مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

مرکز دانلود تحقیق رايگان دانش آموزان و فروش آنلاين انواع مقالات، پروژه های دانشجويی،جزوات دانشگاهی، خلاصه کتاب، كارورزی و کارآموزی، طرح لایه باز کارت ویزیت، تراکت مشاغل و...(توجه: اگر شما نویسنده یا پدیدآورنده اثر هستید در صورت عدم رضایت از نمایش اثر خود به منظور حذف اثر از سایت به پشتیبانی پیام دهید)

نمونه سوالات کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور (سوالات تخصصی)

نمونه سوالات کارشناسی دانشگاه پیام نور (سوالات تخصصی)

نمونه سوالات دانشگاه پيام نور (سوالات عمومی)

کارآموزی و کارورزی

مقالات رشته حسابداری و اقتصاد

مقالات علوم اجتماعی و جامعه شناسی

مقالات روانشناسی و علوم تربیتی

مقالات فقهی و حقوق

مقالات تاریخ- جغرافی

مقالات دینی و مذهبی

مقالات علوم سیاسی

مقالات مدیریت و سازمان

مقالات پزشکی - مامایی- میکروبیولوژی

مقالات صنعت- معماری- کشاورزی-برق

مقالات ریاضی- فیزیک- شیمی

مقالات کامپیوتر و شبکه

مقالات ادبیات- هنر - گرافیک

اقدام پژوهی و گزارش تخصصی معلمان

پاورپوئینت و بروشورر آماده

طرح توجیهی کارآفرینی

آمار سایت

آمار بازدید

  • بازدید امروز : 2349
  • بازدید دیروز : 2206
  • بازدید کل : 13044012

ایمنی در آتش


ايمني

نياز به ايمني

مبارزه با آتش سوزي از نظر فيزيکي يکي از حرفه هايي است که با بيشترين خطرات روبرو مي‌باشد. در عمليات آتش نشاني خطراني خاص و ويژه و خيلي از ريسک‌هاي جدي براي شرکت کنندگان در آن وجود دارد.

اين خطرات شامل دود، آتش، فراورده هاي سمي ناشي از احتراق، برق گرفتگي، خراب شدن دستگاه‌ها و تجهيزات، آوار ساختمان، انفجار، تصادف خودروها، اضطرابها و نتايج مستقيم فعاليت هاي غير هماهنگ شده مي‌باشد. عمليات و فعاليت‌هاي مربوط به صحنه عمليات بايد داراي شرکت کنندگاني باشد که از نظر فيزيک بدن، ذهني و عقلي سلامت جسماني و آموزش‌هاي لازم برخوردار باشند.

اين گونه افراد بايد کاملاً به وسايل حفاظت فردي و تجهيزات لازم و مجهز باشند و طوري سازماندهي شوند که عمليات را به نحوي ايمن و هماهنگ انجام دهند.

فرمانده عمليات بايد اين نکته را هميشه در نظر داشته باشد که ايمني شرکت کنندگان هدف اوليه ابتدايي در تمام مراحل و هر گونه شرايط تاکتيکي است. خطراتي همراه با آتش‌سوزي وجود دارد که موجب مي شود شهروندان از سازمان آتش نشاني درخواست کمک نمايند.

فرمانده عمليات بايد اين ريسک ها را مشخص و مديريت نموده و ضمناً در مورد کاهش دادن آنها فعاليت کند.

فرمانده عمليات مستقيماً مسئول ايمني هر يک از افراد خود مي باشد همانطوري که مسئوليت ايمني کلي صحنه عمليات نيز بر عهده اوست. اين اهميت ايمني بايد در تمام قسمتها و سطوح سازماني در نظر گرفته شود. يک روش سالم به کار بردن ايمني باعث مي شود که از ابتدا هر يک از شرکت کنندگان مسئوليت هاي ايمني مربوط به خود و نسبت به ديگران را هميشه در نظر بگيرند.

هيچ کسي نمي تواند اين کار را به اجرا در آورد، مگر اينکه فرمانده عمليات او با نشان دادن يک رفتار سالم و برخورد صحيح در ارتباط با رعايت نکات ايمني در تمام اوقات الگو و سرمشق سايرين شود. ضمن اينکه انجام آن را نيز به طور اکيد مورد کنترل قرار دهد. وقتي که فرمانده عمليات با ايمني برخورد جدي داشته باشد، هر کس ديگري نيز چنين خواهد بود.

برنامه ايمني:

بهترين روش براي برقراري ايمني در صحنه عمليات روشي است که براساس برنامه اي که شامل Sop هايي که مستقيماً مربوط به تمرينات ايمني و مديريت کردن موارد ريسک مي‌باشد، انجام شود. وقتي Sop ها در ارتباط با کار کردن با شرايط مناسب و ايمن تهيه شوند، به اين ترتيب اجراي آنها معمولاً به صورت عادي در مي آيد و هر کسي سعي مي‌کند که آن را ياد گرفته و به کار ببرد. طرح هاي معمولي Sop ها، عمليات استاندارد و انتظارات مورد لزوم را شرح مي دهند.

بيشتر عمليات هاي غير ايمن آنهايي هستند که هيچ کس يک طرح يا روش استاندارد براي مقابله با مشکلات به وجود در دست ندارد. در اين گونه وضعيت ها حالت «خارج از کنترل» بر فعاليت هاي منطقي غلبه مي کند و در عين حال هرج و مرج ايجاد شده سبب شکست و عدم برقراري ايمني مي شود. فرمانده عمليات هرگز نبايد روش هاي بي پروا را در عمليات آتش نشاني تحمل کند.


فاکتورهاي ايمني:

موارد حساس مربوط به برنامه ايمني صحنه عمليات بايد شامل عوامل زير باشد:

O حالت و برخورد فرماندهي- ايمني اولين مسئوليت فرمانده عمليات و سازمان فرماندهي مي باشد.

Oحالت و برخورد آتش نشاني- هر کسي که درگير عمليات مي باشد در ارتباط با ايمني مي باشد و مسئوليت هاي فردي را قبول مي کند.

 

Oروش هاي اجرايي استاندارد- ايمني در تمام عمليات به عنوان يک روش استاندارد وجود دارد.

O افسران شاخه ها-تمام عمليات آتش نشاني توسط افسران شاخه ها با مسئوليت‌هاي استاندارد در ارتباط با مديريت ايمني، رهبري و هماهنگ مي شود.

Oآموزش ايمني-تمام پرسنل در کليه تمرينات، ايمني، روش ها و نحوه مقابله را آموزش ديده اند.

Oصحت و سلامتي- تمام پرسنل از نظر فيزيکي و احساسي در وضعيت خوبي قرار دارند و مي توانند تمام وظايف خود را با در نظر گرفتن ايمني شخصي و عمومي اجرا کنند.

Oدستگاههاي تنفسي- هيچ کس در هواي آلوده و سمي کار نمي کند. کار در صحنه عمليات آميخته به دود و گازهاي سمي، بدون استفاده از دستگاههاي تنفسي حفاظتي، مجاز نمي باشد.

Oلباس هاي حفاظتي- تمام افراد لباس هاي حفاظتي را مي پوشند، اين عمل وقتي انجام مي شود که وجود خطرات فيزيکي مشهود و محتمل باشد.

Oتجهيزات و دستگاه ها- دستگاهها و تجهيزاتي که خوب نگهداري شده اند، به طور مناسب و امروزي طرح ريزي شده و براي انجام کار توأم با ايمني و موفقيت آميز به وجود آمده اند.

Oمديريت ريسک-يک مقدار ريسک محدود قابل قبول مي باشد. ولي بايستي از ريسک هاي غير قابل کنترل اجتناب نمود.

 


نحوه برخورد:

فرمانده عمليات کسي است که مسوليت کلي را در ارتباط با ايمني صحنه عمليات برعهده دارد. چهار اولويت اصلي صحنه عمليات عبارتند از:

ايمني پرسنل، کنترل آتش سوزي، اقدامات يکنواخت نجات و حفظ اموال. عليرغم ساير چيزها، ايمني چيزي نيست که بتوان گفت در چه زماني اهميت پيدا مي کند. ايمني بايد در تمام طول عمليات با اهميت تلقي شود. چنانچه فرمانده عمليات يک روش برخورد قابل گذشت و مدارا کردن را در خلال يک عمليات طولاني اتخاذ کند، هرگز نخواهد توانست زنجيره ايمني را در مواقعي که نياز به آن احساس مي شود به طور متصل نگهداري کند.

هنگاميکه افراد به اين فکر باشند که ايمني در هنگام انجام کارهاي معمولي اهميت ندارد، در حقيقت آنها خود را در معرض خطرات ناشناخته و پيش بيني نشده قرار مي دهند. بيشتر صدمه ها و تلفات جاني که براي پرسنل پيش مي آيد به خاطر ناديده گرفتن روش هاي ايمني است.

يک حادثه اي که در ابتدا خيلي مهم جلوه نمي کند، مي تواند به حالت بسيار خطرناکي تبديل شود. اين عمل وقتي اتفاق مي افتد که يک کار بسيار جزيي و معمولي به طور ناگهاني تغيير کند و هيچ کس نيز آمادگي برخورد با اين تغيير را نداشته باشد.

به همين علت، بعضي از فرماندهان عمليات طرح ايمني را وقتي که طرح بزرگتري جايگزين مي شود دور مي اندازند. اين جمله که «حالا وقت آن نيست که نگران ايمني باشيم» ورد زبان آنها است. اين گونه افسران معمولاً تجربه هاي زيادي در ترتيب دادن مراسم تدفين دارند! فرمانده بايد اين را در نظر بگيرد که حرفه آتش نشاني بايد شامل صحت و سلامت و ايمني براي پرسنل باشد. او بايد اين نوع برخورد و طرز تفکر خود را در اين گونه موارد با ذکر مثالهاي مثبت نشان دهد.

مديريت ريسک:

عليرغم هر گونه روش و احتياط لازم، منطقه و صحنه عمليات به محلي پر خطر براي ادامه کار تبديل مي شود. فرمانده عمليات مي تواند خطر را تشخيص داده و پيش بيني کند، منطقه آتش سوزي را سازمان دهد، مطمئن شود که روش هاي ايمني انجام مي گيرند و انجام دقيق و مستمر نکات ايمني را با تأکيد فراوان از پرسنل خود بخواهد. ولي او هرگز نمي تواند عنصر و عامل ريسک را از عمليات صحنه حريق حذف کند. سئوال مهم اين است که فرمانده عمليات تحمل چه مقدار ريسک را دارد؟

ذهنيت قهرمانانه، انگاري که مهمترين بيماري فکري يا يک نوع عقب افتادگي ذهني در سازمان محسوب مي شود. آتش نشاني با به مخاطره انداختن جان خود براي نجات افرادي که نياز به کمک دارند، تبديل به قهرمان مي شوند. بعضي اوقات اين اقدامات موفقيت آميز است و بعضي اوقات نتيجه برعکس است. بعضي اوقات نجات دهندگان خودشان مبدل به محاصره شدگان و مصدومين مي شوند. اقدام به نجات کسي که قبلاً فوت کرده است کاري عاقلانه محسوب نمي شود. حتي اقدام در مورد نجات اموالي که در معرض خطر قرار ندارند ضروري نيست. يک روش نزديک شدن به مديريت ريسک بايد شامل موارد زير باشد:

O قربانيان قابل نجات به طور حتم اولين اولويت عمليات آتش نشاني محسوب مي شوند.

O قربانياني که قبلاً فوت کرده اند قابل نجات نمي باشند.

O قربانياني که در يک آتش سوزي کلي و بزرگ گير افتاده اند به طور کلي در عرض مدتي کمتر از يک دقيقه مي ميرند.

O هيچ نوع اموالي ارزش از دست دادن جان يک آتش نشان را ندارد.

O چيزهايي که از قبل در داخل آتش بوده اند داراي ارزش نجات بسيار کمي مي‌باشند.

O اگر ما امروز يک ساختمان خالي و رها شده را نجات دهيم، يک شخص ديگر فردا آن را به آتش خواهد کشيد.

O بيشتر چيزهايي که ما در روز شنبه براي نجات آنها اقدام به ريسک مي کنيم، در روز دوشنبه به صورت زباله در داخل کاميون آشغال قرار مي گيرند.

O مراقب گروه هايي باشيد که هميشه حمله مي کنند و فقط يک سرعت روانه شدن به جلو را دارند.

حال اينکه فرمانده عمليات ريسک را چگونه مشاهده مي کند، يک عامل حياتي در طرز اداره صحنه عمليات محسوب مي شود. اگر او ذهنيت قهرمان انگاري داشته باشد، پرسنل او با مشکل مواجه خواهند بود. اگر او به پرسنل خود اجازه مبارزه با آتش سوزي را ندهد،شهروندان در مشکل خواهند بود.

مديريت ريسک به اين معني نيست که فرمانده عمليات اجازه بدهد همه ساختمانها بسوزند چون که او از به خطر انداختن پرسنل خود بيمناک است. آن به اين معني است که او بايد فکر کند و از خود بپرسد که: اگر پرسنل خود را وادار به ريسک کند، در مقابل نتايجي که به دست مي آيد ارزش خواهد داشت.

او بايد واقع بين باشد و اين را در خاطر داشته باشد که مهمترين اصل در سازمان آتش نشاني حفظ جانها و اموال است.

روش هاي استاندارد ايمني

سازمان صحنه عمليات:

ايمني يکي از اولين دلايل براي سازماندهي صحنه عمليات و تعيين وظايف افسران شاخه‌ها محسوب مي شود. افسران شاخه ها مستقيماً در مورد ايمني پرسنل خود مسئول هستند و در عين حال مسئول انجام عمليات در منطقه تعيين شده خود و هماهنگي فعاليت ها با ساير شاخه‌ها و فرمانده عمليات، براي جلوگيري از پريشاني و دستپاچگي مي باشند.

اين گونه هماهنگي سبب جلوگيري از برخورد موج انفجار ايجاد شده در زير ساختمان به افرادي که از درب جلويي ساختمان قصد ورود دارند، مي شود. ضمن اينکه افسر مسئول سقف را ملزم مي کند قبل از اينکه در خطوط حمله مستقر شوند، اقدام به ايجاد راه ورود نکند.

هر يک از افسران شاخه ها بايد از موقعيت وظيفه هر يک از افراد خود با خبر باشد، ضمن اينکه اطمينان حاصل کند که آنها به طور ايمن عمل کرده و از تجهيزات مناسب استفاده مي‌کنند. اين کار ايجاب مي کند که خود افسر شاخه از لباسهاي حفاظتي مناسب استفاده کرده باشد تا بتواند در داخل ساختمان جايي که افرادش مشغول کار هستند حضور داشته باشد و کارهاي آنها را نظارت کند.

اين سازماندهي در چنين سطحي وقتي به صورت مهم جلوه گر مي شود که شرايط شروع به تغيير کند. چنانچه استراتژي از تهاجمي به دفاعي تبديل شود و يا اينکه ناگهان اتفاقي بيفتد، فرمانده عمليات مجبور است که به سرعت موقعيت را عوض کرده و وظايف پرسنل را نيز تغيير دهد و در فکر خدمات رفاهي آنان باشد.

در وضعيت هايي که ريسک غير معمول را طلب مي کند، افسر شاخه بايد در مورد هر يک از افراد خود توجه لازم را داشته باشد و از يک سيستم شناسايي پرسنل استفاده کند. به اين طريق مي توان با يک نگاه سريع متوجه شد که چه کسي داخل است و چه کسي در بيرون است که اين کار از طريق جمع آوري و برگرداندن کارت شناسايي که توسط هر يک از پرسنل استفاده مي شود، انجام مي گيرد.

يادآوري:

سرويس آتش نشاني انگلستان به طور معمول سيستمي را به کار مي برد که هر يک از افراد حاضر در محل حادثه از دستگاه هاي تنفسي استفاده مي کند. هر کدام از تجهيزات (SCBA) با يک اتيکت مخصوص (Tally) همراه است که مشخصات استفاده کننده،مقدار و فشار هوا و زمان ورود فرد در محيط را نشان مي دهد.

به محض اينکه يک آتش نشان وارد محل عمليات مي شود، اتيکت (Tally) مربوطه، به افسر مسئول کنترل دستگاه تنفسي داده مي شود و او زمانهاي ورود و خروج را مورد نظارت قرار مي دهد. به اين طريق آمارگيري يا شمارش دقيق تمام افرادي که در منطقه آتش سوزي حضور دارند عملي مي شود.

هنگاميکه يک تغيير ناگهاني در منطقه آتش سوزي ايجاد شود، فرمانده عمليات بايد بلافاصله با افسران شاخه ها تماس بگيرد. اين افسران بايد بلافاصله گزارشي در ارتباط با وضعيت پرسنل خود را به او بدهند.

در خلال عمليات خيلي معمولي، فرمانده عمليات بايد در موقعيتي قرار گيرد که بتوان فعاليت‌هايي را که ايمني در آنها رعايت نمي شوند، مشاهده کند. غير متمرکز کردن مسئوليتهاي فرماندهي و تفويض اختيار به افسران شاخه ها به اين معني است که چشم و گوش فرمانده عمليات در تمام منطقه شاهد و ناظر عمليات مي باشد.

همچنين افسران شاخه ها، مواظب وضعيت رفاهي و جسماني پرسنل مي باشند و با نظارت به کار آنها و تغيير دادن افراد تازه نفس به جاي افراد خسته و اطمينان از اينکه افراد در زمانهاي لازم تغيير وضعيت مي دهند و يا به منطقه توان بخشي ارسال مي شوند، با فرمانده عمليات همکاري لازم را انجام مي دهند. وجود فشار و خستگي بيش از حد مي تواند به سرعت افراد آتش نشان را در وضعيت خطرناک قرار دهد.

افسر ايمني:

افسر ايمني متخصصي است که داراي خبرگي ها و مهارت هاي مشخصي است که به عنوان مکمل فرمانده عمليات محسوب مي شود و بخشي از نقش و وظايف او را در امور ايمني در صحنه عمليات پي مي گيرد. در دپارتمانهاي خيلي بزرگ، نقش افسر ايمني ممکن است شامل يک يا چند افسر ستادي باشد که به طور تمام وقت کار مي کنند.

او در عين حالي که کارهاي مربوط به ايمني را مديريت مي کند علاوه بر آن جوابگوي صحنه هاي اضطراري نيز مي باشد.

در جايي که افسر ايمني تمام وقت وجود داشته باشد، هر افسر ديگري بايد آمادگي انجام مسئوليت افسر ايمني را به صورت موقت داشته باشد. البته اين انتخاب بايد مورد تأييد فرمانده عمليات و از طرف او انجام شود. وجود افسر ايمني دليل نمي شود که افراد امور مربوط به ايمني خود را فراموش کنند. بلکه وجود افسر ايمني بايد سبب شود که به آگاهي و مهارت پرسنل افزوده شود.

افسر ايمني به عنوان يک رايزن فرمانده عمليات مي باشد و يک مشورت کننده براي افسران شاخه ها محسوب مي شود. يک افسر ايمني تمام وقت افسري را وارد صحنه آتش سوزي مي کند که داراي تجربه و ظرفيت لازم باشد و بتواند خطرات عدم رعايت نکات ايمني را مورد تجزيه و تحليل قرار دهد. افسر ايمني در ضمن بايد کسي باشد که با تمام دستگاه ها و تجهيزات آتش نشاني و توانايي آنها آشنايي کامل داشته باشد.

هنگاميکه افسر ايمني نقش يک رايزن را براي فرمانده عمليات بازي مي کند و تمام اقدامات ايمني را از طريق سلسله مراتب اداري انجام مي دهد، او بايد داراي قدرت «دميدن به سوت جهت توقف کار» را داشته باشد و يا اينکه طرحي را کان لم يکن (وتو) کند. به شرطي که شرايط حاکم بر صحنه به سرعت تغيير پيدا کرده و وضعيت خطرناکي را به وجود آورده باشند.

يک افسر ايمني بايد اين توانايي را داشته باشد که از اين قدرت خود به طور نامطلوب استفاده نکند. ولي اين نکته مهم را همه بايد بدانند که هر وقت افسر ايمني بگويد «تخليه کنيد» ديگر وقت آن نيست که فکر اين باشند که آيا او ارشدترين نفر هست يا نه بلکه اين دستور بايد بلافاصله انجام شود.

افسر ايمني بايد به طور دايم به صورت يک افسر شاخه در عمليات آتش نشاني حضور داشته باشد. اين کار سبب مي شود که اهميت ايمني به عنوان يک عامل معادل با ساير عوامل در سيستم فرماندهي در نظر گرفته شود. افسر ايمني مي تواند به وضعيت کلي و اقدامات انجام شده تا مقدار محدودي نظارت کند، چون او به طور کامل درگير فعاليت هاي تاکتيکي براي دستيابي به اهداف مخصوص نمي باشد.

عظمت و بزرگي و پيچيدگي يک حادثه ممکن است در حدي باشد که نياز به افسر ايمني بيش از يک نفر وجود داشته باشد. اضافه شدن افسر ايمني بايد از طريق شاخه ايمني صورت بگيرد و مسئوليت هاي آنها را در ارتباط با وجود خطرات و احتمالات بروز خسارت جاني و مالي در نقاط مختلف صحنه عمليات تعيين کند.

پرسنل خبره ويژه را نيز مي توان به شاخه ايمني گسيل داشت که اين نفرات مي توانند مهندسين حفاظتي، مهندسين ساختماني و يا کساني که در شناسايي عوامل خطرزا و ساير موارد آشنايي خاصي دارند، باشند.

هنگامي که پرسنل آتش نشان درگير يک وضعيت تاکتيکي سطح بالا هستند و زماني که با خطرهاي ويژه و يا شرايط خطرناک ساختماني مواجه شوند، فرمانده عمليات بايد آمادگي داشته باشد که بهترين کمک موجود را درخواست کند.

فرمانده عمليات بايد حوادث و فعاليت هايي را که به وجود آورنده شرايط ريسکي غير معمول هستند؛ تشخيص دهد و فعاليت هاي مناسب را با در نظر گرفتن پيش بيني هاي حفاظتي افزايش دهد.

هر چه شدت فعاليت ها افزايش يابد، فرمانده عمليات به منظور عکس العمل، يک افسر شاخه را موظف مي کند که کارهاي ايمني را به عنوان يک مورد خاص دنبال کند. سومين و بالاترين مرحله پيشگيري ايمني وقتي به کار گرفته مي شود که پرسنل درگير يک فعاليت مخصوص و خطرناک هستند. در اين وضعت سرپرستي مستقيم ايمني تا مقدار زيادي افزايش مي يابد. موقعيت و وظيفه مخصوص هر يک از افراد منوط به استفاده مستقيم از اين سيستم مي باشد.

ملاحظات استراتژيک و تاکتيکي:

ايمني آتش نشانان در هنگامي که تصميم گرفته مي شود که عمليات دفاعي يا تهاجمي باشد يک فاکتور حياتي محسوب مي شود. زماني که شرايط عوض مي شود و کنترل آتش سوزي از داخل امکان پذير نمي باشد بايد بلافاصله حالت عمليات به دفاعي تغيير داده شود. فرمانده عمليات ممکن است که استراتژي حاشيه اي را مورد استفاده قرار دهد و پرسنل خود را به داخل ساختمان بفرستد ولي بايد آمادگي داشته باشد هر موقع که نياز باشد آنها را از ساختمان بيرون بکشد.

بنابراين وقتي وضعيت بد و خطرناک شود، بايد پرسنل بدون معطلي همراه با وسايل مربوطه به بيرون آورده شوند. براي تصميم گيري صحيح، فرمانده عمليات بايد بداند که گروه هاي تحت فرمان او کجا هستند و مشغول چه نوع فعاليتي هستند.

يک حمله تهاجمي داخلي مي تواند خيلي از موارد ايمني را با خاموش کردن آتش سوزي از بين ببرد؛ ولي اگر آتش سوزي به سرعت کنترل نشود، آن موارد ايمني بلافاصله به صورت مهم و بحراني جلوه گر مي شوند. اگر آتش سوزي پيروز شود و پرسنل شکست بخورند، فرمانده عمليات بايد پرسنل را از محل خارج کند.

بنابراين با بيرون کشيدن پرسنل از ساختمان، حالت به دفاعي تبديل مي شود. هنگامي که تمام پرسنل از ساختمان خارج شدند و فرمانده عمليات اطمينان حاصل کرد که تمام افراد بيرون آمده اند، جريانهاي اصلي خطوط آب را مي توان به کار برد، در اين موقعيت هيچ گونه حالت ترکيبي نبايد صورت گيرد.

چون که گروه هاي داخلي اگر مستقيماً با جريانهاي آب که از يک لوله دو اينچي به طرف داخل ساختمان گرفته شده است مواجه شوند و يا به طور ناگهاني جهت جريان گرما و حرارت به طرف آنها متوجه شود، عکس العمل ملايم نشان نخواهند داد. اين گونه حوادث معمولاً از انجام عمليات ترکيبي ناشي مي شوند.

به خاطر داشته باشيد: اگر با شک و ترديد، فرمانده عمليات تصميم به حالت دفاعي بگيرد،ممکن است در حين عمليات فرصتي ايجاد شود که بتوان بعد از ارزيابي تصميم را عوض کرد و داخل ساختمان شد، ولي ممکن است شانس دومي براي اقامت طولاني پرسنل در داخل ساختمان وجود نداشته باشد.

يکي از ملاحظاتي که براي فرمانده عمليات پيش مي آيد، اين است که ساختمان تا چه مدت مي تواند در مقابل آتش سوزي دوام بياورد. يک ساختمان مقاوم در مقابل آتش سوزي و يا ساختماني که در آن الوار بزرگ به کار رفته است ممکن است براي مدت زيادي دوام بياورد، ولي ساير ساختمانها ممکن است در فاصله کمي از هم بپاشند و قطعات آن از هم جدا شوند.

يک قانون قديمي 20 دقيقه اي، به ما مي گويد که ما مي توانيم انتظار داشته باشيم که بيشتر ساختمانهاي معمولي حداقل به مدت 20 دقيقه در مقابل آتش سوزي هاي سنگين دوام بياورند. براساس اين فرضيه، فرمانده عمليات بايد زمان را در 15 دقيقه تنظيم کند و در هنگامي که زنگ پايان 15 دقيقه به صدا در آيد، 5 دقيقه ديگر به عنوان حاشيه امنيتي وجود دارد.

ولي متأسفانه تمام ساختمانها با تضمين 20 دقيقه مقاومت در مقابل آتش سوزي ساخته نشده‌اند، بنابراين فرمانده عمليات بايد با ارزيابي مجدد و نظارت کامل اعمالي را در مورد ايمني ساختمان به عمل آورد و قانون را به عنوان حفظ آگاهي از زمان، در رابطه با شرايط ساختماني در نظر بگيرد. بيشتر ساختمانهاي سبک وزن جديد به مدت 10 دقيقه هم استقامت ندارند و تمام انواع ساختمانها ممکن است داراي نقاط ضعف پنهان باشند.

علاوه بر چيزهاي ديگر فرمانده عمليات حتماً بايد آگاهي از زمان، اينکه ساختمان چه مدت در حال سوختن بوده است، نيروهاي داخلي چه مدتي در داخل ساختمان بوده اند و چه مدت طول خواهد کشيد که تا بتوانند تاکتيک هاي عملياتي مختلف را انجام دهند، داشته باشد. بنابراين بايد از مزاياي وضعيت وجود زمان استفاده کند چون هنگامي که زمان تمام مي شود، دست فرمانده از همه چيز کوتاه مي شود.

هنگامي که او به طور مستمر وضعيت هاي حمله را مورد ارزيابي مجدد قرار مي دهد، بايد مواظب علائم مشخص کننده ضعف ساختمان و يا احتمال ريزش آن باشد، اين علائم عبارتند از:

O خم شدن

O شکاف برداشتن

O به هم پيچيدن

O تا شدن

O ناله و فرياد شبيه قرچ و قروچ (صداهايي شبيه شکستگي)

O نشتي (دود يا آب از طريق ديوارها)

O ناپديد شدن و افتادن تجهيزاتي که در سقف وجود دارند.

O پرتاب شدن آجرها به خيابان

 

موقعيت هاي مخصوص تاکتيکي و فعاليت ها معمولاً حالت ريسک دارند و ممکن است سبب به وجود آمدن خطرات غير معمول براي پرسنل شوند.

هنگامي که افراد در حال کار در اين گونه موقعيت ها هستند، فرمانده عمليات مجبور است که موارد ايمني را در مورد آنها در نظر بگيرد و آمادگي عکس العمل را در هنگام دريافت گزارش هاي منفي داشته باشد. موقعيت هايي که نيازمند احتياط مخصوص مي باشند عبارتند از:

O افراد مستقيماً با آتش سوزي درگير مي باشند(پشت بام يا طبقه بالا)

O حالت هاي حمله اي که آتش سوزي بتواند خود را به پشت سر افراد برساند.

O هر گونه آتش سوزي داخلي بدون منفذ

Oهنگامي که افسران شاخه ها کنترل مستقيم در موقعيت و وظايف را ندارند.

O وضعيت هايي با محدوديت دستيابي/ خروج-فقط يک راه خروج وجود دارد.

O حوادثي که مواد خطرناک در آن وجود داشته و درگير هستند.

O پتانسيل مخالف جهات حمله

O حمله خارجي که با حمله داخلي ادغام شده باشد.

 

روش هاي عملياتي استاندارد:

روش هاي عملياتي استاندارد از دو طريق مختلف، در ايمني اثر مي گذارند. اولين و اصلي‌ترين حقيقت اين است که وقتي همه افراد در حال انجام فعاليت در محدوده الگويي ارائه شده از طريق Sopها مي باشند، به وجود آمدن تعجب و حيرت از بين مي رود و هر کس يک نظري در باره اينکه چه اتفاقي خواهد افتاد و چه کسي بايد آن را انجام دهد و چطور بايد انجام شود، خواهد داشت.

اين درک و شناخت اصلي سبب افزايش ايمني از طريق کمک کردن براي نگهداري هر کس در همان طرح عملياتي خواهد شد. همه بايد بدانند منظور از اين Sopها چيست و فعاليت هاي آنها چه تأثيري در عمليات خواهد داشت.

هنگاميکه طرح ها و اقدامات براساس Sopها بنا نهاده شوند و Sopها شامل ملاحظات ايمني باشند، مي توان گفت که کل عمليات داراي يک شروع مثبت بوده است. دومين جنبه Sopها مربوط به کمک هايي است که روش ها مستقيماً در ارتباط با ايمني به عمل مي‌آورند.

اين Sopها کامل هستند، قوانيني را تعريف مي کنند که در کار پرسنل آتش نشاني مورد استفاده قرار مي گيرند، بدون اينکه تصميمات استراتژيک و اختيارات تاکتيکي در نظر گرفته شوند. در مواردي که اجراي Sopها ايمني اجباري است هيچ گونه راه فرار و توجيه مورد قبول قرار نمي گيرد.

بعضي از مواردي که بايد از طريق Sopها به عنوان يک مشي يا يک سياست پوشش داده شوند، عبارتند از:

O پوشش حفاظتي

O تشريح اينکه چه نوع وسائل حفاظتي بايد پوشيده شوند، مخصوصاً در مواقعي که اين پوشش بايد از سر تا نوک انگشت پا را بپوشاند.

O لباس هاي مورد لزوم حفاظتي که بايد در شرايط مناسب نگهداري شوند.

O مشخص کردن تجهيزات اضافي ايمني که بايد حمل شود. (چراغ قوه- طناب و اهرم)

O(Self Contained Breathing Apparatus) SCBA دستگاه تنفسي فردي.

O تعريف اينکه چه موقع دستگاه تنفسي بايد استفاده شود- در موقعيت يا محلي که هواي آن آلوده باشد و يا کمبود اکسيژن وجود داشته باشد و همچنين زماني که انفجار يا خرابي ساختمان باعث مي شود که تنفس معمولي با خطر مواجه گردد.

O تعريف اينکه چه موقع دستگاه تنفسي بايد پوشيده شود و يا اينکه براي استفاده سريع آماده باشد- هر محلي که هواي آن مي تواند سريعاً آلوده شود.

O تعريف اينکه حفاظ صورت چه موقع بايد برداشته شود- به محض اطمينان پيدا کردن از اينکه هواي محيط پاک است و آلودگي وجود ندارد.

O مشخص کردن بازرسي و نگهداري- بازرسي روزانه و نگهداري معمولي طبق برنامه

O عکس العمل اضطراري

O قوانيني که رسيدن سالم به صحنه، برآورد نيازمندي هاي قانوني و ممنوع کردن رانندگي غير منطقي را فراهم و تضمين مي کنند.

O شايستگي هاي اپراتوري راننده و آموزش

O وضعيت ها و موقعيت هاي مجاز سوار شدن- در روي صندلي و استفاده از کمربند ايمني.

O تعمير و نگهداري فني خودرو و انجام بازرسي هاي معمولي

Sopهاي اضافي ايمني بايد مناطقي را پوشش دهد که قابل استفاده براي عمليات يک اداره آتش نشاني باشد و بايد سيستم استانداردي وجود داشته باشد که مشخص کند چه کساني در صحنه عمليات حضور دارند تا فرمانده عمليات با علم به آن بتواند در مواقعي که اشکالي به وجود مي آيد روي آنها حساب کند. هر افسري بايد همکاران خود را بشناسد و تعداد آنها را در صحنه عمليات کنترل کرده تحت نظارت قرار دهد.

يک عمليات آتش نشاني که داراي ساختار استاندارد عملياتي و روش هاي مناسب مي باشد،الزاماً يک عمليات ايمن و سالم تري نسبت به آن عملياتي که به طور اختياري و اختصاصي عمل مي شود و هيچ گونه تاکتيکي را اجرا نمي کنند، خواهد بود.

هنگامي که افراد براي اجراي عمليات نجات و جستجو روانه مي شوند، آنها بايد مطابق يک تيم سازمان داده شده که داراي وظايف مخصوص هستند، عمل کنند.

افرادي که در حال جستجو هستند، بايد هماهنگي هاي لازم را با افرادي که با لوله هاي آب به همراه کاميونهاي مخصوص که براي ايجاد منفذ از سقف عمل مي کنند، به عمل آورند. اگر هر کسي مجاز به ورود و خروج باشد (مانند دسته حشرات که عمدتاً گروهي هجوم مي‌آورند) و به داخل ساختمان برود و تاکتيک هاي مربوط به خود را که فکر مي کند اضطراري و درست است و آنها را به انجام مي رساند، به اينترتيپ فرمانده صحنه عمليات قادر به کنترل اوضاع نخواهد بود و نمي تواند ايمني آتش نشانان را در صحنه عمليات برقرار کند و در اين حالت است که به عنوان يک تماشاچي در بيرون صحنه به نظاره بايد بنشيند.

يک فرمانده عمليات که دايماً براي دريافت کمک هاي بيشتر اقدام مي کند مي تواند افراد خيلي زيادي را به صحنه مبارزه به فرستد.

با اميد اينکه با انجام روش هاي ترکيبي بر آتش سوزي غلبه کند و از اين غافل شود که مسئوليت خارج نمودن افراد عمليات به صورت زنده و سالم نيز به عهده او مي باشد. اصول و چهارچوب Sopها در اولين قدم برقراري سيستم ايمني در صحنه مي باشد.

تخليه:

يکي از وضعيت هاي حساس و اضطراري که مي تواند در صحنه عمليات اتفاق بيافتد وقتي است که فرمانده عمليات بايد اجباراً ساختمان مورد نظر را تخليه کند و حالت را به استراتژي دفاعي تغيير دهد. وقتي که کارها خوب پيش مي روند، انجام اين کار مي تواند به صورت زمان بندي و نظم و ترتيب انجام شود و افراد تخليه شده با احتياط در جاهاي جديد مستقر شوند.

بعضي اوقات کارها خيلي سريع به وضعيت بدي تغيير پيدا مي کنند و در آن موقع فرمانده عمليات بايد تصميم سريع بگيرد که تمام پرسنل به طور دسته جمعي عقب نشيني کنند. در اين گونه موارد ملاحظات تاکتيکي اهميت خود را از دست مي دهند و همه فعاليت متوجه اين موضوع مي شود که افراد را از منطقه خطر دور کنند.

سيستم معمولي و روزمره موظف کردن تعداد قابل کنترلي از پرسنل آتش نشان به يک افسر شاخه اين امکان را براي فرمانده عمليات به وجود مي آورد که بتواند از آن افسر شاخه براي حرکت دادن پرسنل خود به بيرون از ساختمان در هنگامي که وضعيت تاکتيکي به سرعت از حالت پيروزي به حالت شکست مبدل مي شود، استفاده کند.

يک صداي کاملاً مشخص که از طريق راديو توسط فرمانده عمليات پيام «ساختمان را تخليه کنيد» به افسران شاخه ابلاغ مي کند، انجام هر گونه طرحي را ساقط مي کند و به صورت اولويت اضطراري در مي آيد. در اين هنگام هيچ گونه بحث و گفتگويي نبايد صورت گيرد و همه افراد بايد بدون درنگ ساختمان را تخليه کنند.

به هنگام خروج، خطوط لوله هاي آب نيز بايد به سمت بيرون آورده شوند (براي پوشش دادن نيروهايي که خارج مي شوند) و يا افرادي که ساختمان را ترک مي کنند به عنوان خطوط دسترسي به بيرون براي آنها محسوب مي شود.

افسران گروه ها بايد اطمينان حاصل کنند که تمام افرادشان بيرون آمده اند و افسران شاخه‌ها نيز بايد از تخليه گروههاي خود که همگي بيرون آمده و از خطر دور شده باشند، اطمينان حاصل کنند.

افسران شاخه ها بايد گروه هاي خود را به صورت دسته جمعي در آورده و آنها را شمارش کنند و پيام همه چيز روبراه است را به فرمانده عمليات مخابره کنند. ديدن تمامي افراد نشان دهنده اين است که هر کس به طور سالم از محوطه خطر گريخته است. دانستن موقعيت و وظيفه هر کس در صحنه عمليات قبل از وضعيت اضطراري، اساس به وجود آوردن ايمني آنها در مواقعي که وضعيت وخيم مي شود، مي گردد.

از دست دادن پرسنل آتش نشان در صحنه عمليات سبب مي شود که همه افراد تمام چيزهايي را که در مورد ايمني ياد گرفته اند، فراموش کنند و نااميدانه دست به هر نوع تاکتيکي بزنند. در حقيقت در اين هنگام کنترل دقيق و داراي سازمان متناسب از اهميت خاصي برخوردار است.

يکي از اقدامات نجات ممکن است همين ايجاد هماهنگي در فعاليت هاي هر يک از کساني باشد که در صحنه عمليات قرار دارند و تحت يک طرح منطقي عمل مي کنند. فعاليت هاي غير منطقي و غير هماهنگ ممکن است اين را ثابت کند که وضعيت بد مي تواند بدتر هم بشود. فرمانده عمليات بايد يک رهبري قوي را در چنين مواقع نااميدکننده اي اعمال کند.

برگشت ناگهاني از استراتژي تهاجمي به دفاعي ممکن است مانع از اين عمل شود که پرسنل حمله کننده بتوانند سريعاً حالت دسته بندي دفاعي را به خود بگيرند.

هنگامي که نيروهاي موصوف در حال جمع و جور کردن خودشان از حالت تهاجمي به دفاعي مي باشند، فرمانده صحنه عمليات ممکن است براي وارد نمودن تمامي گروه هاي تازه نفس و جديد (ترجيحاً از منطقه مرحله بندي شده 1 و2) با تجهيزات کامل آنها براي برقرار نمودن حالت دفاعي اقدام نمايد.

عمل تخليه يک SOP است که بايد هميشه در دسترس باشد ولي ندرتاً مورد استفاده قرار گيرد. يک فرمانده عمليات که به طور متناوب از اين اختيار استفاده کند نشان دهنده اين است که ارزيابي دقيق و مناسبي از شرايط و چگونگي غلبه بر آن ندارد. که آنها را به داخل اعزام کند و خيلي سريع دستور برگشت و تخليه دهد، اعتماد خود را نسبت به او از دست مي دهند.

به همين علت افسر فرمانده اي که متوجه مي شود اولين گروه او در وضعيت تهاجمي نيستند،بايد اقدام به يک مذاکره جدي با افسران گروه کند.

تعريف محل آتش سوزي:

خيلي از نيازمنديهاي ايمني استاندارد طوري در نظر گرفته مي شوند که در منطقه آتش سوزي مؤثر واقع شوند. اين کار مستلزم اين است که هر کس بداند که مرزهاي آتش سوزي در کجا قرار دارند. به منظور اهداف ايمني، منطقه آتش سوزي را مي توان با رسم يک خط فرضي که در اطراف منطقه اي که در خطر آتش سوزي قرار دارد، مشخص و تعريف کرد.

تعريف استاندارد پيرامون استاندارد منطقه آتش سوزي از ايجاد هر گونه شبهه و جدال که آيا نيازمندي هاي مشخص داراي اثر هستند يا نه، جلوگيري مي کند.

هيچ کس داخل اين محيط نبايد باشد مگر اينکه:

Oموظف به انجام وظيفه مشخص در آن باشد.

O تمام لباس هاي حفاظتي را پوشيده باشد.

O مجهز به دستگاه تنفسي باشد.

O در حال عمليات با گروه يا پرسنل خود در ارتباط با وظيفه محوله باشد.

Oتوسط شاخه اي مامور شده باشد.

 

ديگر پرسنل باقي مانده بايد در بيرون بايستند!

تأکيد مؤثر اين قوانين باعث از بين رفتن سرگرداني و نابساماني افراد در منطقه اي مي شود که در معرض خطر قرار دارد.

براساس شرايط واقعي و حاکم بر آتش سوزي، پيرامون صحنه عمليات نبايد چيز اسرارآميزي براي پرسنل عمل کننده باشد. اگر ساختمان مورد نظر توسط خيابانهاي عريض و محصور شده باشد، وسط خيابان و يا فاصله اي مشابه آن در فضاي خلوت اطراف ساختمان براي انجام عمليات کافي خواهد بود.

 

  • مناطقي که در محدوده آوار ساختمان قرار دارند.
  • مناطقي که خطر بالقوه انفجار در آنها وجود دارد.
  • مناطقي که دود غليظ و انبوهي از آنها خارج مي شود.
  • محل هايي که بقاياي سوخته شده از حريق به آنجا مي ريزد( در ساختمانهاي بلند بايستي تا شعاع حدود 70 متري رعايت فاصله صورت پذيرد).
  • محل آتش سوزي مرتبط با مرکز خيابان و فضاي خلوت پيش بيني شده پيرامون ساختمان.

 

اکثر ساختمانهايي که دچار آتش سوزي مي شوند، معمولاً فعاليت زيادي در رابطه با ايجاد يک منطقه پيرامون آتش سوزي طلب نمي کنند ولي هنگامي که عوامل خطرزا کاملاً قابل لمس و ديد نيستند از قبيل مواد خطرناک، يا قسمت ضعيفي از ساختمان که ممکن است فرو ريزد، فرمانده عمليات بايد با استفاده از طناب يا نوار مخصوص علامت گذاري يک خط مرزي قابل مشاهده را به وجود آورد.

اين خط مرزي، منطقه مخصوص خطر و پيراموني را که فقط از يک راه مي توان وارد آن شد، مشخص مي کند (اگر چنين راه دسترسي تهيه نشده باشد، هيچ کس مجاز نيست وارد آن شود) تعريف اينگونه منطقه هاي خطر بايد يک وظيفه استاندارد براي شاخه ايمني محسوب شود و پست فرماندهي بايد بيرون از اين پيرامون قرار گيرد و به قدر کافي از آتش سوزي دور باشد که فرمانده عمليات بتواند بدون استفاده از دستگاه تنفسي و دستکش وظايف خود را انجام دهد.

نيازمندي هاي اصلي ايمني در خارج از پيرامون صحنه مؤثر مي باشند. در حالي که خطرات ناشي از آتش سوزي بايد در منطقه محصور در پيرامون صحنه، محدود شود، پرسنلي که در خارج از اين ناحيه مشغول کار مي باشند، مخصوصاً رانندگان دستگاه ها بايد از حرکت ها و اقدامات مردمي که در اثر فعاليت هاي پرسنل دچار پريشاني شده اند آگاهي داشته باشند زيرا بازديد کنندگان که وضع منظمي در صحنه آتش سوزي ندارند، بايد هميشه تحت کنترل قرار گيرند.

توان بخشي:

يکي از خصوصيات استاندارد پرسنل آتش نشان اين است که اگر از آنها پرسيده شود که چه احساسي داريد، حالتان خوب است؟ بدون شک همه آنها خواهند گفت که حالمان خوب است حتي وقتي که براي جواب دادن به اين سئوال تمام نيروي خود را به کار برده باشند.

فرمانده عمليات و افسران شاخه ها بايد اين گونه برخوردهاي خوب و قابل تقدير را در نظر بگيرند و از آنها قدرداني کنند ولي در عين حال بايد مواظب سلامتي و امور درماني کساني باشند که هر گونه کمکي را رد کردند و تا به جايي مي رسند که ديگر نمي توانند سرپا بايستند و به بخش مراقبت ويژه منتقل مي شوند، باشند.

مبارزه با آتش سوزي يک کار خشن است و نياز به کار و فعاليت زياد دارد بنابراين سيستم بايد امکانات استراحت و چرخش کاري را براي آنها (پرسنل) فراهم سازد. اين بدان معني است که فرمانده عمليات بايد پرسنل ذخيره و تاکتيکي در اختيار داشته باشد تا بتواند با افرادي که خسته شده اند آنها را تعويض کند.

اين وظيفه افسران شاخه است که با نظارت دقيق بر کار پرسنل خود، فرمانده عمليات را از زمان تعويض شيفت آنها آگاه سازند تا او اقدام لازم را انجام دهد. سيستم بايد اين امکان را براي تمام گروه ها به وجود آورد که بتوانند به شاخه توان بخشي در خارج از منطقه پيرامون آتش سوزي مراجعه کنند.

در اين شاخه بايد تجهيزات دستگاه تنفسي سرويس شده و دوباره پر شوند. به محض اينکه کارهاي مربوط به اين شاخه تمام شوند، افراد مي توانند براي انجام وظايف جديد مورد استفاده قرار گيرند يا اينکه به صورت ذخيره باشند و يا حتي به خارج از صحنه عمليات فرستاده شوند.

چنانچه وضع جسماني آنها به قدري بد باشد که نتوان در شاخه توان بخشي کاري براي آنها انجام داد، بايد بلافاصله آنها را به بيمارستان اعزام کرد و يا اينکه وقت زيادي به آنها داده شود که خستگي از تن آنها بيرون رود.

صرفنظر از ملاحظات سازماني، ايمني در مورد تک تک پرسنل آتش نشان در نظر گرفته مي‌شود که براي اين منظور سازمان بايد فاکتورهاي انساني را در اين رابطه فراهم سازد که آن فاکتورها عبارتند از:

خستگي:وقتي مقدار انرژي کم شود، هيچ تلاشي براي دستيابي به وضعيت نرمال و طبيعي امکان پذير نمي باشد. پرسنلي که خسته هستند بايد منتظر باشند که سانحه اي اتفاق بيفتد. آنها نياز به حرکت سيکلي، توان بخشي و ارزيابي توسط پزشکيارها دارند.

غذا و مايعات:بعد از يک مدت قابل ملاحظه کاري، تشنگي و گرسنگي به صورت مهمي خود را جلوه گر مي کنند.

دما:شرايط بد آب و هوايي خشن (داغ، سرد، خيس و بادي) به سرعت در وضعيت پرسنل اثر مي گذارد. در اينگونه مواقع سيستم بايد از انجام کار طولاني پرسنل جلوگيري کرده و يک نظام چرخشي پرسنل را همراه با سرويس هاي رفاهي فراهم سازد.

استرس و فشار:وضعيت فکري و مغزي پرسنل بايد بعد از برخورد با صحنه هاي ناهنجار از قبيل ضايعات اساسي، تلفات جاني و مخصوصاً مشاهده زخمي شدن و يا کشته شدن افراد همکار، در نظر گرفته شود. اين وضعيت ها سبب تغيير نحوه برخورد، ناتواني در ايجاد تمرکز فکري، کمبود کنترل و خطاهاي منجر به صدمه، مي شوند.

 


قوانين ايمني سازماني

همانطوري که فرمانده عمليات مسئول اجراي ايمني در عمليات آتش نشاني مي باشد، هر کسي هم که در صحنه عمليات شرکت دارد به طور کاملاً محسوسي مديون ايمني مي باشد. اين وابستگي يک تعادل و احساس اشتراک در مسئوليت ها را به وجود مي آورد. اين بستگي دارد به قبول مسئوليت خود آنها براي کار کردن در داخل سيستم.

پرسنل مي توانند سريع تر از اينکه فرمانده عمليات مچ آنها را بگيرد، قوانين را بشکنند که اين کار را هر وقت که بخواهند مي توانند انجام دهند. سيستم نيازمند قبول دو جانبه پارامترهاي مخصوص عملياتي است قوانين اصلي عبارتند از:

1- گروه هاي آتش نشان در وضع گروه بندي شده خاصي عمل مي کنند:

* در يگان ها (قسمت ها)

* جوابگويي (واکنش)

* مرحله بندي

* مامور انجام وظيفه اي شدن

* عمليات در داخل شاخه

* مراجعت به يگان اوليه

وضعيت معمولي شامل پرسه زدن، به حال خود بودن (انتخاب کار دلخواه خود)، مخفي شدن، به چند دسته تقسيم شدن و يا اينکه در مورد فرمانده عمليات و رئيس آتش نشاني و ستاد آن شکايت و داد و بيداد به راه انداختن، نمي شود.

 

 

2- هر يک از آتش نشانها وقتي که در داخل سيستم کار مي کنند بايد:

* لباس هاي حفاظتي خود را بپوشند.

*از دستگاههاي تنفسي خود استفاده کنند.

*در داخل گروه خود و يا گروهي که به آن مامور شده اند، انجام وظيفه کنند.

*با دقت و احتياط از ابزار و تجهيزات استفاده کنند.

*Sop ها را رعايت کنند.

آنها هنگامي که طرح خودشان را بدون در نظر گرفتن طرح فرمانده عمليات عمل مي کنند، خارج از سيستم مي باشند. بنابراين يا با آنها متهورانه عمل کنيد و يا اينکه بجاي همکاري کردن، رقابت کنيد.

3- لباس حفاظتي کامل بايد شامل اقلام زير باشد:

 

  • کلاه کاسکت (ايمني) با حفاظ چشمي
  • کلاه مخصوص (مانند کلاه پشمي اسکي بازان)
  • کت حفاظتي مخصوص عمليات
  • شلوار حفاظتي
  • چکمه ها
  • دستکش
  • دستگاه تنفسي
  • وسيله اخطار فردي(وسيله اعلام خطر اضطراري به هنگام گرفتار شدن در داخل صحنه عمليات)
  • خرس عروسکي (به منظور حفاظت)

خلاصه:

براي اطمينان حاصل کردن از ايمني پرسنل، آتش نشان فرمانده عمليات بايد رفتار پرسنل، رفتار فرمانده، برنامه هاي ايمني، آموزش ايمني، افسران ايمني، استفاده از دستگاههايي که داراي تجهيزات تنفسي مي باشند (SCBA) و پوشش هاي حفاظتي و تجهيزات و استفاده و نگهداري از تجهيزات را در نظر بگيرد.

فرمانده عمليات مي تواند آموزش ايمني را از طريق استفاده از انتقادهاي عملياتي و تجديد نظرها مورد تقويت بيشتر قرار دهد. در صحنه عمليات، فرمانده عمليات بايد تمام ريسک ها را به ريسک هاي کنترل شده تبديل کند و اقدام لازم را در نجات جان افراد و ساکنين و همچنين محافظت از اموال را به مورد اجرا بگذارد.

ارزيابي سريع اوليه، پرسنل کافي و پشتيباني و نيازمنديهاي مناسب و آموزش، براي انجام جستجوي اوليه عوامل حياتي محسوب مي شوند. تيم جستجو بايد داراي يک طرح مشخص براي جستجوي منطقه مخصوص باشد. جستجو براي قربانيان را نبايد به عهده تيم جستجو گذاشت.

يک برنامه ايمني بايد براي جلوگيري از مرگ و يا مجروح شدن تهيه شود. اين برنامه بايد بتواند مشکلات خطرناک را کشف و مشخص کند ضمن اينکه سلامتي و تناسب فيزيکي افراد را در نظر بگيرد و در مورد استفاده از تجهيزات و آماده بودن آنها تأکيد لازم را به عمل آورد.

اين برنامه بايد يک سري از استانداردهاي ايمني و روش هاي مربوط به آن را فراهم سازد. ايمني خودرو در نزديک منطقه آتش سوزي را مي توان در حد وسيعي با استفاده از عمل مرحله بندي توسط فرمانده عمليات و يک افسر مسئول، توسعه داد. يک افسر ايمني بايد وظايف مختلفي از قبيل حضور در آتش سوزي هاي بزرگ و وسيع، خطرات ناشي از آتش سوزي در ساختمان، موارد مربوط به مواد خطرناک را به عهده گرفته و هر وقت فرمانده عمليات نياز به يک افسر ايمني در شاخه ايمني داشته باشد، او را ياري دهد.

فرمانده عمليات بايد دستور استفاده از دستگاه تنفسي را در آتش سوزي هاي بالا و پايين تر از سطح زمين، در عمليات توأم با هواي آلوده و تمام وضعيت هايي که احتمال آلودگي فضا را دارد، صادر کند. اين يک عمل ايمني براي فرمانده عمليات مي باشد که از پرسنل خود بخواهد پوشش کامل حفاظتي را رعايت کنند و آن را در تمام مدت عمليات مورد استفاده قرار دهند. از کار افتادن تجهيزات و دستگاه ها بايد يادداشت شود. پي گيري تعمير و تعويض امري مهم مي باشد.

در هنگام برقراري پيرامون (محصور نمودن اطراف محل حريق با استفاده از پرسنل و نيروي انتظامي) فرمانده عمليات بايد موقعيت آتش سوزي را در ارتباط با مرکز خيابان، منطقه آزاد موجود و احتمال بالقوه انفجار و ريزش ساختمان را در نظر بگيرد. تمام پرسنلي که وارد منطقه عمليات مي شوند بايد لباس هاي حفاظتي را پوشيده باشند و هر يک مامور به شاخه مشخصي شده باشند.

همگان انجام عمليات آتش نشاني در بالا و پايين تر از سطح زمي

  انتشار : ۱۴ آبان ۱۳۹۵               تعداد بازدید : 1622

دفتر فنی دانشجو

توجه: چنانچه هرگونه مشكلي در دانلود فايل هاي خريداري شده و يا هر سوال و راهنمایی نیاز داشتيد لطفا جهت ارتباط سریعتر ازطريق شماره تلفن و ايميل اعلام شده ارتباط برقرار نماييد.

فید خبر خوان    نقشه سایت    تماس با ما