بنا بر این گزارش، یک باستان شناس بریتانیایی و متخصص در تاریخ مصر باستان به نام «هوارد کارتر» زمانی که در حال حفاری در مدخل تونل منتهی به قبر رامسس چهارم در دره پادشاهان بود، متوجه یک برآمدگی بزرگ شد. کارتر برآمدگی را حفر کرد و به مقبره بزرگ رسید. روی دیوارهای مقبره نقاشی های جالبی وجود داشت که داستان مرگ توت عنخ آمون را روایت می کرد.

این گزارش می افزاید: در این اکتشاف، یک مومیایی کوچک با تمام وسایل و همه ادوات زینتی از جمله انگشترها، تاج و عصا کشف شد که همه آنها از جنس طلای خالص و آبنوس بودند.

در شانزدهم فوریه سال ۱۹۲۳ میلادی باستان شناس هوارد کارتر اولین کسی بود که پس از گذشت سه هزار سال بر مقبره توت عنخ آمون پای می گذاشت.

کارتر متوجه یک صندوق چوبی طلاکاری شده در وسط مقبره شد. در صندوق بزرگ چوبی را گشود و در آن صندوق طلا کاری شده دیگری را یافت. در سومین صندوق به یک تابوت سنگی رسید که با تصاویر کنده کاری شده از توت عنخ آمون پوشیده شده بود. در زیر این پوشش سنگی تمثال معروف توت عنخ آمون قرار داشت.