي توانند چهره هاي ناشناس را از چهره هاي آشنا تشخيص دهند

- نياز به كمك در پوشيدن لباس بطور مناسب را دارند, بدون نظارت. ممكن است اشتباهاتي در پوشيدن پيژامه, وي لباسهاي روزانه شان يا پوشيدن كفش هاي شان بصورت تا به تا را انجام مي دهند

- قطع سيكل خواب و بيداري طبيعي آنها انجام مي شود

- نياز به كمك در بررسي جزئيات دستشويي دارند(سيفون دستشويي, تميز كردن و مرتب كردن دستمال توالت

- افزايش تكرر ادراري يا بي اختياري در مدفوع كردن را دارند

- تغييرات شخصيتي مهم و علائم رفتاري شامل, بدگمان و مشكوك و توهم. (براي مثال عقيده دارند كه پرستارشان دغل باز و غاصب است), خيال باف (چيزهايي را مي بينند يا مي شنوند كه بطور واقعي وجود ندارند). رفتارهاي تكراري و اجباري از قبيل فشردن دستها و ريز ريز كردن كاغذها را دارند

- مواظبت كردن به دليل سرگرداني و گم شدن

مرحله 7: تشخيص زوال خيلي شديد سلولها (مرحله پاياني يا شديد بيماري الزايمر)

اين مرحلة آخر از بيماري است كه افراد توانايي پاسخ به محيط اطرافشان, توانايي در صحبت كردن و نهايتاَ توانايي در كنترل حركت را از دست مي دهند.

- غالباَ افراد ظرفيت شان براي گفتگوي قابل تشخيص را از دست مي دهند هرچيز لغات يا عبارات ممكن است گهگاهي به زبان آورده شوند

- افراد نياز به كمك در غذا خوردن و دستشويي رفتن دارند و يك بي اختياري ادراري عمومي وجود دارد

- افراد توانايي در راه رفتن بدون كمك. پس توانايي نشستن بدون حمايت, توانايي خنديدن و توانايي بالا نگه داشتن دست شان را از دست مي دهند. واكنشها غيرطبيعي مي شود و عضلات شروع به سخت شدن مي كنند. بلعيدن غذا هم دچار مشكل مي شود.

 

 

آمار بيماري الزايمر

بيماري الزايمر يك قسمت طبيعي از كهنسالي نيست. آن يك اختلال مخرب در سلولهاي عصبي مغز ميباشد كه حافظة فكركردن و رفتار را آسيب مي زند كه سرانجام به مرگ منتهي مي شود. پيچيدگي بيماري الزايمر در افراد, خانواده ها و در سيستم سلامتي ما بيماري را يكي از بزرگترين چالشهاي پزشكي ملي, اجتماعي و مالي نشان مي دهد.

- دريك تخمين در حدود 5/4 ميليون از امريكايي ها بيماري الزايمر دارند. شمار امريكايي هاي داراي بيماري الزايمر بيشتر از دو برابر از سال 1980 شده است.

- تعداد امريكايي هاي مبتلا به بيماري الزايمر شروع به رشد خواهد كرد تا سال 2050 كه تعداد افراد مبتلا محدوده اي از 3/11 ميليون نفر تا 16 ميليون نفر را پيدا مي كنند.

- يافتن يك درمان كه بتواند حمله بيماري را براي 5 سال به تاخير بياندازد مي تواند تعداد افراد مبتلا به الزايمر را تا حدود 50 درصد بعد از 50 سال را كاهش دهد.

- در يك عمل نمونه برداري Gallup توسط انجمن الزايمر 1 در 10 امريكايي گفته اند كه يك نفر در خانواده دارند كه بيماري الزايمر دارد و 1 در 3 نفر فردي با بيماري آلزايمر را مي شناسند

- افزايش سن بزرگترين عامل خطرزا براي الزايمر محسوب مي شود. 1 در10 نفر بالاي 65 سال و نزديك به نصف آنها بالاي 85 سال از بيماري رنج مي برند. اشكال نادر ارثي بيماري الزايمر مي تواند در افراد جوان در30 و40 سالگي بروز كند.

- يك فرد, بيماري الزايمر بطور متوسط 8 سال بعد از ابتلا و تعداد كمي 20 سال يا بيشتر از پيدايش علائم برآورد نشده توسط خويشاوندان زنده خواهد ماند. از زمان تشخيص افراد مبتلا به بيماري الزايمر در حدود نصف بيشتر از زندگي شان بدون ديوانگي زنده مي مانند. متوسط زمان زنده بودن توسط سن موقع تشخيص و شدت ديگر وضعيت هاي پزشكي متاثر مي باشد.

- هزينه مستقيم و غير مستقيم ساليانه ملي جهت مواظبت از افراد مبتلا به بيماري الزايمر حداقل در حدود 100 ميليارد دلار بر اساس برآورد استفاده شده انجمن الزايمر و بنياد ملي كهنسالي مي باشد.

هزينة بيماري الزايمر در تجارت امريكا 61 ميليارد دلار در سال. براساس يك گزارش انجام شده بوسيلة انجمن الزايمر است. بدان شكل, 6/24 ميليارد دلار صرف مواظبت سلامت الزايمر و 5/36 ميليارد دلار صرف هزينه هاي وابسته به پرستاري از افراد مبتلا به بيماري الزايمر, شامل كاهش سودمندي و باروري, غيبت و جايگزيني كار كردن شده است.

- بيشتر از 7 نفر از 10 نفر مبتلا به بيماري الزايمر در خانه زندگي مي كنند كه اغلب 75 درصد از پرستاري شان توسط خانواده و دوستان صورت مي گيرد. يادآوري مي شويم كه هزينة پرستاري پرداخت شده بطور متوسط در حدود 12500 دلار در سال است, خانواده اغلب تمام آن هزينه ها را از جيب شان پرداخت مي كنند.

- نيمي از پرستاران خانگي براي بيماري الزايمر يا يك اختلال مربوط به آن است

- هزينة متوسط براي پرستاران خانگي 42000 دلار در سال است. اما مي توان از 70000 دلار در سال در بعضي مناطق كشور تجاوز كند.

هزينه متوسط مدت مراقبت و پرستاري براي يك فرد مبتلا به بيماري الزايمر 174000 دلار است.

تا سال 2010 هزينه مراقبتهاي پزشكي براي استفاده بيماران الزايمري افزايش تا 5/54 درصد از 9/31 ميليارد در سال 2000 به 3/49 ميليارد مبتلا را انتظار داريم و مخارج دارويي مكانهاي مراقبت از ديوانگان تا 80 درصد از 2/18 ميليارد به 33 ميليارد در سال 2010 افزايش خواهد داشت كه از يك گزارش صورت گرفته توسط انجمن الزايمر استنتاج شده است.

- انجمن الزايمر بيشتر از 165 ميليون دلار براي 5 براي تحقيقات تا سال 1982 بر اساس بررسي شرح مالي ساليانه ما جايزه تعيين كرد برد.

- برآورد حكومت ايالتي تقريباَ 640 ميليون دلار براي تحقيق بيماري الزايمر در هزينه سال 2003 بوده است.

علائم هشدارهاي بيماري الزايمر

بعضي تغييرات درحافظه همانطور كه ما مسن تر مي شويم طبيعي است اما علائم بيماري الزايمر بيشتر از نقصان مادة حافظه است. افراد با بيماري الزايمر تجربه مشكلات مراوده اي, فراگيري, فكر كردن و استدلال كردن را دارند. مشكلات شديد يك پيچيدگي كافي در كار افراد, فعاليت هاي اجتماعي و زندگي خانواده دارند.

انجمن آلزايمر عقيده دارند كه آن براي افراد مبتلا به ديوانگي و خانواده شان در دريافت اطلاعات, مراقبت و حمايت هاي ممكن بحراني است. براي كمك به افراد خانواده و مراقبت هاي سلامتي حرفه اي در تشخيص علائم هشداري بيماري الزايمر, انجمن الزايمر يك فهرستي از علائم مشترك بيماري الزايمر را منتشر كرده است.

1- كاهش حافظه: يكي از شايع ترين علائم زود هنگام ديوانگي فراموش كردن اطلاعات آموخته شده اخير مي باشد. تا در صورتي كه آن براي فراموشي قرار ملاقات, اسامي يا شماره هاي تلفن طبيعي است اين افراد مبتلا به ديوانگي بعضي چيزها اغلب بيشتر فراموش مي كنند و آنها را بعداَ به ياد نمي آورند.

2- انجام وظايف خانوادگي به سختي: افراد مبتلا به ديوانگي (الزايمر) اغلب گمان مي كنند وظايف كامل هر روز سخت است كه بيشتر خانواده هاي ما معمولاَ در مورد چگونگي انجام آنها فكر نمي كنند. يك شخص مبتلا به الزايمر ممكن است طريقه آماده كردن يك خوراكي, استفاده از يك وسيلة خانگي يا دخالت مادام العمر در سرگرمي ها را ندانند.

3- مشكلات زبان محاوره اي: همه اشخاص گاهي در پيدا كردن لغت صحيح مشكل دارند اما يك فرد مبتلا به بيماري الزايمر اغلب لغات ساده را فراموش مي كنند يا از لغات بي فايده استفاده مي كنند, صحبت شان يا نوشتن شان براي فهميدن سخت است. اگر يك فرد مبتلا به الزايمر قادر به يافتن مسواك اش نشود براي مثال, فرد ممكن است بدين صورت بپرسد‌<< آن چيز براي دهانم>>.

4- به هم خوردن زمان و مكان: طبيعي است كه روز هفته يا اينكه شما كجا مي رويد فراموش شود اما فرد مبتلا به بيماري الزايمر مي تواند در خيابان خودشان گم شود آنها ممكن است جايي كه هستند و چگونگي قرار گرفتن آنها در آنجا را فراموش كنند و ممكن است طريقه برگشت به خانه را ندانند.

5- قضاوت ضعف يا كاهش يافته: هيچ شخصي قضاوت درست در تمام مواقع ندارد. اين افراد با بيماري الزايمر ممكن است لباس بپوشند بدون توجه به آب و هوا. مثلاَ لباسهاي زيادي در يك روز گرم يا لباسهاي خيلي كم در يك آب و هواي سرد بپوشند. اين افراد مبتلا به ديوانگي (الزايمر) اغلب قضاوت ضعيفي در مورد پول دارند, مبالغ هنگفتي براي فروشنده هاي تلفني يا براي تغيير خانه يا محصولاتيكه آنها نياز ندارند مي پردازند.

6- مشكلات فكري با مسائل غيرعملي : توازن يك كتاب بررسي شده يك وظيفه اي است كه مي تواند چالشهايي براي فرد داشته باشد. اما يك فرد مبتلا به الزايمر ممكن است بيان اعداد را يا چه نيازي با آن برطرف مي شود را فراموش كند.

7- جا گذاشتن وسائل: هرفرد مي تواند موقتاَ يك كيف جيبي يا كليد را جا گذارد. يك فرد مبتلا به آلزايمر ممكن است چيزهايي را در جاهاي غيرضروري بگذارند مثل يك آهن را در فريزر يا يك ساعت مچي را در كاسه شكر جاي گذارد.

8- تغيير در رفتار و حالات(حوصله): هرشخصي مي تواند زمان به زمان غمگين يا بي حوصله شود. فرد مبتلا به الزايمر مي تواند نوسان سريع حالت از آرام تا ناراحت شدن شديد به دلايل ناآشكار را نشان دهند.

9- تغييرات در شخصيت: تغيير شخصيتي معمولاَ هماهنگ با سن روي مي دهد. اما يك فرد مبتلا مي تواند بطور برجسته و بي نهايت گيج, بدگمان, ترسو يا وابسته به افراد خانواده مي شود.

10- كاهش ابتكار عمل: خستگي از كار منزل, فعاليت هاي تجاري يا تعهدات اجتماعي در بعضي مواقع طبيعي است. شخص مبتلا به بيماري الزايمر ممكن است خيلي بي اراده شود, جلوي تلویزيون براي ساعتها بنشيند, بيش از حد معمول بخوابد يا انجام فعاليتهاي مفيد را نخواهد.

اگر شما هر كدام از علائم هشداري را در خودتان يا فردي كه دوست داريد تشخيص داديد انجمن الزايمر توصيه مي كند با يك پزشك مشورت كنيد. تشخيص زود هنگام بيماري الزايمر يا ديگر علتهاي باعث شوندة ديوانگي يك گام مهم در درمان مقتضي, مراقبت و خدمات حمايتي مي باشد.

 

 

 

انتخابات درمانيtreatment options

بهبودي براي بيماري الزايمر وجود ندارد. هر چند درمان هاي دارويي زيادي وجود دارد كه ممكن است علائم را بهبود يا ثابت نگه دارد و استراتژي ها و فعاليتهاي مراقبتي زيادي وجود دارد كه ممكن است مشكلات رفتاري را كاهش يا مانع آنها شود.

محققان دنبال درمان هاي جديد براي تغيير مراحل بيماري و ديگر استراتژيهايي براي بهبود كيفيت زندگي افراد مبتلا مي باشند.

 

ما دنبال چه چيز بگرديم؟

علائم بيماري الزايمر

اولين علامت از بيمار الزايمرممكن است گفته شود كه از علائم طبيعي كهنسالي است. فراموش كردن اسامي, شماره تلفن ها, گم كردن چيز بيشتر مواقع. افراد ممكن است اينها را به عنوان يك قسمت طبيعي از كهنسالي قبول نكنند اما نبايد آنها را ناديده گرفت. وقتي آنها روي زندگي روزانه تاثير بگذارند. آنها ممكن است علائم زود هنگام از بيماري الزايمر باشند.

علائم مي توانند از فرد تا فرد ديگر متغير باشند. بعضي از علائم مشترك بيماري الزايمر شامل:

1- كاهش حافظه

2- مشكلات در انجام وظايف خانوادگي

3- مشكلات با زبان محاوره اي

4- گرفتاري در ساعت, تاريخ يا محل

5- كاهش يا ضعف در قضاوت كردن

6- مشكلات در فكرهاي غيرعملي

7- جا گذاشتن چيزها اغلب از قبيل كليدها

8- تغييرات در حوصله و رفتار

9- تغييرات در شخصيت

10- كاهش علاقه در شروع پروژه ها يا انجام چيزها

 

آيا اين الزايمر است؟

اگر شخصي به شما گفت كه كاهش حافظه دارد, آن ممكن است الزايمر باشد. فراموش كردن بعضي چيزها قسمتي از كهنسالي است. اما آن ممكن است علامت زود هنگام الزايمر باشد وقتي آن روي زندگي روزانه تاثير بگذارد.فقط يك پزشك مي تواند بگويد كه علائم الزايمر مي باشند.

به سوالات زير در كمك به يافتن مشكلات موجود حافظه اي در شخصي كه شما براي علائم بيماري الزايمر از او مراقبت مي كنيد پاسخ دهيد. شما بايد به تمام 11 سوال جواب دهيد. جواب شما شخصي كه بيماري الزايمر دارد را نبايد معني دهد. اما آنها ممكن معني اينكه ديدن يك پزشك لازم است را بدهد.

وقتي شما سوالات را جواب داديد آنها را چاپ كنيد و به دكترتان نشان دهيد.

1- آيا اغلب خودتش تكرار مي كند يا همان سوال را بارها و بارها مي پرسد؟

جواب: بله, خير, نمي دانم

2- آيا خيلي فراموش كار است. بدين معني كه مشكلاتي با حافظه كوتاه مدت دارد؟

بله, خير, نمي دانم

3- آيا او نياز به حفظ چيزها مثل كارهاي عادي روزمره, خريد كردن يا گرفتن دارو را دارد؟

بله, خير, نمي دانم

4- آيا او قرار ملاقات را موارد خانوادگي يا تعطيلات را فراموش مي كند؟

بله, خير, نمي دانم

5- آيا او بنظر غمگين مي آيد, فرو رفته در خيال يا زيادتر از گذشته فرياد مي زند؟

بله, خير, نمي دانم

6- آيا مشكلاتي در انجام محاسبات, اداره كردن كارهاي مالي يا توازن چك بوك را دارد؟

بله, خير, نمي دانم

7- آيا او كاهش علاقه به فعاليتهايش از قبيل سرگرمي ها, خواندن, رفتن به كليسا يا ديگر فعاليتهاي اجتماعي دارد؟

بله, خير, نمي دانم

8- آيا او نياز به كمك در خوردن, لباس پوشيدن, حمام كردن يا استفاده از حمام را دارد؟

بله, خير, نمي دانم

9- آيا او زود رنج, آشفته, بدگمان يا شروع به شنيدن, ديدن يا اعتقاد به چيزهاي غيرواقعي دارد؟

بله, خير, نمي دانم

10-آيا ارتباطي در مورد رانندگي وجود دارد براي مثال آيا بصورت منحرف يا ناسالم رانندگي مي كند يا شخصي است كه رانندگي را متوقف مي كند؟ اگر شخصي است كه هرگز رانندگي نكرده است پاسخ خير را انتخاب كنيد.

بله, خير, نمي دانم

11- آيا او مشكلاتي در يافتن لغاتي كه مي خواهيد بگوييد دارد, جملات را پايان مي دهد يا اسم افراد يا اشيا را مي داند؟

بله, خير, نمي دانم