مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

فنون عکاسی در شب

تغییرات رنگ

1 - نوردادن طولانی مدت، موجب تغییر رنگ شده ، ماهیت موضوع را تغییر می دهد .

2 - به کمک فیلتر می توان تغییرات رنگ نور را کنترل کرد .بهتر است به تناسب ضریب فیلتر ، دیافراگم را باز کرد .

عکاسی واقعی شب در زمان مغرب

برای تهیة عکسهای واقعی شب بهتر است مرحله میانی و به خصوص مرحله پایانی زمان مغرب را برای عکاسی انتخاب کنید .

عکاسی واقعی شب در زمان مغرب

در این مواقع هنوز به خاطر وجود باقیمانده نور خورشید در آسمان، عکسهایی با روشنایی ملایم به دست می آیند. البته عکسها تاریکتر از آنچه در واقعیت به چشم دیده می شوند خواهند بود و همین امر موجب بروز ویژگی عکس شب می گردد با وجود این ، عکاس می تواند هنوز به هر مقدار که مایل باشد به فیلم نور کمتری بدهد.

عکاسی واقعی شب در زمان مغرب

در عکاسی شب باید حتی المقدور منابع نور مصنوعی متعددی روشن باشند ، درغیر اینصورت نمی توان عکاسی با حال و هوای واقعی شب گرفت و تصویر ، تخت و رنگ پریده به نظر می رسد.

برای عکاسی شب درمرحله پایانی مغرب ، نوردهی کوتاهتری پیشنهاد می شود.

عکاسی ماه

- محل و زمان بالا آمدن ماه را تعیین و سر وقت درمحل عکاسی حاضر شوید. گاهی همه چیز برای عکاسی آماده است، اما هنوز خبری از ماه نیست.

- اگر وضعیت هوا همراهی کند، می توان عکسهای استثنایی تهیه کرد. برای مثال ، درمرحله میانی زمان مغرب، نور ماه مخالف نور آبی آسمان بوده و با درخشش خود مخالف نور منظرة رو به تاریکی است . نور آغازین زرد یا نارنجی ماه ، به تدریج به رنگ نقره ای روشن تبدیل می شود.

-برای عکاسی از قرص کامل ماه دیافراگم 8/2-2 و زمان نوردهی 125/1 پیشنهاد می شود.

- برای نشان دادن جابجایی ماه دیافراگم 11-8 و 16-11 و زمان نوردهی 1 یا 2 دقیقه پیشنهاد می شود.

درآمدن ماه درمرحلة پایانی زمان مغرب ، ماهیت شب را القاء می کند . مرز ساختمانها و مرز مناظر ضعیفتر می شوند ماه و نور چراغهای مصنوعی قویتر نقاط ثقل تصویر را تشکیل می دهند .

- برای عکاسی واضح و یا تا حدودی واضح ازماه ، حداکثر زمان نوردهی 5 الی 10 ثانیه کافی است ( با فاصله کانونی متوسط ) ماه با توجه به حرکت آهسته خود ، درزمانی کوتاه به اندازة قابل توجهی جابه جا می شود ، درحدود 2 دقیقه طول می کشد تا به اندازة قطر خودش جابجا شود .

- وقتی موضوع اصلی هم به بیش از 5 الی 10 ثانیه نور نیاز نداشته باشد می توان ماه را واضح عکاسی کرد. در مواقعی که بخواهید تصویر ماه را توام با تصویر خیابانهای روشن ،همراه با آذین بندی شب در اعیاد و مراسم و یا بناهای روشن عکاسی کنید، می توانید با زمان نوردهی فوق کار کنید.

چگونه ماه را پایین بیاوریم:

1 - انتخاب یک موضوع مناسب و پیش بینی محلی درکادر برای ماه: منظرة مورد دلخواه خود را عکاسی کنید و محلی را درکادر برای ماه آماده بگذارید تا با عکاسی دوباره بر روی همان کادر ( فریم ) ماه را به آنجا منتقل کنید . تصویر را برحسب موضوع انتخابی نور دهید.

2 - آماده سازی دوربین برای پایین آوردن ماه: در دوربین هایی که گرفتن چند عکس روی یک کادر امکان پذیر نیست، مجبورید برای گرفتن منظرة انتخابی اول، دوربین را روی نوردهی طولانی (B) تنظیم کنید و بعد از آن جلو لنز را تا نوردهی بعدی بپوشانید.

3 - حال دوربین را به سوی ماه بگیرید و ماه را در محل پیش بینی شده تنظیم کنید. درصورت امکان ماه را روی یکی از نقاط طلایی قرار دهید. یک لنز تله ، قرص ماه را با جلوه و زیبایی خاصی قابل رویت می سازد.

4 - با دوبار نوردادن به فیلم ماه به درون منظره کشیده می شود. از طریق پوشاندن و باز کردن جلوی لنز و نور دادن مجدد و یا با گرفتن دومین تصویر، قرص ماه را در روی همان فریم قبلی که منظره را گرفته اید ثبت خواهید کرد. به خاطر نور نسبتاً زیاد ماه ، زمان نوردهی کوتاه (مثلا 30/1) با دیافراگم باز کافی است. با انجام این عمل ، تصویر ماه به سادگی در زمینه سیاه آسمان و بر فراز منظره به دست می آید.

5 - اگر بخواهیم از ابرها هم در کنار ماه عکاسی کنیم به زمان نوردهی 2/1 تا 2 ثانیه نیاز داریم. چنین زمانی ابرها را روشن کرده و حالت طبیعی به آسمان می بخشد. هنگامی که تکه ای ابر قسمتی از ماه را پوشانده باشد یا تکه هایی از ابر اطراف ماه را پوشش دهند تصویر جلوة بیشتری پیدا می کند .

ماه گرفتگی

قرص ماه را به طور متوالی با پوشاندن جلوی لنز ( لنز نرمال ) بر روی فیلم ثبت کنید .می توانید یک بار هم قرص ماه را با لنز تله عکاسی کنید و آن را بر روی ماه های قبلی ثبت کنید.می توان با استفاده از فیلترهای رنگی ماه را به رنگهای مختلف درآورد .

 

عکاسی از ستاره های آسمان

دوربین را روی سه پایه بگذارید ، دریچه شاتر را باز نگه دارید. چون سرعت پایین است و دریچه شاتر مدتی باز می ماند، به علت حرکت کره زمین نور ستاره ها تبدیل به خطوط می شود. برای اینکه خطوط و زمینه آسمان یکنواخت نباشد می توانید لحظاتی مقوایی سیاه را جلوی لنز گرفته و مجددا بردارید تا خطوط به صورت مقطع یا نقطه چین شود . اگراینکار را در زمینه تیره و سیاه آسمان انجام دهید عکس شما تصویر تمام سیاهی است با خطوط سفید پس بهتر است قسمتی از پیش زمینه عکستان را به درختان و یا ساختمان ها اختصاص دهید تا عکس زیبایی داشته باشید فراموش نکنید که زمین هر ساعت 15 درجه گردش می کند یعنی یک درجه درهر چهار دقیقه و با حساسیت ASA100 می توانید دیافراگم را روی 8 قرارداده ومدت 30 تا 40 دقیقه نوردهی را انجام دهید .

رعد وبرق درشب

- سر وقت درمحل مناسبی که ازپیش تعیین کرده اید حاضر شوید تا شانس به شما یاری دهد . جای مناسب و مطمئنی برای خود انتخاب کنید . دوربین را برروی سه پایه و نورگیر را برروی لنز نصب کنید . فاصله را روی بینهایت و دیافراگم را روی 6/5 قرار دهید زمان نوردهی را B انتخاب کنید. دوربین را به طرف محل احتمالی برق زدن کادربندی کرده ، شاتر را باز کنید . لنز باید هر چند وقت به خاطر خشک بودن بازبینی شود .

- شاتر را باز کنید .استفاده از دکلانشور پیشنهاد می شود . منتظر بمانید تا برقی درمحدودة کادر به وقوع بپیوندد .

زمان دقیق نوردهی یا بازبودن شاتر بستگی به تعداد ، قدرت و نوع برق زدن دارد . یک برق زدن قوی و گسترده برای یک عکاسی موفقیت آمیز کافی است . برق زدن بیش از دو یا سه بار‌، تصویر را نه چندان گیرا و به خصوص با دیافراگم باز بیش از حد روشن می سازد .

- در اینجا موفقیت درعکاسی ، به انتخاب محل عکاسی و منظرة روبه رو بستگی دارد . آب در پیش زمینه وانعکاس نور و برق زدگی از سطح آن به گیرایی تصویر می افزاید . هم چنین نمای ضد نور کوهستانها برج ، شهر ، روستا را انتخاب کنید عکاسی ازمحل مرتفع ترجیح داده می شود .

 

فنون عکاسی طبیعت

 

سبزی ها و درخت ها

در عکاسی سیاه و سفید برای اینکه سبزی ها و درخت ها که اکثراً در تصاویر طبیعت وجود دارند با جزئیات کامل ثبت شوند از فیلتر سبز زرد (فیلتری که سبز آن بیشتر از مقدار زرد آن می باشد) یا فیلتر سبز استفاده کنید . خصوصاً در عکاسی سیاه و سفید به علت اینکه درجات رنگ سبز در عکس به صورت درجات مختلفی از خاکستری ثبت شود استفاده از فیلتر توصیه می شود . چمن ها و شاخه های درختان با وزش باد به حرکت در می آیند . اگر بخواهید این حرکت را القا کنید می توانید از سرعت های کم مانند 1/30 ثانیه استفاده کنید، زیرا سرعت های زیاد مثل 1/500باعث ثابت شدن موضوع می شوند .

زیر درختها

بهترین حالت در فصل بهار یا پاییز می باشد که درختان کم برگ تر هستند . بهتر است شرایط زیر را اجرا کنید :

1- بهترین حالت ضدنور یا حداقل نور مایل می باشد . در حالت ضد نور باید دوربین در نقطه ای قرار گیرد که نور به طور مستقیم بر عدسی نتابد .

2- کمپوزیسیون در تصویر باید به درستی انتخاب شود . در واقع نقطه دید باید طوری باشد که درختان به تدریج کوچک و کوچکتر شوند تا بُعد را القا کنند .

3- دوربین را برای فاصله نزدیک تنظیم کنید تا پلان اول عکس کاملاً واضح باشد .

4- به علت ایجاد میدان وضوح بیشتر، از بسته ترین دیافراگم استفاده کنید .

آسمــــــان

یک آسمان ابری یا آسمان غروب یا طلوع می تواند موضوع زیبایی برای عکاسی باشد . مواردی که باید در عکاسی از آسمان رعایت شود به قرار زیر است :

1- محاسبه نور بسیار با اهمیت می باشد . نور زیاد یا نور کم نتیجه مطلوب را حاصل نمی کند .

در بیابان و کوهستان فواصل دور به رنگ آبی روشن یا بنفش دیده می شود . این رنگ بنفش حاصل بخارات موجود در هوا می باشد که به «پرده جوی» معروف است . وجود این پرده جوی از وضوح تصاویر می کاهد . استفاده از فیلترهای رنگی نیز عملاً نتیجه مناسبی ندارد . بهترین راه عکاسی زمانی است که از لحاظ جوی اثر این «پرده جوی» کمتر می باشد ؛ مانند صبح یا عصر یک روز آفتابی یا هوای صاف پس از بارندگی، می توان با استفاده از فیلتر U.V قدرت این پدیده را کم کرد . البته قابل ذکر است ایجاد کمی ناواضحی در پلان عقب عکس، ایجاد عمق و بُعد می کند .

2- بهتر است که در قسمت پایین عکس نوار باریکی از زمین دیده شود تا آسمان بیشتر جلب توجه کند (ایجاد کمپوزیسیون مناسب).

3- در استفاده از فیلترها باید دقت کافی به عمل آید، در عکاسی سیاه و سفید :

الف ـ اگر بخواهید آسمان لطیف و ملایم با ابرهای سفید را اراه دهید بهتر است از فیلتر زرد یا زرد سبز استفاده کنید .

ب ـ اگر بخواهید آسمان تیره جلوه کند یا به سیاهی بزند می توانید از فیلتر نارنجی و قرمز استفاده کنید .

دوردست هـــــا

در بیابان و کوهستان فواصل دور به رنگ آبی روشن یا بنفش دیده می شود . این رنگ بنفش حاصل بخارات موجود در هوا می باشد که به «پرده جوی» معروف است . وجود این پرده جوی از وضوح تصاویر می کاهد . استفاده از فیلترهای رنگی نیز عملاً نتیجه مناسبی ندارد . بهترین راه عکاسی زمانی است که از لحاظ جوی اثر این «پرده جوی» کمتر می باشد ؛ مانند صبح یا عصر یک روز آفتابی یا هوای صاف پس از بارندگی، می توان با استفاده از فیلتر U.V قدرت این پدیده را کم کرد . البته قابل ذکر است ایجاد کمی ناواضحی در پلان عقب عکس، ایجاد عمق و بُعد می کند .

دریــــــا و آب ها

دریا و ساحل مجموعه ای از زیباترین مناظر طبیعت می باشند ؛ امواج دریا، امواج کف آلود ساحل، شن های ساحل، گیاهان ساحلی، قایق ها و همچنین رودخانه ها .

برای اینکه عکس های فوق حداقل و کمترین مشکل را داشته باشند بهتر است موارد زیر را به خاطر بسپارید :

1- در کنار دریا اشعه ماورای بنفش (U.V) بسیار زیاد می باشد، بنابراین باید از فیلتر ماورای بنفش یا U.V استفاده کنید .

2- نباید با استفاده از فیلترهای متعدد زرد و سبز که مانع نفوذ اشعه آبی هستند رنگ آب دریا را تیره تر از حد طبیعی نشان داد . در واقع باید از فیلترها به طرز صحیحی استفاده کرد.

3- برای آنکه امواج واضح دیده شوند وبعلت تکان خوردگی محو و ناواضح نشوند بهتر است از سرعت های بالا مثل 1/250 یا 1/500 استفاده کنید، اما استفاده از سرعتهای بالاتر مثل 1/1000 امواج را یخ زده ومنجمد می کنند.

 

4- فاصله دوربین را برای اولین ردیف امواج تنظیم کنید .

5- در حد امکان ضد نور عکس بگیرید به علت انعکاس شدید نور آفتاب در کنار دریا حساب های نور سنج ها به سوی پرنوری گرایش می یابند .

6- سعی کنید کمپوزیسیون های جالبی برای تصاویر انتخاب کنید .

کوه های بلــــــند

در کوه هایی که ارتفاع زیادی ندارند با مشکلی برخورد نمی کنید، اما در ارتفاعات بالاتر از 2000 متر اشعه ماورای بنفش بسیار زیاد می شود .

1- می توانید از فیلتر U.V استفاده کنید .

2- اگر خواستید حالت های خاص مانند آسمان خیلی تیره ایجاد کنید می توانید از فیلتر زرد و نارنجی استفاده کنید .

بـــــرف

1- برای عکاسی در مناظر برفی مهمترین چیزی که باید مد نظر داشت نور آفتاب می باشد . زمانی که آفتاب در پشت ابر می باشد عکاسی نیاز به مهارت و تجربه دارد . اما زمانی که نور خورشید می درخشد سایه های زیبایی از درختان و خانه ها و انسان ها روی برف ایجاد می شود . هر چه آفتاب پایین تر باشد به این معنی که نور مایل تر باشد حتی کوچکترین اشیا مانند دانه های برف یا جاپای حیوانات به طرز زیبایی مشخص خواهند بود . زیباترین تصاویر در حالت ضدنور به دست می آید .

2- زمانی که نور خورشید می درخشد، آسمان آبی رنگ می باشد، بنابراین استفاده از فیلتر ماورای بنفش بسیار مناسب می باشد .

3- در زمانی که سیاه و سفید عکاسی می کنید برای از بین بردن انعکاس و سایه های موجود در مناظر برفی می توانید از فیلتر زرد یا زرد سبز مناسب استفاده کنید .

فنون عکاسی از ساختمان

 

نور مناسب

مشکل اساسی در مورد نور اینست که بهترین موقع برای گردش بهترین موقع برای عکاسی نیست. مثلاً هنگام ظهر نه زاویه نور مناسب است و نه ازدحام جمعیت به شما اجازه می دهد عکس دلخواه خود را بگیرید. شاید در این شرایط خرید یک کارت پستال بهترین انتخاب باشد ولی اگر شما هم مانند من از علاقه مندان عکاسی باشید با یک کارت پستال ارضاء نخواهید شد. بنابراین باید در زمان مناسب در محل حاضر شوید.

بهترین زمان برای عکاسی در فضای باز یا صبح زود است یا بعد از ظهر هنگامی که نور خورشید مایل می تابد و به قرمزی می زند. البته صبح زود بهترین موقع است چون در این زمان نور خورشید بهترین کیفیت را دارد. و در ضمن افراد کمتری دور و بر شما و سوژه می چرخند.

همانند عکاسی از هر سوژه ای در عکاسی از ساختمان ها باید ببینید چه چیزی در ساختمان مورد نظر شما آنقدر ویژه و مورد توجه است که آن را منحصر به فرد کرده است، بر روی آن تمرکز کنید. و آن را در تصویر خود برجسته نمایید. بعضی مواقع باید کل ساختمان را در عکس خود بگنجانید و بعضی مواقع فقط روی جزئیات تاکید کنید و گاه ترکیبی از هر دو.

چهار چوب

وقتی از ساختمان ها عکس می گیرید بخصوص زمانیکه از قسمت های فوقانی عکس می گیرید. حجم نسبتاً زیادی از عکس شما با تکه ای ملال آور از آسمان تمام می شود. بنابراین باید به گونه ای این قسمت را در تصویر تغییر دهید. یک ترفند ساده استفاده از درختان اطراف و شاخ برگ آنهاست. باید آنقدر دوربین را حرکت دهید که شاخه یا شاخه های اطراف در بالای ساختمان مورد نظر قرار گیرد. در این حالت زوم اوپتیکال دوربین برای تنظیم چهارچوب عکس به شما کمک بسیار می کند. البته تنظیم نور و مقیاس ساختمان کمی مشکل است.

از پدیده پرسپکتیو کمک بگیرید

برای اینکه تصویری متمایز خلق کنید باید سعی کنید کمی از بلندی های اطراف کمک بگیرید و از زوایای مختلف به ساختمان مورد نظر نگاه کنید. گاه در عکاسی از ساختمان های بلند می توانید از طبقات اول صرفنظر کنید. یا می توانید به ساختمان نزدیک شوید و با استفاده از یک لنز واید حالت پرسپکتیو تصویر را مضاعف کنید. زمانی که از پایین به سمت بالا نگاه می کنید به نظر می رسد خطوطی که در دو طرف ساختمان قرار دارند در حال نزدیک شدن به یکدیگر هستند. و این طور به نظر می رسد که ساختمان در حال خم شدن به سمت پشت است. مشکلی که وجود دارد این است که هنگام عکاسی تشخیص میزان لازم پرسپکتیو کار راحتی نیست. شاید شما لنز واید نداشته باشید اما مهم نیست چون در دنیای دیجیتال کار ها بسیار ساده تر شده اند. کافی است در نرم افزار فتو شاپ از دستورات Distort یا Perspective برای تنظیم میزان لازم پرسپکتیو خود استفاده کنید.

برای عکاسی از ساختمان ها دو لنز به شما پیشنهاد می کنم. یکی لنزی که 28-80 میلیمتر را بپوشاند یا در رنج آن باشد. و دیگری لنز واید شماست که 75-300 میلیمتر را بپوشاند و برای عکاسی از فاصله دور و افزودن جزئیات ضروری است. و احتیاج به سه پایه هم ندارد.

فاصله کانونی

شما با استفاده از یک زاویه بی نهایت گسترده( wide) خواهید توانست از هر آنچه که در اطراف تان می گذرد عکس بگیرید. این به شرطی است که شما از لنزهای واید بهره بگیرید. همه لنزهای زیر ۳۵ میلی متر که تمام سطح سنسور را تحت پوشش قرار می دهند خواهند توانست دست شما را برای هر مانوری باز بگذارند.

اگر شما وضعیت ثابتی را نسبت به سوژه انتخاب کنید، به گونه ای که فاصله تان تا ساختمان بیشتر از فاصله کانونی دوربین تان باشد، آن وقت باید انتظار داشته باشید که ماشین ها و آدم ها در کنار ساختمان هم در عکس تان جای بگیرند. در این صورت عکسی واقع گرایانه خواهید داشت. پس باید فاصله کانونی خود را با سوژه محاسبه کنید و از لنزهای واید ۱۲ تا ۳۵ میلی متر استفاده نمایید.

دوربین تان را ثابت کنید.

وقتی از سوژه های ساختمانی عکس می گیرید بایستی به این نکته توجه کنید که دستان و سر شما تا حدی بیشتر بالا نمی روند و هرچه دستان شما از بدن تان فاصله بگیرد شما کنترل کمی بر عملکرد خود دارید. پس بهتر است از سه پایه استفاده کنید وگرنه قید عکاسی معماری را بزنید.

عکاسی با مقادیر ISO پایین

وقتی دوربین خود را ثابت می کنید یعنی آنکه در زمینه نور دچار کمبود خواهید شد. پس بهتر است در چنین شرایط سختی برای اجتناب از اغتشاش یا noise، مقدار ISO را کاهش دهید. همچنین می توانید سرعت شاتر را بالا ببرید....

روزنه دوربین را ببندید.

باز هم می گویم، اگر دوربین خود را ثابت کنید آنگاه با سرعت بالای شاتر دیگر نیازی به باز بودن روزنه دوربین نخواهید داشت. باز بودن حداقلی روزنه در چنین شرایطی فقط به شما در انداختن یک عکس با افکت های هنری کمک خواهد نمود. با حفظ روزنه دوربین در محدوده f8 اشتباهات دوربین به حداقل رسیده وعمق میدان هم شما را برای جاودانه کردن یک عکس معماری فوق العاده راهنمایی خواهد کرد.

همگرایی خطوط

ما بیشترین رئالیسم را در عکاسی معماری داریم ، و این به دست نیامده مگر با حفظ خطوط عمودی موجود در ساختمان ها ( که معمولا با حفظ فاصله شما با سوژه ارتباط دارد). در بیشتر اوقات شما به راحتی نمی توانید این خطوط را همان طور که می بینید در عکس خود حفظ کنید. نگران نباشید. هر چه همگرایی خطوط در عکس شما کاهش یابد عکس شما بهتر خواهد بود.

وضعیت دوربین

وقتی از لنزهای واید در عکاسی معماری استفاده می کنید باید نگران پس زمینه و پیش زمینه عکس هم باشید. کلا لنزهای واید یک حالت پرسپکتیو به عکس می دهند. به این ترتیب شما باید وضعیت استقرار دوربین خود را به نحوی طراحی کنید که با حفظ عمق میدان و فاصله کانونی هم عکس خوبی بگیرید و هم اشتباهات تان کم باشد و هم حس دراماتیک صحنه را حفظ کنید. شاید لازم باشد فاصله کانونی دوربین خود را بیشتر از حد معمول محاسبه کنید.

همیشه سمت راست قرار بگیرید.

یک نکته توریستی: همیشه سعی کنید سوژه خود را در سمت راست دوربین خود قرار دهید. اینگونه هر کسی که عکس را می بیند به قدرت عکاسی شما پی خواهد برد.

نقش نور در عکاسی معماری

اجسام گوناگون موجود در طبیعت دارای سه بُعد طول، عرض و ارتفاع هستند که مجموع این ابعاد، حجم را به وجود می آورد. اما هنگامی که اجسام به تصویر در می آیند، خصوصیات سه بُعدی آنها بر روی سطحی دو بُعدی نمایان می شود.

درست است که توقع نداریم ابعاد حجم را در تصویر لمس کنیم، اما به کمک سایه روشنهایی که بر روی حجم مورد نظر تشکیل می شود، می توان احساس حجم و برجستگی را در تصویر ایجاد کرد.

حجم هایی که به طور یکنواخت و یکدست روشن شده باشند و یا به طور یکدست در سایه قرار گیرند در تصویر از برجسته نمایی مطلوبی برخوردار نیستند. بنابراین، نور در عکاسی معماری اهمیت فوق العاده ای دارد.

اغلب عکاسان برای عکاسی معماری و منظره مایل به استفاده از نور مایل صبحگاهی یا هنگام عصر هستند چرا که این نور کنتراست متعادلی دارد.

اما نور نیمه روز به خصوص در فصل تابستان شدید است و سایه هایی عمیق ایجاد می کند. در عکاسی معماری ایده آل آن است که نمای اصلی ساختمان و یا قسمتی که در تصویر مورد توجه اصلی قرار می گیرد، در معرض تابش نور قرار گرفته و در سایه نباشد.

 

فنون عکاسی از اشیاء بی جان

 

برای نمایش سوژه های بی جان بکار می رود و می توان در آن چیدمان اشیاء را خلاقانه انجام داد. این نوعی عکاسی است که در ان عکاس در چیدن (set up) اشیاء بطور دلخواه آزادی عمل دارد، همچنین می تواند وقت زیادی صرف عکس گرفتن کند، بنابراین شانس بیشتری برای گرفتن یک عکس خوب دارد. اما عکاسی از اشیاء بی جان چالش هایی هم دارد زیرا عکاس باید از نور پردازی مناسب، مهارت های ترکیبی مناسب و زاویه مناسب استفاده کند. هر تصویر بی جانی حکایتی برای گفتن دارد. این به عکاس بستگی دارد که چگونه حکایتی را از طریق تصاویر بیان کند. ادامه مطلب توضیحات …

مسلماً، عکاسی از اشیاء بی جان زمینه جالبی است و بسیاری از عکاسان آماتور و حرفه ای به آن می پردازند. اما شما بعنوان یک مبتدی برای این که بتوانید عکس های خوبی ارائه دهید به کمی اطلاعات نیاز دارید. امروز ما به شما چند نکته ارائه می دهیم تا از آن ها برای محک زدن خودتان در عکاسی از اشیاء بی جان استفاده کنید. نکاتی که در زیر آمده نیز به شما کمک می کند مطمئن شوید عکس هایتان کار منحصر بفردی از آب در می آیند. شروع می کنیم:

. به فکر یک مفهوم خوب باشید

برای رسیدن به نتیجه مطلوب اول باید به فکر یک مفهوم خوب باشید. خوب فکر کنید ببنید چه حرف یا پیامی را می خواهید با این عکس منتقل کنید. همچنین می توانید درباره رنگ های خاصی که می خواهید استفاده کنید یا بافتی که می توانید ترکیب کنید فکر کنید. به این ترتیب، درباره این که چه عکسی می خواهید بگیرید و چیدمان را چگونه طراحی کنید ایده ای دارید.

. به دنبال سوژه های جالب باشید

بدنبال چیزی منحصر بفرد و ساده باشید. این برای اولین عکس خوب است. از بکار بردن شیشه و فلز خودداری کنید زیرا عکس گرفتن از آن ها سخت است. وقتی در عکاسی استاد شدید می توانید مواد مختلف را با هم ترکیب کنید. گذشته از جستجوی اشیاء و چیدن آن ها برای عکس گرفتن، می توانید بدنبال سوژه هایی باشید که حرفی برای گفتن دارند و جالب بنظر می رسند. همچنین می توان عکاسی را حتی در فضای باز نیز انجام داد. الزاماً نباید سوژه تان را بچینید و مرتب کنید. حتی اشیائی هم که قبلاً در جایی قرار داشته اند نیز می توانند سوژه خوبی باشند.

اگر فکر می کنید برای اینکه بتوانید یک عکس خوب از اشیاء بی جان بگیرید باید حتماً در آتلیه باشید در اشتباهید. حتی می توانید در خانه یک چیدمان ترتیب دهید. در خانه تان دنبال جایی بگردید که نور مناسبی دارد. همچنین می توانید سوژه تان را روی میزی نزدیک یک پنجره یا یک در باز بگذارید. می توانید برای جلوگیری از ورود نور خیلی زیاد از پرده استفاده کنید.

پس از اینکه محل سوژه را انتخاب کردید، باید نور مناسب لازم را در نظر گیرید. بدنبال اتاقی پر نور باشید. اگر می خواهید از ورود مقداری نور جلوگیری کنید از پرده استفاده کنید. اگر بخواهید حتی می توانید از لامپ استفاده کنید. سعی کنید لامپ را به همان حالتی که می خواهید نور را روی سوژه تان کنترل کنید قرار دهید. همچنین می توانید برای اضافه کردن کمی انعکاس از یک فویل نازک یا یک ورقه سفید بزرگ استفاده کنید. برای ایجاد بافت، شکل و بُعد در سوژه تان از چراغ های جانبی استفاده کنید. نورپردازی لازم نیست گران باشد. همچنین فراموش نکنید فلاش دوربین تان را مد نظر قرار دهید.

. یک پس زمینه مناسب انتخاب کنید

مطمئن شوید که پشت صحنه تان در دوربین خوب بنظر می رسد. مهم نیست سوژه شما چقدر زیباست، اگر پشت صحنه تان خوب نباشد هیچ ارزشی ندارد. از یک پشت صحنه ساده استفاده کنید تا توجه به سوژه شما جلب شود. می توانید از یک دیوار سفید تمیز استفاده کنید یا یک کاغذ سفید پشت آن بگذارید. اما اگر می خواهید از رنگ دیگری برای پشت صحنه تان استفاده کنید، بدنبال رنگی جذاب باشید که توجه را از سوژه منحرف نکند.

ترکیب عکس

داشتن بهترین ترکیب برای عکس اهمیت بسزایی دارد. می توانید از طریق ترکیب اشیاء دارای اندازه، شکل و بافت مختلف این کار را انجام دهید. مقدار فضای نگاتیوی که استفاده می کنید را مد نظر داشته باشید. ممکن است برای اینکه ظاهری زیبا و ترکیبی پر مایه به آن بدهید بخواهید از قانون ثلث (rule of third) استفاده کنید. مراقب باشید هیچ آشفتگی در عکس وجود نداشته باشد.

وضوح

در هنگام عکس گرفتن از سوژه تان برای افزایش عمق زمینه از یک دریچه دیافراگم کوچک استفاده کنید. این کار باعث وضوح کامل همه چیز می شود. همچنین سعی کنید عکس هایی با وضوح مختلف بگیرید. به این ترتیب می توانید عکسی که بهتر بنظر می رسد را انتخاب کنید. مراقب باشید در اثر لرزش های هنگام عکس گرفتن عکس تان تیره نشود.

از یک سه پایه محکم استفاده کنید

اگر عکس تان تار باشد از آن خوشتان نخواهد آمد. بنابراین، با استفاده از یک سه پایه تکیه گاه خوبی ایجاد کنید. در نتیجه مطمئن خواهید بود عکس تان همانطورکه دلتان می خواهد خوب بنظر می رسد. بعلاوه مجبور نیستید دوربین را مدت زیادی در دست نگه دارید.

عکس های آزمایشی

بر خلاف عکاسی های دیگر، فرصت زیادی برای امتحان عکس ها و زاویه های مختلف از سوژه تان دارید. نور را به روش های مختلف تنظیم کنید و سعی کنید مقایسه کنید کدام عکس تان بهتر بنظر می رسد. این از مزایای عکاسی از اشیاء بی جان است زیرا سوژه تان خسته نمی شود، شما را خسته نمی کند و همیشه سر جایش است.

قبل از این که به سراغ عکاسی از اشیاء بی جان بروید، شاید مایل باشید با نگاهی به آثار هنرمندان دوره رنسانس در عکاسی از اشیاء بی جان از آن ها الهام بگیرید. آثار آن ها می تواند به شما بگوید معنای عکاسی از اشیاء بی جان واقعاً چیست. به کارهای عکاسی متخصصان نیز نگاهی بیندازید. سعی کنید درباره این که این عکس ها چگونه گرفته شده مطالعه کنید. بدین ترتیب، نه تنها از آن ها الهام می گیرید بلکه یاد می گیرید چطور از اشیاء بی جان عکس های فوق العاده ای بگیرید. به سایه ها، رنگ ها، ترکیب، نور و هر چیزی که در عکس وجود دارد توجه کنید. همچنین می توانید ببینید که هر یک از این عکس ها حکایت بی نظیری برای گفتن دارند که آن را جالب می کند.

 

اصول عکاسی پرتره و چهره

سعی کنید لحظه ای را شکار کنید که چشمان مدل با دوربین’ ارتباط‘ پیدا میکنند. دوربین های دیجیتال این خاصیت را دارا هستند که شما میتوانید شات های متعددی بگیرید تا موقعی که به این’ ارتباط‘ دست پیدا کنید...

در مورد نکات ساده ولی موثری صحبت خواهم کرد که میتواند عکس های شما را از دوستان و فامیل و .. را بهتر کند. هدف ما عکاسی از صحنه ای میباشد که ارتباط احساسی با مدل در آن مشهود باشد. اگر سوژه جذاب نباشد، یا بی حوصله یا ناراحت باشد در تصویر نهایی این موضوع منعکس خواهد شد و بستگی به این ندارد که شما چقدر در PhotoShop مهارت داشته باشید.

• راحتی و آرامش مدل

سعی کنید لحظه ای را شکار کنید که چشمان مدل با دوربین’ ارتباط‘ پیدا میکنند. دوربین های دیجیتال این خاصیت را دارا هستند که شما میتوانید شات های متعددی بگیرید تا موقعی که به این’ ارتباط‘ دست پیدا کنید.

این ارتباط میتواند به راحتی بوجود آید. کافیست مدل راحت و آرام باشد یا با تغییر در نحوه قرار گرفتن دستها و یا با داشتن تعامل با محیط و اطراف خود.

▪ زاویه درست:

با تغییر زاویه ای سر میتوان از گرفتن عکس های بی حس شناسنامه ای پرهیز کرد. منبع نور را در مکانی تنظیم کنید که صورت مدل به طور واضح و کامل نمایان باشد ولی جزئیات صورت نیز به تصویر کشید شوند.

▪ ایجاد سایه ها:

به مدل زاویه ای بدهید و با استفاده از زوم، تصویری با وضوح بالا و دارای پرسپکتیو طبیعی بوجود آورید. به منبع نور هم زاویه ای بدهید که علاوه بر پوشش کل سطح صورت سایه هایی ریزی را در پشت بوجود آورد.

▪ پرتره های جذاب احتیاج به فهمیدن مفاهیم ابتدایی تاثیر نور نیز دارد:

استفاده خلاقانه از نور طبیعی و استفاده از نورهای استودیو میتواند تاثیر زیادی روی نتیجه نهایی داشته باشد. در پایان میتوانید ایده های نو و جدید خود را نیز مورد استفاده قرار دهید. بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیوفتد این است که مدل شما خسته و بی حوصله خواهد شد!!

• تمام قد

▪ حالت: برای صلابت و استحکام بخشیدن به مدل، او را در حالتی قرار دهید که دست ها به پایین کمر متصل باشد و پاها کمی از هم باز باشند و کمی خم شده باشند. سعی کنید از زاویه های پایین تر و با استفاده از لنزهای wide عکاسی کنید.

• عکسبرداری پرتره

پرتره از آغاز اختراع عکاسی تاکنون تغییرات فراوانی پیدا کرده است. برای گرفتن یک پرتره خوب باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید:

۱) صورت و خصوصیات صورت مدل را تجزیه و تحلیل کرده و بهترین حالت صورت را برای عکاسی درنظر بگیرید. برای این کار مدل را بررسی کنید، اول با او صحبت کرده تا بتوانید بهترین حالتی که معایب او به نظر نرسد را انتخاب کنید. به عنوان مثال اگر کسی دارای چانه چاق می باشد نباید سر خود را به پایین بیاورد.

۲) یکی از مهمترین وسایلی که برای عکسبرداری پرتره مورد نیاز است استفاده از عدسی های خاص پرتره می باشد که ویژگی نرم کردن تصویر را دارا می باشند. این ویژگی را نباید با واضح نبودن عکس به دلیل نامیزان بودن عدسی اشتباه گرفت. این عدسی ها خطوط چهره مثل چین و چروک را محو می کنند. البته لازم به توضیح است که گاهی اوقات عکاس پرتره ممکن است بخواهد به عمد، چین و چروک پوست را بیشتر هم نشان بدهد.

▪ تاثیر فیلتر نرم کننده یا (Soft Focus)

عدسی های نرم کننده قابل کنترل بوده و می توان شدت نرمش را کنترل کرد. این عدسی ها بیشتر در دوربین های قطع بزرگ قابل استفاده می باشند. اگر از دوربین های قطع کوچک استفاده می کنید برای اعمال این ویژگی از شیشه های مخصوصی استفاده کنید که مانند فیلتر بر روی عدسی بسته می شوند و با شکست نور نرمی را ایجاد می کنند. به این شیشه ها ((فیلتر نرم کننده)) یا پخش کننده می گویند.

۳) گرفتن پرتره در فاصله نزدیک باعث اعوجاج و کج شکلی می شود. لذا نباید بیشتر از ۵/۱ متر به مدل نزدیک شد.

بنابراین باید از عدسی هایی استفاده کنید که فاصلهٔ کانونی بلندتری دارند تا بدون نزدیک شدن به مدل، نمای درشتی از چهره اش بردارید. بهترین لنز برای عکاسی پرتره، لنزی است که فاصله کانونی آن دو برابر فاصله کانونی لنز نرمال باشد. به عنوان مثال در یک دوربین ۳۵ میلیمتری، یک عدسی با فاصلهٔ کانونی ۸۵ تا ۱۳۵ میلی متر برای پرتره مناسب است.

 

▪ تاثیر لنز واید در عکسبرداری پرتره

۴) نوع و اندازه دوربین برای عکاسان حرفه ای که عکس را روتوش می کنند بسیار مهم است. در کادرهای کوچک مانند دوربینهای ۱۳۵ امکان روتوش نگاتیو براحتی وجود ندارد. همچنین هنگام استفاده از دوربینهای دیجیتال، هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، برای عکاسی پرتره مناسبتر است.

۵) زمینه باید متناسب با موضوع باشد.

۶) دوربین باید در جایی تعبیه شود که بتواند مناسب ترین زاویه ها را دارا باشد.

۷) فاصله طوری تنظیم شود و دیافراگم تا جایی بسته شود که نقاط اصلی موضوع که مد نظر عکاس است، در داخل میدان وضوح واقع شود

▪ تاثیر تغییر عمق میدان وضوح

۸) سوژه نباید تا آماده شدن عکاس تکان بخورد. در زمان های قدیم که حساسیت شیشه های عکاسی کم بود از آلاتی برای نگهداری و ثابت نگه داشتن موضوع استفاده می کردند. باید دقت کرد که سوژه با تکان خورد از میدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربین های انعکاسی سوژه دائماً در منظره یاب دیده می شود و تغییر وضوح آن مشخص است.

۹) نورسنجی از مواردی است که دقت بسیار زیادی را می خواهد. نور باید به قدر کافی به فیلم بتابد. اگر موضوع نمی تواند بی حرکت باشد بهتر است با دیافراگم بازتری عکس گرفت تا با سرعت عکسبرداری بالا از تکان خوردگی موضوع جلوگیری شود؛ مانند پرترهٔ کودکان.

۱۰) نور بی شک از مهمترین مسئله ای است که عکاس با آن روبروست.

به طور کلی دو نوع نور وجود دارد.

۱) نور عمومی که همه جای مدل را در روشنایی لطیف قرار می دهد.

۲) نور اختصاصی که فقط به نقاط لازم تابانده می شود.

نور عمومی به تنهایی موضوع را تخت و مسطح نشان می دهد. بهتر است نور اختصاصی برای القای عمق و بُعد استفاده شود. می توان به وسیلهٔ کاغذ یا پارچهٔ سفید سایه ها و انعکاس های دلخواه را به وجود آورد. قابل ذکر است که در عکاسی سیاه و سفید تلفیق دو نور مصنوعی و نور طبیعی مانعی ندارد. اما در عکاسی رنگی به علت تأثیرات آبی و زرد موجود در این نورها باید نورسنجی بسیار دقیقی انجام شود و از یک نوع نور (مصنوعی یا طبیعی با کلوین یکسان) استفاده شود.

• نورپردازی پرتره:

۱) نور روبرو:

تصویری کاملاً مسطح و بی عمق ایجاد می کند.

۲) نور مایل:

برجستگی ها را بهتر نشان می دهد ولی قسمتی ازچهره در تاریکی است.

۳) نور مماس:

برای برخی از حالت های چهره در وضع نور مایل می توان چنان پیش رفت تا نیمی از صورت را روشن کند و با آن مماس شود.

۴) نور پایین:

از پایین به موضوع می تابد و حالت خاصی را به چهره می بخشد که بیشتر برای ایجاد جلوه های ویژه نوری کاربرد دارد. در این حالت سوژه کمی ترسناک بنظر می رسد..

• شرایط موضوع:

▪ صورت گرد یا چاغ: سوژه را نسبت به دوربین در حالت سه چهارم رخ قرار دهید، از نورپردازی کوتاه استفاده نمایید، زاویه دوربین را کمی بالا ببرید.

▪ صورت لاغر: سوژه را تمام رخ قرار دهید.

▪ صورت پرچین: از نورپردازی مات و روبرو استفاده نمایید.

▪ صورت لک دار یا با اثر سوختگی: نواحی دارای مشکل را در سایه قرار دهید یا موقعیت سوژه را طوری قرار دهید که مشکل در عکس دیده نشود.

▪ بینی بزرگ: کمی چانه را بالا ببرید، لنز دوربین را در راستای بینی قرار دهید.

▪ بینی کوچک: لنز دوربین را نسبت به بینی با زاویه نگه دارید.

▪ فک مستطیلی: از حالت سه چهارم رخ استفاده کنید، زاویه دوربین را بالاتر ببرید.

▪ غبغب: گردن را بکشید، سر سوژه را به طرف دوربین کج کنید.

▪ چشم های غیر هم اندازه: چشم بزرگتر را نزدیک به دوربین و چشم دیگر را در سایه قرار دهید.

▪ چشم های گودافتاده: نور را روبروی چشم ها بتابانید.

▪ پلک زدن: عکس را بلافاصله بعد از یک پلک زدن بگیرید.

▪ گوش بزرگ: موقعیت سوژه سه چهارم رخ، فقط یک گوش را نشان دهید. گوش دیگر را در سایه قرار دهید، با عینکی با فریم خالی عکس بگیرید، عینک را در موقعیت دور از نورها قرار دهید، ارتفاع نور را زیاد کرده و یا از بازتاب سقف استفاده نمایید.

▪ موی تیره: بررسی کنید که پس زمینه در موها محو نمی شود، از نور جداگانه مخصوص موها استفاده کنید تا موها برق بزند.

▪ موقعیت مردان: بالای سر را به طرف شانه دورتر متمایل کنید.

▪ موقعیت زنان: بالای سر را به طرف شانه نزدیک تر متمایل نمایید.( البته برای زنان از هر دوی این موقعیت ها می توان استفاده نمود.)

• در مورد دستها:

▪ هیچگاه نواحی صاف دست را نشان ندهید، لبه های انگشتان را نشان دهید.

▪ انگشتان نباید در مقابل لنز قرار گیرند.

▪ انگشتان را در تمام مفاصل کمی خم کنید.

▪ دست مردان بهتر است بسته تر و دست زنان بازتر باشد.

▪ انگشتان را در هم نپیچید.

▪ سر را در حالت تکیه داده به مشت قرار ندهید.

• گرفتن عکس گروهی:

ـ به عنوان یک قاعدهٔ کلی، در عکس باید طیف یکنواختی در گروه دیده شود، هم از لحاظ شرایط فیزیکی گروه و هم شرایط بصری.

ـ تمام افراد گروه بهتر است دارای طیف یکنواختی از رنگها باشند، طیف گرم یا سرد.

ـ افرادی که رنگهای روشن و درخشان پوشیده اند باید در میانه گروه قرار گیرند.

ـ مردان را کمی بلندتر از زنان قرار دهید.

ـ ارتفاع قدها را به صورت منظم و به ترتیب تنظیم کنید.

ـ یکبار افراد گروه را بر اساس ارتباطشان با یکدیگر قرار داده و بار دیگر مردان را در یک سمت و زنان را در سمت دیگر کادر قرار دهید.

استقرار باز به عکسی می گویند که بین افراد فاصلهٔ فیزیکی یا بصر باشد. استقرار بسته به عکسی گفته می شود که بعضی از قسمت افراد در عکس روی هم بیفتد و فاصلهٔ بصری بین آنها نباشد. با ترکیب استقرار باز و بسته در گروههای بزرگ می توان عکسهای جالبی گرفت.

• ژست مخصوص زوجها

▪ ژست روبه روی هم: افراد روبروی هم قرار می گیرند یا همدیگر را لمس می کنند.

▪ ژست رو به دوربین: در این حالت دو نفر به صورت پشت سر هم با زاویه ای رو به دوربین به صورتی که جلوی بدنشان دیده شود می ایستند و به روبرو نگاه می کنند.

برای ایجاد صمیمت فاصله بین سرها را کم کنید.

فضای اطراف زوجها را در کادر، زیاد بگیرید.

• پیشنهاداتی برای نورپردازی

حالت تصویر را با نورپردازی هماهنگ نمائید.

▪ نورپردازی بالا (High key): القای شادی. در این حالت اکثر قسمتهای تصویر و سوژه روشن است.

▪ نورپردازی کم (Low key): القای غم و حالت درام. در این حالت کنتراست نورپردازی بالا می باشد.

مثالی برای نحوهٔ نورپردازی بالا :

▪ میزان نور اصلی و نورپرکننده را به هم نزدیک کنید (نسبت ۱:۱یا حداکثر ۱:۲

▪ لباس روشن، زمینهٔ روشن.

▪ بدون سایه.

▪ نور را بر اساس مرکز زمینه تنظیم کرده و نور زمینه را یک گام بالاتر از نور اصلی قرار دهید.

▪ سوژه باید در میانه راه بین زمینه تا دوربین قرار گیرد.

▪ نور اصلی باید از دو منبع چتری با قدرت مساوی و در حالت ترکیبی باشد.

با توجه به مطالب گفته شده:

الف) اگر از یک لامپ استفاده کنید جزییات چهره مشخص می باشد و با کمک صفحات منعکس کننده یا نور یک پنجره می توان سایه های شدید را ملایم کرد.

ب) در پرتره با دو لامپ در صورتی که از یک صفحه منعکس کننده استفاده کنید می توانید تصویری با عمق و برجستگی ایجاد کنید. مهم ایجاد تعادل بین این دو نور می باشد. نباید نورها با هم مساوی باشند بلکه یکی بر دیگری برتری داشته باشد.

ج) در پرتره با سه لامپ، یک نور را نور اصلی، یک نور را نور پر کننده و نور سوم را از بالا برای کتفها و مو قرار دهید.

 

 

 

 

فنون عکاسی برای ثبت حرکت در تصاویر

1- از سرعت شاتر پایین تر استفاده کنید

دلیل اصلی به تصویر کشیده شدن حرکت در عکس اینست که مدت زمانی که دریچه شاتر باز می ماند به مقداری است که سنسور دوربین فرصت کافی برای ثبت حرکت سوژه را دارد.

لذا مهمترین نکته برای ثبت حرکت در تصویر استفاده از سرعت شاتر کمتر است. وقتی شما از سرعت شاتر بالا استفاده می کنید ( مثلا 400/1 ) باز و بسته شدن شاتر چنان سریع اتفاق خواهد افتاد که فرصتی برای به تصویر کشیده شدن حرکت سوژه باقی نمی ماند. مگر اینکه سوژه شما سرعت خیلی بالایی داشته باشد. اما اگر از سرعت شاتر پایین تر( مثلا 1 ثانیه ) استفاده کنید سنسور دوربین تمام حرکاتی را که سوژه در طی مدت یک ثانیه انجام داده است ثبت خواهد کرد.

چگونه سرعت شاتر را انتخاب کنیم ؟

اینجاست که میزان سرعت حرکت سوژه شما مطرح می شود. عکاسی از یک حلزون در حال حرکت و یک اتومبیل در پیست مسابقه با سرعت شاتر یکسان می تواند نتایج کاملا متفاوتی را در پی داشته باشد.

فاکتور دیگری که در تعیین سرعت شاتر باید به آن توجه کرد میزان نور محیطی است که عکاسی در آنجا انجام می شود. استفاده از سرعت شاتر پایین به این معناست که شما اجازه می دهید نور بیشتری وارد دوربین شود و در نتیجه این خطر بوجود می آید که عکس شما دچار نوردهی بیش از حد (over expose ) شود. ما در ادامه مطلب روش هایی را برای کنترل نور ورودی به دوربین معرفی خواهیم کرد که شما با استفاده از آنها خواهید توانست با نگرانی کمتری نسبت به این موضوع، سرعت شاتر خود را کاهش دهید.

بنابر توضیحاتی که داده شد این سوال که برای ثبت یک حرکت چه سرعت شاتری مناسب است پاسخ قطعی ندارد و با توجه به پارامترهایی مانند سرعت حرکت سوژه ، نور محیط، میزان نورانی بودن خود سوژه و میزان حرکت و کیفیتی که عکاس برای به تصویر کشیدن حرکت مد نظر دارد پاسخ متفاوت خواهد بود. بهترین راه برای یافتن پاسخ این سوال تجربه کردن است که دوربین های دیجیتال برای اینکار ایده آل هستند زیرا شما می توانید بدون صرف هزینه خاصی هر تعداد عکس که مایل باشید با آنها بگیرید.

2- دوربین را کاملا ثابت نگه دارید

دو راه برای ثبت حس حرکت در عکس وجود دارد، یکی اینکه سوژه متحرک باشد و دیگری اینکه دوربین متحرک باشد (یا هر دو). در اکثر عکس های از این دست این سوژه است که حرکت می کند. در اینگونه موارد شما باید هر کاری که از دستتان بر می آید انجام بدهید تا دوربین در حین ثبت تصویر کاملا ثابت و بودن کوچکترین حرکتی باشد، در غیر این صورت به دلیل سرعت پایین شاتر علاوه بر حرکت سوژه حرکت دوربین نیز در تصویر ثبت شده و باعث افت کیفیت تصویر و از بین رفتن زیبایی عکس خواهد شد. حتی الامکان سعی کنید از سه پایه استفاده کرده یا اینکه دوربین را در جایی کاملا ثابت قرار دهید. حتی بهتر است بجای فشردن شاتر از ریموت کنترل استفاده کنید تا فشار انگشت شما بر روی دکمه شاتر باعث تکان خوردن دوربین نشود.

3- استفاده از حالت تقدم شاتر (Shutter Priority Mode)

همانطور که در بالا توضیح دادیم، مهمترین نکته برای ثبت حرکت در یک عکس، تنظیم سرعت شاتر است. حتی یک تغییر کوچک در سرعت شاتر می تواند تاثیر زیادی روی عکس شما داشته باشد. بنابراین شما باید هنگام تنظیم دوربین مدی را انتخاب کنید که بتوانید حداکثر کنترل را روی سرعت شاتر داشته باشید. پس باید مد دوربین خود را روی حالت تنظیم دستی و یا حالت تقدم شاتر (Shutter Priority Mode)قرار دهید. همانطور که در قبلا در اینجا توضیح دادیم این حالت، حالتی است که به شما اجازه می دهد سرعت شاتر را خودتان انتخاب کرده و دوربین خود، تنظیم سایر پارامترها مانند اندازه دریچه دیافراگم را بر عهده می گیرد و در نتیجه دیگر لازم نخواهد بود که شما نگران سایر تنظیمات باشید.

این حالت برای گرفتن عکس هایی که در این مقاله مد نظر ماست بسیار پرکاربرد و مفید است زیرا شما می توانید با استفاده از این حالت، سرعت شاتر دلخواهتان را انتخاب کنید و اطمینان داشته باشید که سایر تنظیمات را خود دوربین به درستی انجام خواهد داد و جای نگرانی برای خراب شدن عکس نیست.

راه دیگر انتخاب مد تنظیم دستی و تنظیم همه پارامترهای دوربین توسط خودتان است.

در نور شدید چگونه از سرعت شاتر پایین استفاده کنیم ؟

همانطور که قبلا گفتیم استفاده از سرعت شاتر پایین باعث راه یافتن نور بیشتری به داخل دوربین می شود و خطر خراب شدن عکس در اثر جذب بیش از حد نور توسط سنسور(over expose) را افزایش می دهد. بنابراین ما باید به دنبال راهی باشیم که بتوانیم این خطر را خنثی کنیم.

در زیر ما به سه راه اصلی برای کاهش دادن این خطر اشاره خواهیم کرد. و البته راه چهارمی هم هست و آن اینست که منتظر شویم تا هوا تاریکتر شود ! به همین علت است که اکثر عکسهای ازین دست، شب هنگام و یا در زمان طلوع یا غروب خورشید گرفته می شوند