مرکز دانلود خلاصه کتاب و جزوات دانشگاهی

لوپوس

لوپوس بیماری سیستم ایمنی بدن است که میتواند قسمتهای مختلفی از بدن رادرگیر کند، شامل : پوست،مفاصل ، قلب ، ریه ، خون،کلیه ها و مغز.

بیمارى لوپوس اریتماتوى منتشر SLE که به اختصار لوپوس نامیده میشود از دسته بیمارى هاى خود ایمنى است . لغت " منتشر " بدین معنى است که این بیمارى قادر است قسمت هایى از بدن را درگیر سازد ." اریتماتو " به معنى قرمز رنگ است که بخاطر هاله قرمز رنگ روى پوست گونه ها به این نام گذاشته شده است .

سیستم ایمنی بدن به صورت طبیعی،آنتی بادیهایی* دارد که این آنتی بادی ها علیه ویروس ها ودیگر مواد خارجی عمل میکنند.این موادخارجی درواقع بعنوان آنتی ژن * عمل می کنند و اختلالات سیستم ایمنی بدن راسبب می شوند دربیماری لوپوس درواقع سیستم ایمنی نمی تواند فرقی بین ماده خارجی و سلول ها و بافت خود بدن بگذارد،درنتیجه به بافت خودی حمله می کند . این روند دلیل التهاب و درد و صدمه، در قسمتهای مختلف بدن است .

کلمهء " لوپوس" که در زبان لاتین به معنى گرگ است ، در قرن هیجدهم براى توصیف تظاهرات پوستى گوناگون لوپوس بکار برده شد، به این علت که هاله قرمز رنگ روى گونه ها ظاهرى شبیه به محل گاز گرفتگى گرگ ایجاد میکند .

علائم شایع این بیماران درد و تورم مفصلی است که بیشتر مفاصل کوچک درگیر می‌شوند. این دردها ممکن است مداوم و یا گذرا باشند. در کنار این دردها ضایعات پوستی در بیماران ایجاد می‌شود به این صورت که بیماران وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، پوست صورتشان قرمز رنگ می‌شودوضایعات شبیه بال پروانه ممکن است روی گونه‌ها و پل بینی ایجاد شود. زخم‌هایی هم در دهان این بیماران ایجاد می‌شود، علاوه بر اینکه این بیماری همراه با ریزش مو هم هست. علائم خستگی، تب با علت نامشخص و کاهش وزن هم ممکن است در این افراد ایجاد می‌شود.

 

انواع لوپوس

چهار نوع لوپوس داریم :

1. پوستی Discoid Lupus Erythematosus )DLE) : یک بیمارى مزمن پوستى است که در صد کمى از آنها مبتلا به SLE نیز هستند و بقیه فقط مشکل پوستى دارند.

2. لوپوس منتشر Systemic

3. دارو یی Drug – Induced : بیمارى است با علائم مشابه لوپوس که در اثر مصرف بعضى داروها ایجاد میگردد و با قطع (تذکر: قطع این بعضى از داروها باید توسط پزشک باشد ) دارو بر طرف میشود. در این بیمارى آنتى بادیهایى تولید میشود که بجاى عمل کردن بر علیه باکتریها ، بر علیه سلولهاى بدن فرد وارد عمل میشوند . حاصل عملکرد آنتى بادیها بر علیه سلولهاى بدن تولید کمپلکس هاى ایمنى است که با گردش در جریان خون و رسوب در بافت هاى مختلف سبب تخریب بافت ها میگردند.

اگر چه لوپوس یک بیمارى چند ارگانى ( مولتى سیستم ) است که ارگان هاى مختلف بدن را میتواند درگیر سازد ، بیشتر بیماران به فرم هاى شدید بیمارى مبتلا نمیشوند.

سیر بیمارى به صورت دوره هاى عود و بهبود میباشد . درگیرى شدید ارگان هاى حیاتى ( کلیه ، قلب ، ریه ، مغز ) نادر است و بیشتر بیماران زندگى عادى خواهند داشت .

4. نوزادی – جنینی Neonatal Lupus: یک بیمارى نادر است که نوزادان به ان مبتلا میشوند و با علائم پوستى ، قلبى و کاهش پلاکت هاى خون تظاهر میکند .

 

بیماران مبتلا به لوپوس به مطلب زیر توجه بیشترى کنند که :

لوپوس یک بیماری خود ایمن مزمن و جزء دسته بیماری‌های روماتولوژیکی است. در این بیماری سیستم ایمنی با علت نامشخصی علیه خود بدن فعال می‌شود.همچنین اکثر بیماران لوپوس درگیری‌های ارگانیک خفیفی دارند و اطلاع‌رسانی به آنها در مورد اینکه ممکن است ارگان‌های مهم‌شان هم درگیر شوند، مهم است. البته نه از این نظر که فکر کنند به این مشکل مبتلا می‌شوند بلکه از این نظر که به فکر باشند اگر علامتی داشتند، زودتر به پزشک مراجعه کنند و ارتباط نزدیکی با پزشک داشته باشند تا بیماری‌شان به مرحله غیرقابل درمانی نرسد. در سال‌های گذشته طول عمر بیماران خیلی کمتر بود ولی الان اگر بیماری خوب تشخیص داده و یا درمان شود بیمار طول عمر خوب و طبیعى دارد .

 

توضیح آنتى بادى و آنتى ژن:

*آنتى بادى ( پادتن): نوع خاصى از پروتئین خون که در بافت لنفویید در پاسخ به حضور آنتى ژن( پادگن) خاصى تولید میشود و درپلاسما به گردش در میاید تابه پادگن (آنتى ژن) حمله ور شودو آن را بى زیان وضرر سازد. تولید پادتن هاى ( آنتى بادى هاى )ویژه در برابر آنتى ژن هاى متنوعى چون باکترى هاى مهاجم ، دانه هاى گرده ى استنشاق شده و گویچه هاى سرخ بیگانه ، هم مبناى ایمنى و هم آلرژىاست . رد بافت یا اندام به دنبال پیوند زدن نیز ناشى از تشکیل آنتى بادى است . از لحاظ شیمیایى ، آنتى بادى ها پروتئین هایى از نوع گلوبولین هستند ؛ آنها را طبق ساختار و کارکردشان رده بندى میکنند( ایمونوگلوبولین ).

* آنتى ژن ( پادگن ) : هر ماده یى که بدن آن را بیگانه یا بالقوه خطرناک تلقى کند و بر ضد آن پادتن( آنتى بادى) بسازد . آنتى ژن ها معمولا پروتئین هستند ، ولى مواد ساده ، حتى فلزات ،ممکن است با پروتئین هاى بدن ترکیب شده آنها را تغییر دهند و آنتى ژن شوند.

 

نشانه های بيماری لوپوس:

نشانه های بيماری در افراد مبتلا به لوپوس متفاوت است، به طوری در که بعضی از افراد فقط يک سيستم بدن مثلا پوست يا مفصل درگير می شود و در بعضی از بيماران نشانه های بيماری ممکن است در قسمت های ديگر بدن هم ظاهر شود.

 

نشانه های شايع لوپوس عبارتند از:

1- درد و تورم مفاصل: معمولا مفاصل کوچک دست و گاهی بقيه مفاصل، دچار التهاب به صورت درد و تورم و احساس خشکی در صبح می شوند. التهاب مفصل می تواند به صورت متناوب باشد يعنی بيايد وبرود. وجود علائم التهاب در مفصل نشانه فعال بودن و يا عود بيماری است. معمولا علائم مفصلی با کنترل بيماری به طور کامل برطرف می شود و آسيب مفصلی بر جای نمی گذارد. درصد کمی از بيماران (کم تر از 10 درصد) ممکن است علائم مفصلی به مدت طولانی تر بماند، که در اين بيماران معمولا همزمانی روماتيسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) و لوپوس مطرح می شود. همچنين اگر بيمار لوپوسی دچار درد مفصلی مکانيکی (درد موقع فعاليت) در يک مفصل به خصوص مفصل ران شد، بايد حتما عارضه استخوانی بيماری لوپوس (يعنی نکروز استخوان) مورد بررسی قرار گيرد. به همين دليل به بيماران لوپوسی توصيه می شود در صورت وجود هرگونه علامت مفصلی حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نماید.

 

2- تظاهرات پوستی (راش): يکی ازعلائم مشخصه لوپوس، تظاهرات پوستی (راش) است، بخصوص که بر روی گونه ها و بينی ظاهر می شود و آن را به پروانه تشبيه می کنند. اين راش ها ممکن است در مناطق ديگر پوست مانند صورت، گوش، شانه، بازو، دست و هر قسمتی از پوست که در معرض نور آفتاب قرار بگيرد هم ظاهر شود. بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند و به همين دليل غالبا راش های پوستی بعد از اينکه بيمار در معرض نور آفتاب قرار گرفت ظاهر شده و يا اينکه شدت می يابند. راش های پوستی معمولا نشان دهنده فعاليت بيماری و يا عود می باشند. بيماران لوپوسی در صورت بروز هرگونه راش پوستی بايد به روماتولوژيست خود مراجعه نمايند.

 

3- زخم دهان: تعدادی از بيماران لوپوسی در زمان فعاليت بيماری، دچار زخمهای دهانی به خصوص در سقف دهان می شوند. اين ضايعات ممکن است بدون درد باشد به طوری که فقط پزشک در معاينه آن را پيدا کند.

 

4- حساسيت به نور: بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند، به طوری که با قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دچار راش قرمز رنگ در مناطق در معرض می شوند و اين راش ها چندين ساعت تا چند روز باقی می مانند. همچنين نور خورشيد می تواند ضايعات پوستی را تشديد نمايد. توصیه می شود بیماران مبتلا به لوپوس درمعرض نورخورشید قرار نگیرند و زمانی که شدت نور آفتاب زیاد است، از منزل خارج نشوند.

 

5- ريزش مو: بيماران لوپوسی معمولا در زمان فعاليت بيماری دچار ريزش مو می شوند. اين نوع ريزش مو به صورت منتشر است و با کنترل بيماری برطرف می شود. اما تعدادی از بيماران مبتلا به ضايعات پوستی مزمن به نام ديسکوئيد در پوست سر می شوند، که با توجه به اينکه اين ضايعات ضمائم پوست را از بين می برند، ريزش موی موضعی ناشی از اين ضايعات قابل برگشت نمی باشد.

 

6- خستگی: خستگی از علائم شایع بيماری لوپوس می باشد و در اکثر بیماران دیده می شود. از آنجا که خستگی در اثرعوامل دیگر نیز ایجاد می شود،توصيه می شود در صورت احساس خستگی بيش از حد، حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نمایند.

 

7- تب: تب می تواند از علائم عود بيماری باشد. وجود هرگونه تب غير قابل توجیه در بيمار لوپوسی نياز به بررسی از نظر عود بيماری دارد. همچنين تب ممکن است ناشی از وجود عفونت در بيمار باشد، که خود عفونت نيز می تواند باعث عود بيماری گردد. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تب به پزشک روماتولوژيست خود مراجعه نمائيد.

 

8- درد قفسه سينه: التهاب پرده های اطراف ريه و قلب می تواند منجر به درد قفسه سينه شود، که معمولا اين درد با تنفس و سرفه تشديد می شود. درد قفسه سينه ممکن است در اثر عوامل ديگر مانند آمبولی ريه ( گير کردن لخته خون در عروق ريه)، عفونت ريه، و يا حوادث قلبی باشد. بنابراين توصيه می شود درصورت بروز هرگونه درد قفسه سينه با پزشک روماتولوژيست خود مشورت کنيد.

 

9- درد و ضعف عضله: بيماری لوپوس در زمان فعاليت، معمولا ضعف خفيف عضله و مختصر افزايش آنزيمهای عضله ايجاد می نمايد، که با کنترل بيماری برطرف می شود. ضعف عضله به صورت اختلال در بلند شدن از زمین یا بالا رفتن از پله خود را نشان می دهد. توصیه می شود در صورت وجود ضعف عضله، حتماً به پزشک روماتولوژیست خود مراجعه نمایید.

 

10- ورم ساق پا و يا دور چشم: تعدادی از بيماران لوپوسی در سير بيماری دچار درگيری کليه می شوند. درگيری کليه معمولا بدون علامت می باشد، و پزشک در طی بررسی روتين با انجام آزمايش ادرار متوجه آن می شود. اما در مواردی که درگيری کليه شديد تر باشد ممکن است بيمار دچار علائمی مانند ورم ساق پا و گاهی ورم زیر چشم شود. همچنين افزايش فشار خون نيز يکی از علائم درگيری کليه می باشد.

 

11- سردرد: درگيری مغز در بيمار لوپوسی می تواند منجر به بروز سردرد شود. سردرد ناشی از لوپوس معمولاً شدید می باشد و با سردردهای قبلی بیمار متفاوت است و به مسکن جواب نمی دهد. سردرد می تواند به علت میگرن، افسردگی و اضطراب نیز باشد است. توصیه می شود در صورتی که سردرد جدید یا شدید ایجاد شد، هر چه سریعتر به متخصص روماتولوژی خود مراجعه نمائید، تا بررسی های لازم به عمل آید.

 

12- تشنج-علائم روانی: تشنج ممکن است از علائم فعاليت بيماری لوپوس باشد. همچنين تشنج می تواند در اثر ضايعات قديمی مغزی نيز ايجاد شود. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تشنج حتما به اورژانس بيمارستانی که روماتولوژيست دارد مراجعه نمائيد. یکی دیگر از تظاهرات بیماری لوپوس علائم روانی می باشد.در صورت ایجاد علائم روانی به متخصص روماتولوژیست خود مراجعه نمائید تا بررسی های لازم به عمل آید.

 

نکته مهم :

ازآنجائیکه بعضی از درمانها سبب عوارض جانبی می شوند،مهم است که به پزشک هر گونه علامتی را اطلاع دهید و همچنین مهم است که بدون اجازۀ پزشک مصرف دارو هایتان را قطع نکرده یا تغییر ندهید و یا خود سرانه دارویى را شروع نکنید .

پس مهم این است که بیمار به پزشک اعتماد کند و بداند که پزشک تمامی عوارض این بیماری و عوارض درمان ها را می‌داند.

بیماران مبتلا به نفریت لوپوسى " لوپوس با درگیرىکلیه " بایستى جداً از مصرف خودسرانه انواع مسکن ها جهت پیشگیرى از نارسایى کلیه پرهیز نمایند .

بیماران با داشتن اطلاعات مفید از بیماری خود و پیگیری منظم زیر نظر پزشک معالج خود میتوانند زندگی ای همانند افراد سالم داشته باشند و از زندگی خود لذت ببرند .

 

توجه داشته باشید :

تشخیص بیماری لوپوس سخت است و از شخصی به شخص دیگر فرق می کند و دوران خاموشی و بیداری دارد و علائم آن می تواند تقلیدی از بیماری های دیگر باشد .

خیلی مهم است که علائم لوپوس رابدانید و آگاه باشید که در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید یا نه.

باید به این نکته توجه داشته باشیم که به دلیل پیشرفت در تشخیص زودهنگام ومدیریت صحیح در کنترل بیماری ، بیشتر بیماران زندگی معمولی راادامه می دهند.

از آنجا که بیمارى لوپوس یک بیمارى خودایمن و مزمن مى باشد و دوره هاى فعالیت بیمارى درافراد بیمار مبتلا به لوپوس یکسان نیست ، آگاهى بیمار و اطرافیان او از چگونگى روند بیمارى به بهتر شدن زندگى بیمار و سودمند تر شدن پیامد درمان ها کمک ارزنده اى مى نماید . آشنایى بیماران درگیر با بیمارى لوپوس، با یکدیگر و در میان گذاردن آگاهى ها و دستاوردهاى هر یک از آنان بایکدیگر در بهبود زندگى آنان کمک شایانى است وهمینطور اطمینان از اینکه در صورت دریافت درمان کامل و موثر ، میتوانند مانند افراد سالم ، زندگى معمولى خود را داشته باشند .

 

 

درمان لوپوس

لوپوس درمان نمیشود بلکه کنترل و مدیریت میشود. بیماران باید بطور مرتب به پزشک مراجعه کنند و تحت نظر باشند. پزشک معالج برحسب وضعیت بیماری نوع درمان ها را بطور مرتب تغییر میدهد. مهمترین اقدامات درمانی در لوپوس عبارتند از:

داروهای ضد التهاب : داروهای ضد التهاب مثل ایندومتاسین، بروفن، سلکسیب، پیروکسیکام، ملوکسیکام، مفنامیک اسید، ناپروکسن و یا مفنامیک اسید هستند که درد مفاصل و عضلات بیمار را کاهش میدهند

هیدروکسی کلروکین Hydroxychloroquine : در درمان ضایعات پوستی، احساس خستگی و درد مفاصل بکار برده میشود. بعد از شروع مصرف این دارو اثر آن معمولا پس از 12-6 هفته ظاهر میشود. ممکن است لازم شود این دارو برای مدت های طولانی مصرف شود. گاهی اوقات این دارو روی چشم اثر نامطلوب دارد پس بیمارانی که این دارو را مصرف میکنند باید معاینه چشم پزشکی شوند.

کورتیکوستروئید : مصرف کورتیکوسترویید یا کورتن در موارد شدید بیماری است.

داروهای ضعیف کنند سیستم ایمنی : مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و میکوفنولات در بعضی از مبتلایان به لوپوس مصرف میشوند. این داروها سیستم دفاع ایمنی بدن را تضعیف میکنند و مصرف آنها احتمال بروز عفونت در بیماران را بیشتر میکند.

بیماران مبتلا به لوپوس ممکن است به علت مصرف کورتن دچار نکروز سر استخوان ران شوند. این نکروز ممکن است نیاز به عمل جراحی دکمپرشن یا در موارد پیشرفته نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشد.

بیماران مبتلا به لوپوس باید تا حد ممکن از تابش نور خورشید دوری کنند چون آفتاب موجب تشدید بیماری آنها میشود. این بیماران باید بسیار بیش از دیگران مراعات کنند تا دچار عفونت در جایی از بدن نشوند و از تماس با بیماران عفونی اجتناب کنند. در حالت شدید بیماری بارداری برای بیمار توصیه نمیشود و مصرف بعضی از داروهای ضد بارداری هم برای این بیماران مضر است.

 

بارداری در لوپوس

زنان باردار مبتلا به SLE در معرض خطر هستند. این بارداری نیاز به نظارت تعاملی به طور کلی توسط یک روماتولوژیست ماهر همراه با یک متخصص زنان در حاملگی های پر خطر می باشد. زنان مبتلا به SLE که باردار هستند در دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان نیاز به مراقبت نزدیک دارند که شامل نظارت بر جنین توسط پزشک متخصص زایمان در دوران بارداری و بعد از بارداری می باشد.

در این زنان خطر ابتلا به سقط جنین ( سقط ) افزایش می یابد و ممکن است SLE در دوران بارداری شعله ور شود. حضور آنتی بادی های فسفولیپید مانند ( آنتی بادی های کاردیولیپین یا ضد انعقاد) در خون می تواند زنان را در معرض خطر سقط جنین قرار دهد. آنتی بادی های کاردیولیپین با گرایش به لخته شدن خون در ارتباط است.

زنان مبتلا به SLE که آنتی بادی های کاردیولیپین یا ضد انعقاد لوپوس دارند ممکن است در دوران بارداری برای جلوگیری از سقط جنین از داروهای رقیق کننده خون ( آسپرین با یا بدون هپارین ) استفاده شود سایر درمان های گزارش شده استفاده از گاماگلوبولین وریدی برای زنانی که سابقه سقط جنین زودرس داشته اند می باشد

زنان بارداری که یک رویداد لخته شدن خون قبلی داشته اند ممکن است با ادامه مصرف داروهای رقیق کننده خون برای شش تا 12 هفته در طول و بعد از بارداری، خطر ابتلا به لخته شدن خون در ارتباط با حاملگی را کاهش می دهد. Plaquenil در حال حاضر مشخص شده است برای استفاده در درمان SLE در دوران بارداری بی خطر است . کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون، هم با خیال راحت برای لوپوس در دوران بارداری استفاده می شود.

 

نفریت لوپوسی

لوپوس اریتماتوی سیستمیک ( SLE یا لوپوس ) یک بیماری خود ایمنی است. این به این معنی است که یک مشکل با سیستم ایمنی بدن بوجود آمده است.

در حالت نرمال سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت و یا مواد مضر به محافظت از بدن کمک می کند. اما در بیماران مبتلا به یک بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن نمی تواند تفاوت مواد مضر و سالم را تشخیص دهد در نتیجه، سیستم ایمنی بدن به سلول ها و بافت سالم حمله می کند.

SLE ممکن است به بخش های مختلف کلیه ها آسیب برساند و منجر به نفریت بینابینی، سندرم نفروتیک و GN غشایی شود این ممکن است به سرعت نارسایی کلیه را بدتر کند.

از هر 10000 نفر در حدود 3 نفر نفریت لوپوس دارند. در کودکان مبتلا به SLE، در حدود نیمی به نوعی درگیری کلیه داشته اند.

در زمانی که نفریت لوپوس تشخیص داده می شود. بیش از نیمی از بیماران علائم دیگری از SLE را ندارند.

 

 

علائم نفریت لوپوسی

نشانه های نفریت لوپوس عبارتند از: ( خون در ادرار، ظاهر کف آلود ادرار، فشار خون بالا، تورم هر منطقه از بدن )

 

تشخیص نفریت لوپوسی

یک معاینه بالینی، نشانه هایی از کاهش عملکرد کلیه با تورم ( ادم ) بدن را نشان می دهد. فشار خون ممکن است بالا باشد. وقتی دکتر به قلب و ریه ها گوش می دهد. صداهای غیر طبیعی ممکن است شنیده می شود تست های که ممکن است انجام شود

عبارتند از ( تیتر ANA، BUN و کراتینین، CRP، ESR، آنتی بادی DNA دو رشته ای ( anti ds DNA )، تعیین محدوده کمپلمان ( C3, C4, CH50 )، تجزیه شیمیایی ادرار، پروتئین و کرانینین ادرار 24 ساعته و بیوپسی کلیه که برای تشخیص نفریت لوپوس استفاده نمی شود، اما برای تعیین درمان مناسب است.

 

درمان نفریت کلیوی

هدف از درمان بهبود عملکرد کلیه و به تاخیر انداختن نارسایی کلیه است.

داروها ممکن است شامل کورتیکواستروئیدها و یا دیگر داروهایی که azathioprine سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند مانند cyclophosphamide سیکلوفسفامید، mycophenolate mofetil یا آزاتیوپرین azathioprine باشد.

در سال های اخیر (CellCept) mofetil mycophenolate به عنوان یک داروی موثر برای لوپوس استفاده می شود، به خصوص هنگامی که لوپوس با بیماری کلیوی در ارتباط باشد Cellcept در معکوس کردن بیماری لوپوس کلیوی فعال ( بیماری لوپوس کلیه ) و در حفظ بهبودی پس از آن مفید است اگر درمان کلیه شکست بخورد و کلیه نارسا شود ممکن است

برای کنترل علایم نارسایی کلیه نیاز به دیالیز باشد بعضی اوقات پیوند کلیه توصیه می شود. افراد در لوپوس فعال نباید پیوند شوند چرا که این بیماری در موارد لوپوس فعال می تواند در کلیه پیوند شده نیز رخ دهد. و در مرحله ای بیماری خاموش است پیوند انجام می شود و کلیه پیوندی به ندرت نارسا می شود. درمان کلیه پیوند شده همان داروهایی می باشد که فرد مبتلا به بیماری لوپوس مصرف می کند.

 

 

سرانجام بیماری لوپوس

عاقبت افراد مبتلا به SLE در سال های اخیر رو به بهبود است. بسیاری از مردم با SLE و نشانه های خفیف به خوبی افراد سالم زندگی می کنند و بستگی به شدت بیماری دارد بسیاری از زنان با SLE می تواند باردار و تولد کودکی سالم داشته باشند.

به احتمال زیاد برای زنانی که درمان مناسب دریافت کنند و مشکلات جدی قلبی یا کلیوی ندارد نتیجه خوب است. با این حال، وجود آنتی بادی های SLE خطر سقط جنین را افزایش می دهد

 

تغذیه در لوپوس

[سیزیجات و میوه های تازه برای لوپوس خوب است] هیچ رژیم غذایی خاصی برای لوپوس (علارقم ادعاهای متعدد در اینترنت و مجلات وجود ندارد. به طور کلی، شما باید سعی کنید یک رژیم غذایی مغذی، متعادل و متنوع که حاوی مقدار زیادی از میوه ها و سبزیجات، غلات کامل و مقدار متوسط از ( گوشت ، مرغ و ماهی تازه ) باشد. داشته باشید.

از خوردن یونجه اجتناب کنید زیرا به علت اسید آمینه l-cansvanine موجود در آن سبب فعال شدن بیماری می شود.

کورتیکواستروئیدها می تواند سطح فشار خون، کلسترول و چربی در خون را افزایش دهند لذا اگر شما استروئید مصرف می کنید باید چربی و نمک در رژیم غذایی خود را محدود کنید.

استروئیدها همچنین می توانند باعث ایجاد یا بدترشدن پوکی استخوان شوند، که یک بیماری است که در آن استخوان شکننده شده و احتمال بیشتری برای شکستن دارد. اگر شما پوکی استخوان دارید باید هر روز غذاهای غنی از کلسیم مصرف کنید. مانند (سبزیجات برگ دار با رنگ سبز تیره ( اسفناج، کلم بروکلی )، شیر، پنیر، ماست یا مکمل های کلسیم حاوی ویتامین D مصرف کنید.

اگر شما دارای تورم هستید باید مقدار نمک را کاهش و از مصرف غذاهای فراوری شده پرهیز کنید.

در موارد داشتن التهاب در بیماری لوپوس، اسیدهای چرب امگا 3 دارای اثرات بالقوه بر التهاب می باشند ( ماهی، آجیل، روغن دانه کتان، کانولا روغن زیتون و سبزیجات سبز برگ دار ) منابع اسیدهای چرب امگا 3 می باشد. که در تولید ترکیبات ضد التهابی ( پروستوگلاندین ها ) موثر هستند.

چربی های اشباع ، از سوی دیگر می تواند سطح کلسترول را بالا ببرد و ممکن است به ایجاد التهاب کمک کند. لذا باید محدود شوند. منابع از چربی های اشباع شامل (غذاهای سرخ شده، محصولات پخته تجاری، گوشت قرمز، چربی حیوانی، گوشت فرآوری شده و لبنیات پرچرب ( پنیر، کره، بستنی و شیر پرچرب ) محدود شوند.

خوردن غذاهای سرشار از کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوان مهم است. هنگام خرید محصولات لبنی، آنهایی که کم چرب و یا بدون چربی هستند انتخاب کنید. شیر 1% یا 1.2 % و ماست و پنیر کم چرب و کم نمک را انتخاب کنید. اگر با خورن شیر مشکل دارید به جای شیر می توانید از شیر فاقد لاکتوز، شیر سویا یا شیر بادام استفاده کنید.

رژیم غذایی دارای آنتی اکسیدان بالا و اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است در کاهش علائم لوپوس موثر باشد.

رژیم های غذایی بالا در ماهی و روغن ماهی سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند و می تواند به کاهش التهاب کمک کند.

رژیم غذایی ماهی های چرب ( ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، ماهی تن ) سبب کاهش التهاب می شوند. در مواردی که درگیری کلیوی نباشد چای و چای سبز می تواند به کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از التهاب کمک کند و شاید آسیب بافتی را کاهش دهند.

اگر شما در حال مصرف متوترکسات ( Rheumatrex ) هستید رژیم غذایی سرشار از اسید فولیک مانند ( سبزیجات برگ سبز، میوه و نان غنی شده و غلات و حبوبات و یا مکمل اسید فولیک ) مهم است برای تهوع ناشی از داروها، باید وعده های غذایی کوچک و مکرر داشته و مواد غذایی که هضم آسان دارند مصرف کنید. سعی کنید از خوردن (غلات خشک، نان و کراکر، غذاهای چرب، تند، اسیدی اجتناب کنید.

اگر داروهای ضد التهاب کورتیکواستروئید و یا غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (موترین) و ناپروکسن (Naprosyn، Alleve) سبب ناراحتی معده و سوزش می شود مصرف آنها همراه با وعده های غذایی ممکن است کمک کند. ولی با پزشک خود مشورت کنید.

لوپوس ممکن است با افزایش و یا کاهش وزن همراه باشد لذا باید غذایتان را به اندازه بخورید.

تحقیقات نشان می دهد که اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی و یا روغن ماهی می تواند برخی از عوامل خطر برای بیماری قلبی مانند تری گلیسیرید بالا و فشار خون را بهبود بخشد. مواد غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ( ماهی آزاد، ساردین، ماهی خال مخالی، شاه ماهی، ماهی تن ماهی قزل آلای دریاچه، قزل آلای رنگین کمان، گردو، روغن کانولا، روغن گردو و روغن بذر کتان ) که برای داشتن قلب سالم مفید می باشند.

 

توصیه ها در بیماری لوپوس

اگر دارای خون در ادرار، کاهش ادرار و یا تورم بدن هستید با پزشکتان تماس بگیرید.

در مقابل نور آفتاب از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید.

هنگام مصرف کورتیکواستروئیدها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، هر نوع تب غیر منتظره باید گزارش و بررسی شود.

برای خوردن هرنوع مکمل، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است تداخل دارویی ایجاد شود.

ورزش و فعالیت های بدنی داشته باشید.

استرس، وضعیت این بیماری را بدتر می کند سعی کنید استرس نداشته باشید و در موارد استرس، نفس عمیق بکشید و از شرایط استرس زا دوری کنید.

اگر قصد بارداری دارید حتما قبل از بارداری با پزشک خود مشورت کنید.

 

خواب کافی 8 – 10 ساعت در روز داشته باشید.

از مواد غذایی دارای گوگرد مانند ( پیاز، سیر، و تخم مرغ ) بیشتر استفاده کنید.

از محصولات لبنی پر چرب، گوشت قرمز، سیب زمینی، گوجه فرنگی و فلفل کمتر استفاده کنید زیرا این مواد غذایی علائم بیماری را بدتر می کنند.

به طور مرتب آزمایش چکاب داشته باشید.