خوب است بدانیم که امام زمان(عج) شدیداً به شیعیان خود عشق مىورزد؛ بلکه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقهاى است که ما نسبت به آن حضرت داریم.
ایشان همواره براى شیعیان خود دعا مىکنند. از آن حضرت نقل شده است: «اِنّا غَیرُ مُهَمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ وَلاناسینَ ِذِکْرِکُمْ» )بحارالانوار: ج 53، ص 174 ( ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهى نمىکنیم و شما را از یاد نمىبریم.
آنچه بر ما بایسته است، جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او، یعنى، مطیع او بودن. در واقع ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم.
رهروان ولایت، همواره مشمول دعای امام هستند؛ هر چند برخی عوامل، موجب جلب بیشتر مودت و محبت امام و در نتیجه، افزایش دعا برای آنان میشود.
در اندیشه اسلامی امور ذیل در جلب توجه بیشتر امام عصر و دعای ایشان مؤثر شناخته شده است:
۱. توسل امامان: هر کدام در عصر خود و امام عصر در این زمان، واسطه فیض الهی هستند؛ ازاینرو توسل به آن بزرگوار، بهره ما را از برکات ایشان بیشتر خواهد کرد.
۲. دعا و احسان کردن در حق حضرت به حکم فطرت و عقل: هر انسانی شکر منعم را بر خود لازم میداند. از طرف دیگر، مسلم است که در احسان و کرم به کریمان، از لطف و کرم بیشتری بهرهمند میگردیم و هر چه طرف احسان ما کریمتر باشد، بهره ما از کرم او بیشتر خواهد بود. محال است در حق حضرت دعا کنیم، برای سلامتی حضرتش صدقه بدهیم و…، اما حضرت پاسخی ندهد یا همانند و هماندازه احسان ما، کرم و لطف نماید. قطعاً کرم آن بزرگوار که قابل قیاس با کرم دیگران نیست، به مراتب بالاتر از احسان و کرم ما خواهد بود.
۳. تهذیب نفس: تهذیب نفس بدون عمل به تکالیف شرعی به دست نمیآید. عمل به تکالیف است که موجبات خشنودی حضرت را در پی دارد. کسی که باعث سرور یوسف زهرا علیهماالسلام شود از دعای خیر آن حضرت بینصیب نخواهد ماند. حضرت در نامهای به شیخ مفید میفرماید: هر یک از شما [شیعیان] باید اعمالی انجام دهد که دوستی ما را به دنبال آورد و از اعمالی که باعث ناراحتی و نارضایتی ما میشود، دوری کند.