مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

روتا ویروس

 

مقدمه

روتاويروس ها عامل عمده اي از بيماري اسهال در نوزادان و حيوانات جوان از جمله گوساله ها و بچه خوک ها مي باشند . اين عفونت ها در انسان و حيوانات خردسال نيز رايج است . در گروه روتاويروس ، عوامل ايجاد کننده ي اسهال نوزادان ، اسهال Nebraska calf، اسهال نوزاد موش و ويروس SA11 در ميمون قرار دارند. مورفولوژي و چرخه تکثير روتاويروسمشابه رئوويروساست .

 

طبقه بندي و خصوصيات آنتي ژني

روتاويروسها بر پايه اپي توپ هاي آنتي ژني واقع در پروتئين ساختاري Vp6، به پنج گروه (-EA) تقسيم مي شوند . آنها را مي توان توسط روش هاي ايمونوفلورسانس ، CF، الايزا و ميکروسکوپ ايميون الکترون شناسايي نمود . گروه A روتاويروس ، پاتوژن اصلي انساني شناخته شده است .

پروتئين هاي خارج کپسيد VP7و VP4، اپي توپهايي دارند که در خنثي کردن فعاليت دارند ، اگر چه به نظر مي رسد که گليکوپروتئين VP7 آنتي ژني غالب باشد . اين آنتي ژني هاي اختصاصي ، تيپ هاي مختلف روتاويروسها را از هم متمايز مي سازد و به وسيله تست هاي Nt اثبات مي گردد . تا کنون چندين سروتيپ در بين روتاويروسهاي انساني و سه سروتيپ ديگر در بين حيوانات شناسايي شده اند . بعضي از روتاويروس هاي انساني و حيواني چندين اختصاصيت سروتيپي مشترک دارند . براي مثال ، ويروس ميمون SA11 به سروتيپ سه انساني خيلي شبيه است .

بررسي هاي مولکولي اپيدميولوژيکي روتاويروسها بر اساس تفاوت در حرکت 11 قطعه ژنوم RNA در الکتروفورز و روي ژل پلي آکريل آميد انجام شده است . اين تفاوت هاي الکتروفورزي تيپ ها جهت تمايز گروه A ويروس ها از ساير گروه ها به کار مي رود ولي براي پيش بيني کردن سروتيپ ها نمي تواند به کار برود .

 

پاتوژنز

روتا ويروس ها معمولا سلول هاي اپي تليال پرزدار روده باريک را آلوده مي کنند (موکوس کولوني و معده گرفتار نمي شوند). اين ويروس ها در سيتوپلاسم سلول هاي روده تکثير يافته و به مکانيزم هاي انتقال مواد در اين سلول ها ، آسيب مي رسانند .

 

يکي از پروتئين هاي روتاويروس به نام NSP4، نوعي انتروتوکسين ويروسي است که ترشح آن به وسيله مسير سيگنال ترانسداکسيون تقويت مي شود . سلول هاي آسيب ديده ممکن است به درون مجراي روده بريزند و مقدار زيادي از ويروس را رها سازند (گاهي تا مقدار 1010 ويروس در هر گرم مدفوع مشاهده مي گردد ) . دفع ويروس در افراد سالم معمولا 2 تا 12 روز ادامه دارد اما در افرادي که سوء تغذيه دارند طولاني تر مي باشد . اسهال ناشي از روتاويروس ها ممکن است به علت جذب ناقص سديم و گلوکز باشد ، زيرا سلول هايي که کامل نشده اند ( نابالغ ) و خاصيت جذب ندارند ، جايگزين مي شوند . ممکن است 3 تا 8 هفته طول بکشد تا عملکرد نرمال روده بازگردد .

 

يافته هاي باليني و تشخيص آزمايشگاهي

روتا ويروس ها ، عامل مهمي در ايجاد اسهال در نوزادان و کودکان هستند، اما در بزرگسالان به ندرت موجب اسهال مي شوند . دوره کمون بيماري حدود 1 تا 3 روز است . علائم مشخص آن شامل اسهال ، تب، درد شکم و استفراغ است که منجر به از دست دادن آب از بدن مي شود .

در نوزادان و کودکان، کاهش شديد آب و الکترليت ها ممکن است کشنده باشد ، مگر اين که درمان صحيح، هرچه زودتر آغاز شود . در موارد خفيف بيماري ، علائم به مدت 3 تا 8 روز ادامه داشته و سپس بيماران به طور کامل بهبود مي يابند . با اين حال دفع ويروس در مدفوع ممکن است تا 50 روز پس از بروز علامت اسهال، ادامه پيدا کند . عفونت هاي بدون نشانه همراه با تغييرات سرمي ممکن است ايجاد شود . در کودکاني که نقص ايمني دارند ، روتاويروس مي تواند بيماري سخت و طولاني ايجاد کند .

بزرگسالان در اثر تماس با ديگران آلوده شده و اين آلودگي سرمي آشکار مي شود ، اما به ندرت علائم آشکاري از بيماري را نشان مي دهند. اين ويروس گاهي در مدفوع آنها يافت مي شود . منبع شايع عفونت در بزرگسالان ، تماس با کودکان يا شيرخواران آلوده است . با وجود اين ، اپيدمي هايي از بيماري شديد در بزرگسالان، بويژه در افرادي که در تماس نزديک با آنها هستند ( براي مثال در بخش سالمندان ) رخ داده است . روتاويروس هاي گروه B، عامل عمده اي از شيوع گاستروانتريت شديد در بزرگسالان چيني گزارش شده است .

تشخيص آزمايشگاهي با مشاهده ويروس در مدفوع در اوائل بيماري و افزايش تيتر آنتي بادي انجام مي گيرد . ويروس موجود در مدفوع توسط ايمونوالکترميکروسکوپي ( IEM) . آگلوتيناسيون لاتکس و الايزا شناسايي مي شود . تعيين ژنوتيپ اسيد نوکلئيک روتاويروس که از نمونه مدفوعي به دست آمده ، توسط روش PCR، حساس ترين روش تشخيص است . برخي از تست هاي سرولوژي بويژه CF و الايزا براي مشاهده افزايش تيتر آنتي بادي به کار مي روند .

اپيدميولوژي و ايمونولوژي

روتاويروس ها ، مهم ترين عامل گاستروانتريت در کودکان سراسر جهان هستند . حدود 3 تا 5 بيليون کودک کمتر از 5 سال در آفريقا ، آسيا و آمريکاي لاتين ساليانه دچار اسهال مي شوند و از اين تعداد حدود 1 ميليون کودک جان خود را از دست مي دهند . ميزان بيماري در کشورهاي در حال پيشرفت بالا است اما ميزان مرگ پايين است . حدود 50 درصد از موارد گاستروانتريت حاد کودکاني که در بيمارستان بستري مي شوند، ناشي از عفونت با روتاويروس ها مي شد .

عفونت هاي روتاويروس معمولا در فصل زمستان رخ مي دهند . عفونت هاي همراه با علائم باليني بيشتر در سنين 6 ماهگي تا دو سالگي بروز مي کند و به نظر مي رسد که بيماري به طريقه ي دهاني – مدفوعي سرايت مي کند . عفونت هاي بيمارستاني نيز شايع مي باشند

روتاويروس ها در همه جا وجود دارند . حدود 90 درصد کودکان تا سن 3 سالگي داراي آنتي بادي هاي ضد يک يا چند تيپ روتاويروس مي باشند. ميزان آنتي بادي در بزرگسالان بالا است که اين امر، نشان دهنده عفونت هاي مجدد بدون علامت مي باشد . انسان و حيوانات مي توانند حتي با وجود آنتي بادي هاي موجود در خون، آلوده شوند . فاکتورهاي ايمني موضعي نظير IgAترشحي يا اينترفرون ممکن است در محافظت فرد عليه عفونت روتاويروس داراي اهميت باشد . در ضمن، عفونت مجدد با وجود آنتي بادي هاي خون مي تواند وجود سروتيپ هاي متعدد ويروس را منعکس نمايد .

با اين که آنتي بادي مادري به طور غير فعال به نوزاد منقل مي شود ، با اين حال عفونت هاي بدون علامت در نوزادان و قبل از 6 ماهگي شايع است . عفونت نوزادي از بروز عفونت مجدد جلوگيري نمي کند ، اما ممکن است نوزاد را در برابر پيدايش بيماري شديد در هنگام عفونت مجدد محافظت نمايد .

 

درمان و کنترل

درمان گاستروانتريت حمايتي است و با تأمين آب و الکتروليت هاي از دست رفته انجام مي گيرد . گاستروانتريت ممکن است به از دست دادن شديد آب ، اسيدوز، شوک و مرگ منجر گردد . درمان شامل جايگزيني مايعات و برقراري مجدد تعادل الکتروليتي، چه از راه وريدي و چه از راه خوراکي است. در کشور هاي توسعه يافته، به علت استفاده معمول از درمان هاي جايگزيني مؤثر مايعات ، درصد مرگ و مير حاصل از اسهال کودکان کاهش پيدا کرده است .

واکسن خوراکي روتاويروس ضعيف شده زنده ميمون رزوس در سال 1998 براي واکسيناسيون نوزادان مجاز شد، اما يک سال بعد به علت گزارش هايي از انسداد روده به عنوان عارضه اي غير معمول و اثر جانبي شديد ناشي از واکسن ، متوقف شد . در سال 2006 واکسن خوراکي روتاويروس در ايالات متحده مجوز گرفت . توليد اين واکسن ايمن و مؤثر ، هنوز اميدي جهت کاهش بيماري روتاويروس در جهان است

 

اپیدمیولوژی

مهمترین راه انتقال در انسان تماس مستقیم وغیر مستقیم اشخاص آلوده میباشد . روتاویروس را میتوان قبل از شروع بیماری اسهال در مدفوع بیماران یافت وتا 21 روز بعد از شروع بیماری هم در مدفوع دیده میشود حدس زده میشود که انتقال از راه Fecal- Oral-route باشد همچنین ممکن است انتقال به وسیله اسباب بازی صورت گیرد گاهی انتقال از راه تنفسی دیده میشود . روتاویروس تقریبا عامل 5/2 درصد کل بستری ها را تشکیل میدهد.در حدود 20 درصد افراد بالغی که از کودکان آلوده مراقبت میکنند ممکن است عفونت سیمتوماتیک مبتلا شوند . شیرخوارانی که شیر مادر مصرف میکنند خفیف تر مبتلا میشوند وباید شیر مادر تشویق گردد .روتاویروس در فصول سرد بیشتر دیده می شود ودر پائیز وبهار وفصل سرما دیده میشود اولین مرتبه به نام Winter vomiting disease نامیده شده بود.

 

دوره کمون

بین 1--- 3 روز

 

تست های تشخیصی

* تشخیص عفونت روتاویروس با تظاهرات بالینی وتست های آزمایشگاهی غیر اختصاصی ممکن نیست

Enzyme Immunoassay & Latex agglutination assay* برای جستجوی آنتی ژن روتاویروس گروه A در مدفوع ممکن است .هردوطریقه بسیار حساس اما نتایج False – positive و راکسیون های غیر اختصاصی ممکن است در نوزادان واشخاص با بیماری های زمینه ای روده ای بروز نماید

* طریقه دیگر برای تشخیص به وسیله میکروسکپ الکترونیک Electron microscopy وآزمایش مدفوع ممکن است تائید شود

* متد دیگر assay ELISA است که برای اندازه گیری IgM , IgA , IgG سرم

* طریقه دیگربرای روتاویروس کشت نسج میباشد که این متد بطور روتین انجام نمیگیرد

* روش دیگر PCR میباشد

 

درمان

درمان آنتی ویرال اختصاصی ندارد مایعات خوراکی یا تزریقی والکترولیت برای درمان دزهیدراتاسیون انجام میشود اگر دوره بیماری به علت اختلال ایمنی طولانی شود ایمونو گلوبولین تجویز میگردد

در بیماران بستری ایزولاسیون استاندارد انجام گیرد

 

اقدامات مراقبتی

اقدامات معمول برای پیشگیری انجام وسطوح با آب وصابون شستشو گردد محلول اتانول 70 درصد یا سایر مواد ضد عفونی کننده ممکن است در پیشگیری وانتقال بیماری کمک نماید.

 

واکسین Vaccines

درآمریکا در سال 1998 واکسن تتراوالان Rotashield خوراکی داده شد اما مشاهده کردند ریسک انواژیناسیون دارد ولذا درسال 1999واکسیناسیون متوقف گردید در سال 2006 واکسن پنتاوالان به نام RotaTeq( RV5 ) تهیه شد که در 3 دوز خوراکی توصیه گردید ودرسال 2008 واکسن خوراکی دیگری به نام Rotarix (RV1 ) در دودوز تهیه وتوصیه گردید هیچکدام از این دو واکسن خوراکی انواژیناسیون گزارش نشده است واکسن خوراکی روتاتک در 2-4-6 ماهگی وواکسن خوراکی روتاریکس در 2-4 ماهگی توصیه شده است در نوزادان نارس هم توصیه شده است

 

 

تاریخچه

حدود 35 سال پیش، پزشکان راجع به علت‌های اسهال – اسهالی که سالانه جان حدود 3 میلیون کودک را در جهان می‌گیرد – خیلی کم می‌دانستند.

آنها فقط می‌دانستند که باکتریها و انگل‌ها متهمان احتمالی و عامل تنها 10 تا 20 درصد کل موارد اسهال هستند، اما اینکه دقیقاً کدام ویروس‌ها متهمند، معلوم نبود. تا اینکه محققان در سال 1972 بالاخره توانستند اولین ویروس عامل اسهال را شناسایی کنند.

یک سال بعد محققان استرالیایی ویروس دیگری را کشف کردند و دریافتند که عامل اسهال‌های شدید کودکان است و چون شکل کروی و چرخ مانندی داشت آن را روتا ویروس نامیدند.

این ویروس قاتل، که شاید ‌تا به حال اسمش را هم نشنیده باشید، بیشتر از وبا آدم می‌کشد. این ویروس به تنهایی عامل اغلب مرگ‌های کودکان زیر دو سال در اثر اسهال است که تقریباً 130 میلیون کودک در جهان را در معرض خطر قرار می‌دهد. روتا ویروس سالانه بیش از 600 هزار کودک را می‌کشد!

این آمار تخمینی در کل جهان است، اما فقط در آمریکا این بیماری معمولاً 3 میلیون نفر از کودکان زیر 2 سال را مبتلا کرده و عامل نیمی‌ از بستری‌های کودکان به دلیل اسهال است. علائم این بیماری یعنی اسهال و استفراغ‌های مکرر به سرعت پیشرفت می‌کند، به طوری که اگر درمان نشود ممکن است در اثر از دست رفتن آب بدن، جان کودک را بگیرد. باورتان می‌شود؟ حتی در این دنیای پیشرفته هم اسهال می‌تواند آدم را بکشد!

البته به تازگی دانشمندان واکسنی خوراکی تهیه کرده‌اند که بر اساس تخمین سازمان بهداشت جهانی، می‌تواند آمار مرگ کودکان در اثر اسهال را تا 30 درصد کم کند. یعنی این واکسن می‌تواند سالانه جان یک میلیون کودک را نجات دهد؛ حالا بگذریم از کاهش هزینه‌هایی که بر سیستم بهداشت و درمان تحمیل می‌شود.

کودک بد اقبالی که مبتلا به این ویروس شده ممکن است حتی 20 بار در روز دچار حمله اسهال و استفراغ شود. شاید به همین علت است که اسهال روتا ویروسی، اضطراب و پریشانی واضحی در کودک و خانواده‌اش ایجاد می‌کند. اگر چه اغلب مردم (حدود 84 درصد) چیزی راجع به این گونه از اسهال نشنیده‌اند اما اغلب بچه‌ها تا 5 سالگی دست کم یکبار این عفونت را تجربه می‌کنند.

اسهال روتا ویروسی خیلی شایع است و در بهار و زمستان بیشتر هم می‌شود. علایم آن به صورت تب (که ممکن است دو سه روز طول بکشد)، اسهال آبکی و استفراغی که معمولاً با درد شدید شکم همراه است، خود را نشان می‌دهد. حتی ممکن است کودک مبتلا، سرفه و آبریزش بینی هم داشته باشد.

با این حال گاهی هم هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهد، بخصوص در بزرگترها! گاهی از دست رفتن آب بدن به قدری شدید است که کودک را دچار تشنگی، تحریک‌پذیری، چشمان گود رفته، خشکی دهان و زبان، خشکی پوست و کم شدن ادرار می‌کند. به طوری که ساعتها پوشک بچه خشک باقی می‌ماند. اگر نگران‌تان نمی‌کند بد نیست بدانید کم آبی شدید بدن حتی ممکن است منجر به التهاب کشنده مغز شود.

اسهال ویروسی به شدت مسری است، چرا که ویروس عامل آن می‌تواند هفته‌ها در آب، تا 4 ساعت روی پوست و حتی ممکن است به صورت معلق در هوا یا روی وسایل باقی بماند تا وقتی که شرایط انتقالش به بدن فراهم شود. روتا ویروس از طریق غذا یا آب آلوده به مدفوع (قبل و بعد از شروع علایم ) از فرد آلوده به سالم منتقل می‌شود. فکر کنید تنها کافی است کودک دست خود را در دهانش کند، دستی که با اسباب بازی آلوده تماس داشته و آن وقت است که به همین راحتی مبتلا می‌شود.

معمولاً وقتی این اتفاق می‌افتد که کودک فراموش می‌کند دست‌های خود را قبل از غذا خوردن و بعد از رفتن به توالت بشوید. گاهی هم مراقبین کودک فراموش می‌کنند که بعد از تعویض پوشک بچه‌ها دست‌های خود را بشویند و همین بی‌توجهی کودک را بیمار می‌کند.

 

پیشگیری بهتر از درمان

شستن مرتب دست‌ها – که این همه شما را به آن توصیه می‌کنیم – بهترین راه برای پیشگیری از انتقال این بیماری به دیگران است. کودکان مبتلا باید در خانه مانده و استراحت کنند تا اسهال شان کاملاً خوب شود وگرنه ممکن است کودکان دیگر هم در مهد کودک بیمار شوند.

با وجود رعایت تمام این نکات بهداشتی باز هم احتمال ابتلای کودک به این ویروس وجود دارد چون روتا ویروس می‌تواند مدت‌های طولانی در محیط زنده بماند. جالب است بدانید محققان متوجه شدند کودکانی که برای چندمین بار به این بیماری مبتلا می‌شوند، نوع خفیف‌تر بیماری را تجربه می‌کنند. به همین علت هم به فکر تهیه واکسن برای پیشگیری از این نوع اسهال، افتادند.

خوشبختانه این فکر هم به نتیجه رسید و واکسن از آزمایشات سربلند بیرون آمد. البته دانشمندان هنوز مشغولند تا واکسنی ارزان‌تر و با پوشش بهتری ارائه کنند، اما انجمن بیماری‌های کودکان در آمریکا توصیه می‌کند شیرخواران در سنین 2، 4 و 6 ماهگی 3 دوز واکسن خوراکی روتا ویروس را دریافت کنند. این واکسن که Rota Teq نام دارد می‌تواند تا 75 درصد جلوی این عفونت را گرفته و تا 98 درصد از نوع شدید بیماری کم کند. به همین علت مسئولان بهداشتی انگلستان هم آن را به عنوان برنامه واکسیناسیون کشوری توصیه کرده‌اند.

بدون شک وقتی کودکی دچار چنین اسهالی بخصوص از نوع شدیدش- که ممکن است به 20 بار در روز برسد- می‌شود، والدین نگران شده و می‌خواهند بیشترین تلاش را برای بهبودی او بکار بگیرند. اما متأسفانه گاهی به دلیل بی‌اطلاعی اقداماتی می‌کنند که به ضرر کودک تمام می‌شود. مثلاً مادر نباید از دادن شیر خود به کودک اسهالی خودداری کند. شیر مادر برای کودک اسهالی مانند دارو عمل می‌کند.

بهتر است به این نکته توجه داشته باشید که اسهال اگر چه علامت بیماری است اما یک موهبت است که باعث دفع عامل عفونت از بدن می‌شود. بنابر این در زمان اسهال شدید بهترین راه برای نجات کودک این نیست که داروهای بند آورنده اسهال – آن هم سر خود – به او بدهید. بلکه درست این است که آنقدر مایعات به او بخورانید که کم آبی بدنش جبران شود. خوشبختانه محلول‌های آماده او- آر- اس (که بهترین درمان برای اسهال است) در تمام داروخانه‌ها بدون نسخه در دسترس است.

اگر هم نمی‌تواند چیزی بخورد و زیاد استفراغ می‌کند، ابتدا حجم کمتری از مایعات را در فواصل کم به او بدهید. اگر باز هم نتوانست آن را تحمل کند، طبق توصیه پزشک از راه تزریق سرم کمبود آب بدن جبران می‌شود.

تنها لازم است که شما متوجه بوده و کودک را سریع نزد پزشک ببرید. بد نیست دوباره تاکید کنیم که تنها درمان شناخته شده برای روتاویروس در حال حاضر، تأمین آب و املاح از دست رفته بدن است و آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ نقشی در درمان این بیماری ندارند. پس، از دادن آنتی بیوتیک بدون اطلاع پزشک خود داری کنید. بهتر است بدانید اگر پزشک لازم بداند برای افتراق این اسهال از اسهال‌های میکربی و انگلی، آزمایش کشت مدفوع از کودک می‌گیرد؛ مصرف آنتی بیوتیک ممکن است نتیجه آزمایش راهم مخدوش کند.

 

تایید واکسن جدید ضد روتاویروس

سازمان غذا و داروی آمریکا یک واکسن خوراکی دیگر را برای پیشگیری از روتاویروس تایید کرد. روتاویروس عفونتی است که سبب اسهال و استفراغ در کودکان می شود.

واکسن روتاریکس (Rotarix) به شکل مایع بوده و در دو دوز به نوزادان سنین 6 تا 24 هفته تزریق می شود.

به طور تخمینی روتاویروس سالانه در حدود دو میلیون و هفتصد هزار مورد گاستروآنتریت در کودکان آمریکایی ایجاد می کند که حدود 55 تا 70 هزار نفر از این کودکان مجبور به بستری شدن در بیمارستان می شوند. بین 20 تا 60 مورد مرگ در سال به این عفونت نسبت داده می شود. FDA در آخرین اطلاعیه خود اعلام کرد، بدون واکسیناسیون تقریباً هر کودک آمریکایی تا سن 5 سالگی حداقل یک بار به این عفونت مبتلا می شود.

FDA خاطر نشان کرد، گونه های روتاویروس بسیاری وجود دارند. واکسن جدید بدن را در مقابل گاستروآنتریت روتاویروسی که به وسیله G1، G3، G4 و G9 ایجاد می شود مصون نگه می دارد.

«این واکسن گزینه دیگری را برای مبارزه با این بیماری بالقوه شدید و کاهش شیوع آن که بسیاری از کودکان را مبتلا می کند فراهم کرده است.»

 

 

در بررسیای که بیش از 24 هزار نوزاد را در برداشت، روتاویروس در پیشگیری از موارد شدید و خفیف گاستروآنتریت ایجاد شده با روتاویروس در طی 2 سال اول زندگی موثر عمل کرد. FDA اعلام کرد، شایع ترین واکنش های جانبی گزارش شده در طول بررسی های بالینی بی قراری و تحریک پذیری کودک، سرفه، آبریزش بینی، تب، از دست دادن اشتها و استفراغ هستند.

روتاویروس به وسیله کمپانی داروسازی گلاسکواسمیت کلاین بلژیک ساخته می شود.

در سال 1999 یک واکسن روتاویروس متفاوت از یک کمپانی دیگر به علت ارتباطش با افزایش خطر بروز intussusception یا تاخوردن روده به صورت داوطلبانه از بازار دارویی ایالات متحده جمع آوری شد. این عارضه می تواند منجر به انسداد روده ای شود که تهدیدکننده حیات است. intussusception در کودکانی که واکسینه نشده اند نیز رخ می دهد اما به منظور اطمینان از عدم افزایش خطر intussusception به وسیله روتاریکس، گلاسکواسمیت کلاین بیش از 63 هزار نوزاد را بررسی کرد.

در این پژوهش در مقایسه با گروه پلاسبو (31552 نوزاد)، هیچ گونه افزایشی در خطر بروز intussusception در کودکان دریافت کننده روتاریکس (31673 نوزاد) مشاهده نشد. در بررسی intussusception، افزایش شیوع تشنج و مرگ ناشی از پنومونی در دریافت کنندگان روتاریکس مشاهده شد اما این حوادث در پژوهش های دیگری که به وسیله کارخانه انجام شد رخ نداد.

اگرچه متصدیان FDA به این نتیجه رسیده اند که اطلاعات موجود ارتباط میان وقوع این عوارض جانبی و واکسن را ثابت نمی کند، از گلاسکواسمیت کلاین خواسته اند که پس از ورود واکسن به بازار دارویی بررسی های ایمنی با حضور بیش از 40 هزار نوزاد را انجام دهد تا اطلاعات ایمنی کافی فراهم شود.

تایید این واکسن جدید به وسیله FDA هم زمان با انتشار نتایج یک آزمایش بالینی از یک واکسن روتاویروس خوراکی دیگر در نوزادان آمریکای لاتین بود.

نتایج این پژوهش نشان داد که تجویز دو دوز این واکسن در طی دو هفته اول زندگی تا دو سال علیه گاستروآنتریت روتاویروسی شدید موثر است.

در بررسی فاز ІІІ دوسوکور کنترل شده با پلاسبو 15183 نوزاد سالم از 10 کشور حضور داشتند. این کودکان به صورت تصادفی برای دریافت دو دوز خوراکی از واکسن RIX4414 یا یک پلاسبو انتخاب شدند.

این کودکان تا 2 سالگی پایش شدند. در طی این زمان 32 نفر از 7205 کودک (0.4 درصد) گروه واکسن به گاستروآنتریت روتاویروسی شدید مبتلا شدند و در مقابل این رقم برای کودکان گروه پلاسبو 161 نفر از میان 7081 کودک (2.3 درصد) بود.

اثربخشی واکسن در مقابل گونه روتاویروس نوع وحشی G1 80.5 تا 82.1 درصد، علیه گونه های ؟pooled غیر G1 77.5 درصد و علیه گونه های pooled غیر G1 p(8) 80.5 درصد بود. اثربخشی واکسن در مواردی که بستری شدن در بیمارستان به علت گاستروآنتریت روتاویروسی بود 83 درصد و برای بستری های به واسطه اسهال به هر علت 39.3 درصد ارزیابی شد.

این یافته ها در شماره 5 آوریل مجله لانست منتشر شدند.

پروف میگول ریان و همکارانش از مرکز علوم بیوپزشکی دانشگاه شیلی معتقدند: «انتظار می رود وارد کردن این واکسن در برنامه واکسیناسیون کودکان بتواند در سراسر جهان بار ناشی از بیماری روتاویروس را به میزان زیادی کاهش دهد.»

پروف کیت گرین وود از آزمایشگاه بیماری های عفونتی کودکان کوینزلند در بیمارستان سلطنتی کودکان و دانشگاه کوینزلند در بریزبین استرالیا نیز تفسیری در رابطه با این بررسی منتشر کرد.

او در این تفسیر می نویسد سازمان بهداشت جهانی منتظر اطلاعات ایمنی این واکسن از کشورهای فقیر آفریقا و آسیا است. شایان ذکر است که تنوع گونه ای روتاویروس در این کشورها بسیار بیشتر بوده و سالانه 413 هزار مرگ ناشی از روتاویروس در این کشورها رخ می دهد در حالی که این رقم در کشورهای آمریکای لاتین 15 هزار و در اروپا 200 است.»

 

References

1- Textbook of Pediatric Infectious Diseases 6^th Edition Feigin & Cherry 2009

2- Red Book ATLAS 20007

3 – Immunizations Infectious Diseases 20006

4 – Clinical use of Pediatric Diagnostic tests 2003

5 – RED BOOK Report of the committee on infectious diseases 2009