مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

هدف آدمی از ارتباط با جهان و خالق جهان

هدف انسان در رابطه با آفریدگار

هدف كلی ، وصول به مقام قرب خداوند است كه قدرت و غنای مطلق است و جلب رضای او ، و یافتن عشقی ملكوتی كه پرتوش دیده بصیرتمان را بگشاید و ژرفنای دل و زندگی ما را روشن كند.

این امر مستلزم شناخت او و آنگاه عبادت اوست.

الف – هدف از شناخت خدا رسیدن به این مسئله است كه او سرچشمه جاودان هستی است ؛ جز او كسی و مصدری برای تنظیم امور این جهان نیست. در آفرینش شریكی برای خود نگرفته و زمام امر و نهی به دست اوست و هیچ چیز از حیطه تصرف او خارج نیست. هیچ خلل و سستی در كارهای او راه ندارد. او علم و غنای مطلق است ، قدرت و حیات مطلق است ، ازلی و ابدی و احد و واحد است.

ب – در جنبه عبادت نخست یادآور می شویم كه عبادت عالی ترین راه برای سیر ، و وصول به كمال است.عبادت ایجاد زمینه جهت پیوند دائمی با خداست كه درآن انجام هر عمل و رفتاری بر لباس مشورت با او و طبق نظام اوست . عبادت از آثار عملی رابطه با خداست چنان ارتباطی كه داد و ستدش با خدا، ترس و پروایش از خدا، محبتش به خدا و بازگشتش به خدا باشد.

عبادت بدین گونه ای كه تصویر شد تنها شامل لحظاتی نیست كه در آن آدمی در نقطه ای معین قرار گیرد و به راز و نیاز و كـُرنش او بپردازد بلكه شامل تمام لحظات حیات و تمام جنبه های زندگی است؛ همه شئون زندگی را از رفتار و كردار ، تفكر و ادراك فرا می گیرد . عبادت به حقیقت قبول مسئولیتی است از منبع فیض ها ، وابستگی به قدرتی است كامل كه نتیجه آن پر و بال یافتن است زیرا تعلق به قدرت كامل ، خود قدرت آفرین است.

عبادت جهت دادن تلاش ها به سوی او، جلب رضایش درهمه امور، گردن نهادن به فرمانش ، توجه به او در تمام جنبش ها و حركت هاست و در سایه آن احساس لذت و یافتن غنای روحی است.

در ایجاد رابطه با خدا ، گام اول ایمان است ؛ گام دوم اطاعت و گام سوم تقوا یعنی پروا داشتن از او ، و گام چهارم عمل مداوم به وظایف و مسئولیت هاست ، و گام پنجم احسان است.

هدف ها در مورد با جهان :

مذهب در قلمرو فعالیت خود برای روابط ما با جهان به معنای اعم نیز ضوابطی تهیه می كند. آنچه از جهان مورد نظر است قطعاً یكی همان كره خاكی ، و دیگر كلیه عوالم غیر از زمین است كه در مذهب اشاراتی راجع به رابطه بشر با آنها رفته است . جهان از نظر مذهب ، مدرسه و دارالتكمیل است و رابطه با آن باید منتج تغییرات مطلوب در آن و بهره برداری از آن ، به نفع خود و جامعه باشد.

رابطه با این كره خاكی حداقل چهار نوع است : رابطه ای با انسان ، رابطه ای با حیوان ، رابطه ای با نبات و رابطه ای با جماد.

رابطه ما با جماد و نبات رابطه بهره مندی ، استعمار و استثمار است . به عبارت دیگر با ایجاد تغییر و تبدیل در آن و پرورش آن ، برای زندگی خود و جامعه ، رفاه و آسایش و وسیله تنعم می آفرینیم .

در جنبه رابطه با حیوانات

ضوابطی تحت عنوان حقوق حیوانات داریم كه برای نمونه با اتكای به سخن معصوم می گوییم حیوان بر صاحبش شش حق دارد كه باید آنها را رعایت كند:1- بیش از طاقت بر او بار نكند 2- برای صحبت كردن با دیگران بر پشت او ننشیند 3- در هر منزلی كه پیاده شد نخست به آب و علف او بپردازد 4- صورت او را داغ نكند 5- هر وقت از آب عبورش داد آب را بر او عرضه كند 6- او را نزند زیرا تسبیح گوی خداست .

البته درباره دیگر حیوانات حتی خفاش ، گربه ، سگ ، حیوانات موذی ، مورچه ها و... نیز توصیه هایی شده است.

در جنبه ی رابطه با انسان

دامنه بحث وسیع ، و نوع ضوابط متفاوت است . نوع ضوابط برای روابط افراد از نظر تعلق به مذهب ، از نظر رابطه خونی و رحمی ، رابطه همسایگی ، رابطه انسانی ، فرق می كند . فی المثل رابطه با والدین رابطه احترامی و احسانی است "و قـَضی رَبَّك الا تعبـُدوا اِلّا ایاه و بـِالوالدینِ اِحساناً" و نوع رابطه با برادر و خواهر با آن فرق دارد و همین طور نوع رابطه با همسر یا عمو وعمه و دایی و خاله .نوع ضوابط برای رابطه با افراد انسان آن قدر متنوع است كه ما مجبوریم فقط خود را در چهارچوب ذكر آنها محدود كنیم . این روابط عبارت اند از:

- رابطه والدین با فرزندان : رابطه با فرزندان از نظر جنس ، رابطه با فرزندان از نظر ارشدیت.

- رابطه فرزند با والدین : والدین مسلمان ، اهل كتاب ، كافر؛ رابطه با پدر؛ رابطه با مادر.

- رابطه با محارمی چون عمه ، خاله ، عمو، دائی ، پدر بزرگ ، مادربزرگ، جد و جده.

- رابطه با ارحام درجه دوم : یعنی فرزندان عمو، عمه ، دایی ، خاله .

- رابطه با همسایه :همسایه خویشاوند ، همسایه بیگانه ، همسایه مسافر، همسایه همكیش، همسایه كافر

- رابطه با افراد جامعه : رابطه با جامعه انسانی ، با مسئولان جامعه ، با حاكم ، و رابطه مسئولان جامعه با مردم.

- رابطه با همكیشاناگر چه در جامعه ما نباشند.

- رابطه با اهل كتاب :رابطه با افراد الهی ، رابطه با انسان فقط به خاطر این كه انسان است .